Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αμπντ-Αλ Λατίφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμπντ-Αλ Λατίφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
عبد اللطيف بن يُوسُف بن مُحمَّد بن علي البغدادي (Αραβικά)
Γέννηση1162[1]
Βαγδάτη[2]
Θάνατος8  Νοεμβρίου 1231 (απροσδιόριστο ημερολόγιο, θεωρείται Ιουλιανό)[3]
Βαγδάτη
Παρατσούκλιمُوفَّق الدين, أبو مُحمَّد και ابن اللبَّاد
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά[4][5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
αιγυπτιολόγος
πολυμαθής
ταξιδιωτικός συγγραφέας
συγγραφέας
αρχαιολόγος
ιστορικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Αζχάρ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αμπντ-Αλ Λατίφ (1162-1231), υπήρξε διακεκριμένος άραβας ιατρός και περιηγητής ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς της Ανατολής και γεννήθηκε στη Βαγδάτη το 1162. Ενδιαφέροντα Απομνημονεύματα που γράφτηκαν από τον ίδιο, διατηρήθηκαν ως τις μέρες μας με επιπρόσθετα στοιχεία του Ιμπν-Αμπού-Οσάιμπα, ενός συγχρόνου του χρονικογράφου. Από τα απομνημονεύματά του παραδίδεται πως η ανώτερη εκπαίδευση των νέων της Βαγδάτης συνίστατο κύρια σε μία λεπτομερή και προσεκτική μελέτη των κανόνων της γραμματικής και την αποστήθιση ολόκληρου του Κορανίου, μιας ή δύο πραγματειών στη φιλολογία και το δίκαιο και την καλύτερη αραβική ποίηση.

Κερδίζοντας αρκετές δεξιότητες με αυτό το είδος μάθησης ο Αμπντ-Αλ Λατίφ ασχολήθηκε με τη φυσική φιλοσοφία και την ιατρική. Προκειμένου να συνδεθεί με την κοινωνία των λογίων, πήγε πρώτα στη Μοσούλη (1189) και κατόπιν στη Δαμασκό. Με συστατικές επιστολές του βεζύρη του Σαλαντίν επισκέφθηκε την Αίγυπτο, όπου είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Μαϊμονίδη. Αργότερα δημιούργησε έναν κύκλο μορφωμένων ανθρώπων του οποίους ο Σαλαντίν συγκέντρωσε γύρω του στην Ιερουσαλήμ. Δίδαξε ιατρική και φιλοσοφία στο Κάιρο και τη Δαμασκό για αρκετά χρόνια. Η αγάπη του για τις περιηγήσεις τον οδήγησε σε προχωρημένη ηλικία να επισκεφθεί τόπους της Αρμενίας και της Μικράς Ασίας. Ξεκινώντας για ένα προσκύνημα στη Μέκκα, πέθανε στη Βαγδάτη το 1231.

Εκτός από τα πολυάριθμα έργα που του αποδίδει ο Οσάιμπα κυρίως για την ιατρική, η λεπτομερής Αφήγηση της Αιγύπτου σε δύο μέρη, φαίνεται πως έγινε σχετικά νωρίς γνωστή στην Ευρώπη. Το χειρόγραφο που ανακάλυψε ο ανατολιστής Έντουαρντ Πόκοκ (Edward Pococke) και συντηρήθηκε στη Βιβλιοθήκη Μπόντλεϋ της Οξφόρδης περιέχει μια ζωντανή περιγραφή ενός λιμού κατά τη διάρκεια της παραμονής του συγγραφέα στην Αίγυπτο. Μεταφράστηκε στα Λατινικά από τον καθ Γουάιτ της Οξφόρδης το 1800 και στα Γαλλικά, με πολύτιμες σημειώσεις από τον Ντε Σασύ το 1810.