Αντερίβο
Συντεταγμένες: 46°16′41.16″N 11°21′59.94″E / 46.2781000°N 11.3666500°E
| Αλτρέι | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Αλτρέι | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
| Προστάτης | Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς και Άγιος Νικόλαος | |
| Έκταση | 11,06 km²[1] | |
| Υψόμετρο | 1.209 μέτρα[2] | |
| Πληθυσμός | 393 (1 Ιανουαρίου 2023)[3] | |
| Ταχ. κωδ. | 39040 | |
| Τηλ. κωδ. | 0471 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Αντερίβο (ιταλικά: Anterivo, προφέρεται: [anteˈriːvo]) ή Αλτράι (γερμανικά: Altrei[4], προφέρεται: [alˈtraɪ̯]) είναι κωμόπολη της Ιταλίας με 384 κατοίκους στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο.
Βρίσκεται χτισμένη στις Δολομιτικές Άλπεις και στους πρόποδες του Μόντε Κόρνο, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο προστατευόμενο φυσικό πάρκο. Παλαιότερα ανήκε διοικητικά στην επαρχία του Τρέντο.
Κοντά στην πόλη υπάρχει τεχνητή λίμνη, που παρέχει νερό στις γύρω κοινότητες.
Όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα του Αλτράι μαρτυρείται για πρώτη φορά το 1321 ως "Antereu, Altreu" και "Altreu" και το 1406 ως "Antrew". Προέρχεται από το λατινικό "ante rivum", δηλαδή "μπροστά από το ποτάμι"[5][6].
Με το όνομα "Έμπεν" (Eben) και "Hof in der Eben" μνημονεύεται το 1410, ένα όνομα που προέρχεται από τη γερμανική λέξη "Ebene" (πεδιάδα, πλάτωμα)[7]. Το 1406 αναφέρεται σαν "Guggal" ή "Kukal" και το 1463 ως «de Wölfl Gugkal", ονομασία που προέρχεται από τη γερμανική λέξη "Kuckuck", δηλαδή "κούκος"[8].
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αλτράι είναι το τελευταίο προπύργιο των γερμανικών οικισμών ανατολικά του Αδίγη. Οι οικισμοί αυτοί από το 1321 ανήκαν στον κόμη του Τιρόλο και τον Ενρίκο Β' όπου έδωσε την περιοχή για εκμετάλλευση στον Vasallo Gottschalk από το Μπολτσάνο. Αυτός έφτιαξε δέκα αγροκτήματα που ήταν ο πυρήνας της δημιουργίας της σημερινής κωμόπολης[9].
Δημογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 91,44% των κατοίκων του Αλτράι έχουν μητρική γλώσσα τα Γερμανικά και το 8,56% τα Ιταλικά[10]. Το 1921 είχε 517 κατοίκους κι από τότε έχει συνεχή μείωση του πληθυσμού έως σήμερα. Το 2001 είχε 387 κατοίκους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 www
.tuttitalia .it /trentino-alto-adige /51-anterivo /. - ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ AA. VV., Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani , Milano, GARZANTI, 1996, p. 30.
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia, 1995, p. 30. ISBN 88-7014-634-0
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia, 1995, p. 88. ISBN 88-7014-634-0
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia, 1995, p. 143. ISBN 88-7014-634-0
- ↑ Cfr. Franz Huter, Archivberichte aus Altrei und Truden, in «Veröffentlichungen des Museums Ferdinandeum», 8 (Festschrift zu Ehren Oswald Redlichs), Innsbruck, Wagner, 1928, pp. 121ss.
- ↑ Astat informazioni Nr. 17 - agosto 2002
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Raimund von Klebelsberg, Altrei - Truden: Beiträge zur Heimatkunde der zwei Südtiroler Gemeinden am Fleimser Höhenrande (Schlern-Schriften, 180), Innsbruck, Wagner, 1958.
- Heinz Abram, Heimatbuch Altrei, Anterivo, Comune, 2006. ISBN 88-8300-030-7 (monografia di riferimento)
- Andrea Heistinger, Il fiore blu di Anterivo - caffè di Anterivo (Lupinus pilosus L.) coltivato in Alto Adige come surrogato del caffè, Innsbruck-Vienna-Bolzano, Studienverlag, 2008. ISBN 978-3-7065-4620-1
