Nikolaos Tsirevelos
Nikolaos G. Tsirevelos was born in Larissa on May 13, 1978. He studied theology in Thessaloniki (2000), where he received his master's degree in "Theology and Culture" specializing in "Ecumenical Theology" (2007). He holds a PhD in Theology with a specialization in Homiletics (Cultural Communication, 2014) and has completed his postdoctoral research at the same field at the Department of Theology of Aristotle University of Thessaloniki.
He is Laboratory Teaching Staff at the Faculty of Theology, School of Theology AUTh . He teaches as adjunct lecturer at the Department of Primary Education of the University of Western Macedonia (Florina) and also as adjunct lecturer at the Department of Primary Education of the University of Thessaly (Volos). He also teaches “Homiletics” and “Christian Education” as Visitor Lecturer at the Department of “Theology and Culture” at the University "Logos" in Tirana and "Religion and Society" at the Department of Primary Education of the University of the Aegean (Rhodes). He has taught “Interreligious dialogue and Communication” at the Université Orthodoxe Au Congo (2019-20, 2020-21, 2021-22).
His studies and articles have been published in various scientific journals and collective volumes, while he collaborates with the Dodecanesos magazine, which is the official bulletin of the Dodecanese Provinces of the Ecumenical Patriarchate. He has participated as a speaker in various scientific conferences and workshops. His personal blog entitled "The Art of Theology" (https://ntsireve.blogspot.com/ ).
Ο Νικόλαος Γ. Τσιρέβελος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1978. Είναι διδάκτορας Θεολογίας με ειδίκευση στην Ομιλητική (Θεολογία και Πολιτισμική Επικοινωνία, 2014), κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (2007) στη «Θεολογία και τον Πολιτισμό» (Οικουμενική Θεολογία) και πτυχιούχος Θεολογίας (2000). Είναι Ε.ΔΙ.Π. του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. Εξάλλου, διδάσκει ως ακαδημαϊκός υπότροφος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα) και έχει διδάξει ως ακαδημαϊκός υπότροφος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Βόλος). Επιπρόσθετα διδάσκει ως Επισκέπτης Καθηγητήςτα μαθήματα "Ομιλητική" και "Χριστιανική Εκπαίδευση" στο Τμήμα Θεολογίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου «Logos» στα Τίρανα και το μάθημα "Διαθρησκειακός και Διαπολιτισμικός Διάλογος" στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Κονγκό. Έχει διδάξει ως Εντενταλμένος Διδάσκων στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2020-21).
Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ συνεργάζεται με το περιοδικό Δωδεκάνησος, το οποίο αποτελεί επίσημο δελτίο των εν Δωδεκανήσω Επαρχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθώς και με το περιοδικό Πάντα τα Έθνη που εκδίδεται υπό την πρόνοια της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε διεθνή και πανελλήνια επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Είναι διαχειριστής του θεολογικού - εκπαιδευτικού ιστολογίου «Η τέχνη του θεολογείν». Η έρευνά του επικεντρώνεται στην Ομιλητική/Πολιτισμική Επικοινωνία, τη Χριστιανική Μαρτυρία (Ιεραποστολική – Θρησκειολογία) και τη Θρησκευτική Εκπαίδευση - Διδακτική των Θρησκευτικών.
He is Laboratory Teaching Staff at the Faculty of Theology, School of Theology AUTh . He teaches as adjunct lecturer at the Department of Primary Education of the University of Western Macedonia (Florina) and also as adjunct lecturer at the Department of Primary Education of the University of Thessaly (Volos). He also teaches “Homiletics” and “Christian Education” as Visitor Lecturer at the Department of “Theology and Culture” at the University "Logos" in Tirana and "Religion and Society" at the Department of Primary Education of the University of the Aegean (Rhodes). He has taught “Interreligious dialogue and Communication” at the Université Orthodoxe Au Congo (2019-20, 2020-21, 2021-22).
