Aldo Moro

Aldo Moro
it. Aldo Moro
İtaliya Nazirlər Şurasının sədri
4 dekabr 1963 – 22 iyul 1964
Əvvəlki	Covanni Leone
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliya Nazirlər Şurasının sədri
23 noyabr 1974 – 12 fevral 1976
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın ədliyyə naziri[d]
6 iyul 1955 – 20 may 1957
İtaliyanın təhsil naziri[d]
20 may 1957 – 2 iyul 1958
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
28 dekabr 1964 – 5 mart 1965
Əvvəlki	Cuzeppe Saraqat
Sonrakı	Amyntor Fanfani
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
30 dekabr 1965 – 24 fevral 1966
Əvvəlki	Amyntor Fanfani
Sonrakı	Amyntor Fanfani
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
6 avqust 1969 – 28 mart 1970
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
28 mart 1970 – 6 avqust 1970
Əvvəlki	Aldo Moro
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
6 avqust 1970 – 18 fevral 1972
Əvvəlki	Aldo Moro
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
18 fevral 1972 – 26 iyun 1972
Əvvəlki	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
8 iyul 1973 – 15 mart 1974
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliyanın xarici işlər naziri[d]
15 mart 1974 – 23 noyabr 1974
Əvvəlki	Aldo Moro
İtaliya Nazirlər Şurasının sədri
22 iyul 1964 – 23 fevral 1966
Əvvəlki	Aldo Moro
Sonrakı	Aldo Moro
İtaliya Nazirlər Şurasının sədri
23 fevral 1966 – 24 iyun 1968
Əvvəlki	Aldo Moro
Sonrakı	Covanni Leone
İtaliya Nazirlər Şurasının sədri
12 fevral 1976 – 29 iyul 1976
Əvvəlki	Aldo Moro
Sonrakı	Culio Andreotti
İtaliyanın təhsil naziri[d]
2 iyul 1958 – 16 fevral 1959
Əvvəlki	Aldo Moro
Şəxsi məlumatlar
Doğum adı	Aldo Moro
Doğum tarixi	23 sentyabr 1916(1916-09-23)[…]
Vəfat tarixi	9 may 1978(1978-05-09)[…] (61 yaşında)
Vəfat yeri	Roma, Roma əyaləti[d], Latsio, İtaliya
Fəaliyyəti	siyasətçi, diplomat, professor
Uşaqları	4
Dini	katolisizm
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Aldo Moro(it. Aldo Moro; 23 sentyabr 1916, Malye, Apuliya — 9 may 1978, Roma) — İtaliyanın baş naziri, Xristian Demokratik Partiyasının rəhbərlərindən biri.

Həyatı

Aldo Moro 23 sentyabr 1916-cı ildə anadan olmuşdu. Ali hüquq təhsili almışdı.

İtaliyanın mərhum Baş naziri Aldo Moro öz ölkəsi üçün müəyyən edilən "postindustrial sıfır inkişafı" və əhalinin sayının ixtisarı siyasətinin əleyhinə çıxan liderlərdən biri idi. O, bununla "Roma Klubunu" hiddətləndirmiş oldu, çünki "Olimpiyaçılar" bu siyasətin həyata keçirilməsini məhz "Roma Klubuna" tapşırmışdılar. 1982-ci il noyabrın 10-da Romada keçirilən məhkəmədə Moronun yaxın dostu bildirdi ki, Baş Nazirə "Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutunun" (RRLA, Böyük Britaniya) agenti hədə-qorxu gəlirdi və həmin şəxs eyni zamanda həm də ABŞ-nin Dövlət Katibi, eləcə də Komitet 300-ün üzvüdür. Şahidin adını çəkdiyi adam Henri Kissincer idi və onun sürətli yüksəlişi aşağıda təfərrüatı ilə nəzərdən keçiriləcəkdir. Xatırladaq ki, Baş Nazir Aldo Moro 1978-ci ildə "Qırmızı briqadalar"nın terrorçuları tərəfindən oğurlanmış və sonra vəhşicəsinə qətlə yetirilmişdi. "Qırmızı briqadalar"nın üzvlərinə qarşı keçirilən məhkəmədə onlardan bəziləri Moronun məhv edilməsi məqsədilə həyata keçirilən sui-qəsddə ABŞ-nin yüksək səviyyəli rəsmı şəxslərinin iştirak etdiklərindən xəbərdar olduqlarını bildirmişdilər. Moroya hədə-qorxu gələn Kissincer, əlbəttə, ABŞ-nin xarici siyasətini həyata keçirməkdən çox, Komitet 300-ün xarici siyasət bölməsi olan "Roma Klubu"nun təlimatlarına uyğun hərəkət edirdi. Açıq məhkəmə iclaslarında partlayan bomba effektli ifadələr verən şahid – Moronun yaxın məsləkdaşı Qorrado Gersoni idi. Onun inanılmaz şahidlik ifadələri 1982-ci il noyabrın 10-da İtaliya televiziyası və radiosu ilə verilmiş, eləcə də İtaliyanın bir neçə qəzetində dərc etdirilmişdi, lakin bu çox vacib informasiya ABŞ-də sadəcə olaraq sükuta qərq edildi. Azadlığın qalaları kimi məşhur olan, həmişə hər şey haqda hər şeyi bilən "Vaşinqton Post" və "Nyu-York Tayms" qəzetləri buna azacıq da olsa əhəıniyyət vermədilər və Gersoninin şahidlik ifadələrindən bircə sətir belə dərc etmədilər.