Mont d’an endalc’had

den

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg den.
Meneget er C'hatolikon (den).
Da geñveriañ gant ar gerioù dyn en kembraeg, den en kerneveureg, duine en iwerzhoneg, donios en galianeg.

Indezeuropeg
Henamzer uhel
Kentkeltiek h.a.
Henamzer
Predeneg h.a.
Krennamzer uhel
Henvrezhoneg h.a.
Krennamzer izel
Krennvrezhoneg h.a.
Amzerioù modern
Brezhoneg h.a.

Yezhoù all
*dʰéǵʰōm(en) *gdonyos(en),[1] *dün(en) don, den den
den den Kerneveureg
dyn dyn Kembraeg
xtonion (gdonios)[2] Galianeg

Anv-kadarn

den /ˈdẽːn/ gourel, (liester : tud, denion, denioù, furm vihanaat denig)

  1. an den : an-unan
  2. ma den: ma fried, ma gwaz (e Treger dreist-holl):
  3. ma den : a lavared a-wechoù d'ur c'hengaozeer
  4. pep den, kement den
  5. meur a zen : meur a unan, a-wechoù meur a hini → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

(1)

an den (2)

Raganv

den /ˈdẽːn/

  1. den ebet (gant ur verb er stumm-nac'h peurvuiañ).


Spagnoleg

den

Liamm diabarzh

  1. Ranko Matasović : Etymological Dictionary of Proto-Celtic (2009), p156
  2. Jean-Paul Savignac : Dictionnaire Francais Gaulois (2009), p94