His studies and articles have been published in various scientific journals and collective volumes, while he collaborates with the Dodecanesos magazine, which is the official bulletin of the Dodecanese Provinces of the Ecumenical Patriarchate. He has participated as a speaker in various scientific conferences and workshops. His personal blog entitled "The Art of Theology" (https://ntsireve.blogspot.com/ ).
Ο Νικόλαος Γ. Τσιρέβελος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1978. Είναι διδάκτορας Θεολογίας με ειδίκευση στην Ομιλητική (Θεολογία και Πολιτισμική Επικοινωνία, 2014), κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (2007) στη «Θεολογία και τον Πολιτισμό» (Οικουμενική Θεολογία) και πτυχιούχος Θεολογίας (2000). Είναι Ε.ΔΙ.Π. του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. Εξάλλου, διδάσκει ως ακαδημαϊκός υπότροφος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα) και έχει διδάξει ως ακαδημαϊκός υπότροφος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Βόλος). Επιπρόσθετα διδάσκει ως Επισκέπτης Καθηγητήςτα μαθήματα "Ομιλητική" και "Χριστιανική Εκπαίδευση" στο Τμήμα Θεολογίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου «Logos» στα Τίρανα και το μάθημα "Διαθρησκειακός και Διαπολιτισμικός Διάλογος" στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Κονγκό. Έχει διδάξει ως Εντενταλμένος Διδάσκων στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2020-21).
Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ συνεργάζεται με το περιοδικό Δωδεκάνησος, το οποίο αποτελεί επίσημο δελτίο των εν Δωδεκανήσω Επαρχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθώς και με το περιοδικό Πάντα τα Έθνη που εκδίδεται υπό την πρόνοια της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε διεθνή και πανελλήνια επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Είναι διαχειριστής του θεολογικού - εκπαιδευτικού ιστολογίου «Η τέχνη του θεολογείν». Η έρευνά του επικεντρώνεται στην Ομιλητική/Πολιτισμική Επικοινωνία, τη Χριστιανική Μαρτυρία (Ιεραποστολική – Θρησκειολογία) και τη Θρησκευτική Εκπαίδευση - Διδακτική των Θρησκευτικών.
less
InterestsView All (10)
Uploads
Books by Nikolaos Tsirevelos
Στην προσπάθεια αυτή τα περιοδικά Πορευθέντες και Πάντα τα Έθνη λειτούργησαν ως αγωγός για τη μεταφορά σε πολλαπλούς αποδέκτες της θεολογικής τεκμηρίωσης της ιεραποστολής. Συγχρόνως, έθεσαν τα κριτήρια διαλόγου με τους νέους αποδέκτες της ορθόδοξης παράδοσης σε σχέση με τον πολιτιστικό τους περίγυρο, το θρησκευτικό τους υπόβαθρο και τις ποικίλες ιδιαιτερότητές τους. Οι συντάκτες τους εργάστηκαν για την ενημέρωση, διδαχή και ιεραποστολική αγωγή των αναγνωστών/αναγνωστριών σχετικά με την ίδρυση νέων ορθοδόξων κοινοτήτων σε διάφορα μέρη της γης και τις ποικίλες ανάγκες τους. Με αυτόν τον τρόπο, τα δύο περιοδικά μερίμνησαν για την κινητοποίηση του κόσμου, ώστε να συνδράμει ποικιλοτρόπως και να υποστηρίξει την περαιτέρω συνέχεια του ιεραποστολικού έργου.
Στο βιβλίο αυτό τα δύο ιεραποστολικά περιοδικά προσεγγίζονται ως προς τη γενικότερη ομιλητική και επικοινωνιακή διαδικασία και λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες που συντελούν στη μετάδοση και την πρόσληψη του μηνύματος του Ευαγγελίου σε ποικίλα πολιτισμικά και θρησκευτικά περιβάλλοντα. Ταυτόχρονα επισημαίνονται τα στοιχεία του διαλόγου που καλλιεργούν τη σάρκωση του λόγου του Θεού σε κάθε πολιτισμό. Η γένεση και η διάδοση των δύο περιοδικών εξετάζεται μέσα στο κοινωνικό και το ιστορικό τους πλαίσιο προκειμένου να γίνει η δράση τους πιο κατανοητή.
