adular

adular (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	adular	adulary
Genitiv	adularu	adularów
Dativ	adularowi	adularom
Akkusativ	adular	adulary
Instrumental	adularem	adularami
Lokativ	adularze	adularach
Vokativ	adularze	adulary

Worttrennung:

a·du·lar, Plural: a·du·la·ry

Aussprache:

IPA: [aˈdular], Plural: [aduˈlarɨ]

Hörbeispiele:

adular^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Geologie, speziell Mineralogie: Adular

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Adular^[1]

Oberbegriffe:

[1] ortoklaz, minerał

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

[*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Adular¹ m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „adular“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adular“

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 68.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adular“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „adular“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 10.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „adutar“ [sic!] Seite 7.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adular“

Quellen:

↑ Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adular“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adular“

[1]