Οι ομιλίες που προσεγγίζουν ερμηνευτικά τα γεγονότα της εορτής των Χριστουγέννων απαντούν σε όλους τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Μέγας Αθανάσιος παραδίδει τη βασική θεολογική θέση ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού «ἐνηνθρώπησε, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» . Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος μνημονεύουν τη σπουδαιότητα της εορτής, ονομάζοντας τα Χριστούγεννα ως «τήν γενέθλιον ἡμέραν τῆς ἀνθρωπότητος» και «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν» αντίστοιχα. Το ιστορικό αυτό γεγονός της Γέννησης του Ιησού ενέπνευσε ιδιαίτερα τους υμνογράφους. Ύμνοι που ψάλλονται μέχρι και σήμερα, αποδίδουν με ποιητικό τρόπο το θεολογικό μέγεθος της εορτής και διδάσκουν με άμεσο τρόπο τους χριστιανούς. Στις συλλογές ομιλιών που ονομάζονται Ομιλιάρια ή Κυριακοδρόμια, οι κήρυκες ερμηνεύουν τα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα των ημερών της εορτής. Εκεί επίσης διατρανώνουν το μήνυμα των Χριστουγέννων, υπενθυμίζοντας ότι «ο Θεός της αγάπης δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, τον οποίο θανατώνουν ο εγωισμός και το μίσος» .
Βασικός σκοπός της έρευνας αυτής είναι η μελέτη του μηνύματος των Χριστουγέννων στα σύγχρονα Ομιλιάρια . Η συγκριτική εξέταση και διαπίστωση ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ των κηρυγμάτων αλλά και η πρόσληψή τους από σύγχρονους αποδέκτες συμπληρώνουν αυτόν τον σκοπό. Η βασική μεθοδολογία στηρίζεται στο σχήμα της ανθρώπινης επικοινωνίας , το οποίο προσαρμόζεται στις ανάγκες της συγκεκριμένης έρευνας και αναπτύσσεται στους εξής παράγοντες οι οποίοι επισημαίνονται και σχολιάζονται: στον πομπό (κήρυκες - συγγραφείς), το μήνυμα (βασικές θέσεις και τεκμηρίωσή τους στις πηγές), το θέμα (κεντρική έννοια), τον αγωγό (το εκάστοτε Ομιλιάριο ή συλλογή κηρυγμάτων), τον κώδικα (ελληνική γλώσσα ) και τους αποδέκτες (ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι ακροατές – Ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι μαθητές/μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου).
Οι θέσεις αυτές ισχύουν σε κάθε περίπτωση και για τη Χριστιανική Εκπαίδευση. Το ζητούμενο είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία να συνεχίσει το κατηχητικό της έργο με τη χρήση των ΤΠΕ. Κατά αυτόν τον τρόπο οι κατηχούμενοι κάθε ηλικίας μπορούν να μαθαίνουν με εύχρηστο, έξυπνο και δημιουργικό τρόπο σχετικά με τη διδασκαλία της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Βέβαια οι ΤΠΕ προσφέρουν και μια νέα δυναμική στη διάδοση του μηνύματος του Ευαγγελίου στην οικουμένη. Ουσιαστικά πρόκειται για τη μετάδοση των ρημάτων «ζωής αιωνίου» του Θεού μέσα από σύγχρονους αγωγούς, ψηφιακές εφαρμογές και «έξυπνα» μέσα.
Βασικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει και να αναπτύξει τρόπους μεταφοράς της εν Χριστώ ζωής με την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Επιμέρους στόχοι είναι να αναδείξει τη σχέση της θρησκείας με την πληροφορία, να παρουσιάσει ψηφιακές εφαρμογές που διευκολύνουν την εκπαίδευση των μαθητών/μαθητριών στα πλαίσια της κατήχησης και να αναδείξει σύγχρονους τρόπους με τους οποίους το κήρυγμα που ξεκινάει από τον άμβωνα θα φθάσει σε κάθε σπίτι μέσω των σημερινών «έξυπνων» κινητών συσκευών. Η πραγμάτευση του όλου θεωρητικού ζητήματος συνοδεύεται από παραδείγματα από τον εκπαιδευτικό χώρο και τη ζωή της Εκκλησίας. Κατά αυτόν τον τρόπο η θεωρία συνδέεται με την πράξη.
Επιμέρους στόχοι του ανά χείρας βιβλίου είναι η γνωριμία με σύγχρονους όρους, όπως είναι τα «πληροφοριακά μέσα», οι «νέες τεχνολογίες», η «ψηφιακή θρησκευτικότητα», τα «ψηφιακά περιβάλλοντα» και η βαθύτερη κατανόηση των σκοπών και των δυνατοτήτων της θρησκευτικής παρουσίας στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια αναδεικνύονται οι αρχές και οι λειτουργίες καθώς και οι ιδιαιτερότητες της αξιοποίησης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, όπως επίσης και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Έπονται ο χειρισμός και ο σχεδιασμός δραστηριοτήτων και σεναρίων με βάση τα ψηφιακά περιβάλλοντα στα πλαίσια της Χριστιανικής Εκπαίδευσης και της μαρτυρίας της Εκκλησίας. Ο σχεδιασμός αυτός βασίζεται στην παιδαγωγική αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνικών διδασκαλίας με την υποστήριξη των ΤΠΕ. Κατά αυτόν τον τρόπο αναδεικνύονται διαδραστικοί τρόποι γνωριμίας και βαθύτερης εκμάθησης της πίστης από ποικίλους αποδέκτες (βαπτισμένοι χριστιανοί, κατηχούμενοι) μέσα από το διαδίκτυο.
Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να εξαντλήσει το θέμα της Χριστιανικής Εκπαίδευσης αλλά να παρουσιάσει ορισμένα βασικά θέματα. Έτσι αυτές οι σημειώσεις αποτελούν ένα μικρό ταξίδι στον κόσμο της θεωρίας και της πράξης της Χριστιανικής Εκπαίδευσης και Επικοινωνίας. Γι’ αυτό άλλωστε η ανά χείρας εργασία αναπτύσσει το θεωρητικό υπόβαθρο σε συνδυασμό με πρακτικές εφαρμογές στη διδασκαλία.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της προσφοράς του είναι η αρμονική συλλειτουργία της θεολογικής μαρτυρίας και της εκκλησιαστικής έμπρακτης ιεραποστολικής εργασίας. Στα κείμενα του Αρχιεπισκόπου, καθώς και στην εκκλησιαστική του δράση, διάχυτη είναι η προσπάθειά του οι χριστιανοί να βιώσουν και να μεταλαμπαδεύσουν το φως του Χριστού σε όλο τον κόσμο. Επίσης, έκδηλοι είναι οι αγώνες του να παρακινήσει τις Χριστιανικές Εκκλησίες, προκειμένου να δώσουν τεκμηριωμένες απαντήσεις απέναντι στα παγκόσμια προβλήματα της σύγχρονης εποχής.
Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό να μελετήσει τη θεολογία της Ορθόδοξης μαρτυρίας, όπως αυτή θεμελιώνεται στο συγγραφικό έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Επιπλέον, επιδιώκει να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος κωδικοποίησε το μήνυμα της οικουμενικότητας της Εκκλησίας στη σύγχρονη εποχή και να καταγράψει τα θεολογικά επιχειρήματα που συνέβαλαν στο νεότερο ιεραποστολικό ξεκίνημα στο τέλος της δεκαετίας του ’50.
Papers by Nikolaos Tsirevelos
The present assignment refers to the perspectives of the utilization of Information and Communication Technologies (ICT) in the church field. At the same time, it researches various digital applications, which are based on multimedia and favor the transmission of the perennial Christian message by combining many forms, such as text, image, animation,
sound and video. In this context, the necessity of witnessing in Christ in the digital world is highlighted and the benefits of interactivity interaction between transmitter and receiver are presented. Finally, the assignment concludes with specific proposals and examples of the utilization of such applications with the use of mobile devices. These examples refer to Christian witness and communication, preaching as well as church catechism and Christian education.
Η συνύπαρξη ανθρώπων διαφορετικής θρησκευτικής πίστης στον ίδιο τόπο δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Στην Ιστορία εντοπίζονται πολλά παραδείγματα ειρηνικής συνύπαρξης ή ανεκτικότητας μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων. Ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και η βία καταστρέφουν κάθε προσπάθεια επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων. Μια από τις αιτίες αυτών των φαινομένων είναι η έλλειψη ουσιαστικής πληροφόρησης και αντικειμενικής γνώσης. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των νοσηρών καταστάσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα EDUC8. Το πρόγραμμα επιδιώκει να οδηγήσει τους/τις εφήβους και τους νέους/τις νέες στην αντιμετώπιση του φανατισμού, της ριζοσπαστικοποίησης και της βίας καθώς και στην καλλιέργεια της συμφιλίωσης των θρησκευτικών -και όχι μόνο- ετεροτήτων μέσω της θρησκευτικής και ηθικής εκπαίδευσης σε σχολεία και άλλα ιδρύματα. Επιμέρους στόχοι του Προγράμματος είναι η στερέωση των μαθητών/μαθητριών στη δική τους θρησκευτική πίστη και η αντικειμενική γνώση των άλλων θρησκειών. Το διδακτικό υλικό εκπόνησαν ομάδες θεολόγων και παιδαγωγών από τον Ιουδαϊσμό, τις διάφορες Χριστιανικές Εκκλησίες-Ομολογίες και το Ισλάμ. Στο Educ8 συμμετέχει από πλευράς Ορθοδόξων και η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Η παρούσα εργασία επιδιώκει να αναπτύξει τι θεολογικές και παιδαγωγικές προϋποθέσεις του διδακτικού υλικού που εκπόνησε η παιδαγωγική ομάδα της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Κατά το τρέχον έτος (2021) συμπληρώνονται 40 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού Πάντα τα Έθνη, το οποίο έμελλε να κάνει γνωστή την ιεραποστολική δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στους Έλληνες και τις Ελληνίδες και ταυτόχρονα να τους κινητοποιήσει ποικιλότροπα στην υποστήριξη των δράσεων για τον ευαγγελισμό των εθνών. Με την ευκαιρία αυτής της επετείου αναφέρονται ορισμένα στοιχεία σχετικά με την ίδρυσή του, τη μετέπειτα πορεία, τους αρθρογράφους και αναγνώστες, τη θεολογική τεκμηρίωση, τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, το μήνυμα της εικόνας και την πολύπλευρη συμβολή του στην υποστήριξη της Ορθόδοξης ιεραποστολικής μαρτυρίας στα έθνη. Τα στοιχεία που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, προέρχονται από τη διδακτορική διατριβή του γράφοντος με τίτλο, Τα ιεραποστολικά περιοδικά και η αποτύπωση της Ορθόδοξης μαρτυρίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Επικοινωνιακή προσέγγιση .
Στην προσπάθεια αυτή τα περιοδικά Πορευθέντες και Πάντα τα Έθνη λειτούργησαν ως αγωγός για τη μεταφορά σε πολλαπλούς αποδέκτες της θεολογικής τεκμηρίωσης της ιεραποστολής. Συγχρόνως, έθεσαν τα κριτήρια διαλόγου με τους νέους αποδέκτες της ορθόδοξης παράδοσης σε σχέση με τον πολιτιστικό τους περίγυρο, το θρησκευτικό τους υπόβαθρο και τις ποικίλες ιδιαιτερότητές τους. Οι συντάκτες τους εργάστηκαν για την ενημέρωση, διδαχή και ιεραποστολική αγωγή των αναγνωστών/αναγνωστριών σχετικά με την ίδρυση νέων ορθοδόξων κοινοτήτων σε διάφορα μέρη της γης και τις ποικίλες ανάγκες τους. Με αυτόν τον τρόπο, τα δύο περιοδικά μερίμνησαν για την κινητοποίηση του κόσμου, ώστε να συνδράμει ποικιλοτρόπως και να υποστηρίξει την περαιτέρω συνέχεια του ιεραποστολικού έργου.
Στο βιβλίο αυτό τα δύο ιεραποστολικά περιοδικά προσεγγίζονται ως προς τη γενικότερη ομιλητική και επικοινωνιακή διαδικασία και λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες που συντελούν στη μετάδοση και την πρόσληψη του μηνύματος του Ευαγγελίου σε ποικίλα πολιτισμικά και θρησκευτικά περιβάλλοντα. Ταυτόχρονα επισημαίνονται τα στοιχεία του διαλόγου που καλλιεργούν τη σάρκωση του λόγου του Θεού σε κάθε πολιτισμό. Η γένεση και η διάδοση των δύο περιοδικών εξετάζεται μέσα στο κοινωνικό και το ιστορικό τους πλαίσιο προκειμένου να γίνει η δράση τους πιο κατανοητή.
Οι ομιλίες που προσεγγίζουν ερμηνευτικά τα γεγονότα της εορτής των Χριστουγέννων απαντούν σε όλους τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Μέγας Αθανάσιος παραδίδει τη βασική θεολογική θέση ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού «ἐνηνθρώπησε, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» . Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος μνημονεύουν τη σπουδαιότητα της εορτής, ονομάζοντας τα Χριστούγεννα ως «τήν γενέθλιον ἡμέραν τῆς ἀνθρωπότητος» και «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν» αντίστοιχα. Το ιστορικό αυτό γεγονός της Γέννησης του Ιησού ενέπνευσε ιδιαίτερα τους υμνογράφους. Ύμνοι που ψάλλονται μέχρι και σήμερα, αποδίδουν με ποιητικό τρόπο το θεολογικό μέγεθος της εορτής και διδάσκουν με άμεσο τρόπο τους χριστιανούς. Στις συλλογές ομιλιών που ονομάζονται Ομιλιάρια ή Κυριακοδρόμια, οι κήρυκες ερμηνεύουν τα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα των ημερών της εορτής. Εκεί επίσης διατρανώνουν το μήνυμα των Χριστουγέννων, υπενθυμίζοντας ότι «ο Θεός της αγάπης δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, τον οποίο θανατώνουν ο εγωισμός και το μίσος» .
Βασικός σκοπός της έρευνας αυτής είναι η μελέτη του μηνύματος των Χριστουγέννων στα σύγχρονα Ομιλιάρια . Η συγκριτική εξέταση και διαπίστωση ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ των κηρυγμάτων αλλά και η πρόσληψή τους από σύγχρονους αποδέκτες συμπληρώνουν αυτόν τον σκοπό. Η βασική μεθοδολογία στηρίζεται στο σχήμα της ανθρώπινης επικοινωνίας , το οποίο προσαρμόζεται στις ανάγκες της συγκεκριμένης έρευνας και αναπτύσσεται στους εξής παράγοντες οι οποίοι επισημαίνονται και σχολιάζονται: στον πομπό (κήρυκες - συγγραφείς), το μήνυμα (βασικές θέσεις και τεκμηρίωσή τους στις πηγές), το θέμα (κεντρική έννοια), τον αγωγό (το εκάστοτε Ομιλιάριο ή συλλογή κηρυγμάτων), τον κώδικα (ελληνική γλώσσα ) και τους αποδέκτες (ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι ακροατές – Ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι μαθητές/μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου).
Οι θέσεις αυτές ισχύουν σε κάθε περίπτωση και για τη Χριστιανική Εκπαίδευση. Το ζητούμενο είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία να συνεχίσει το κατηχητικό της έργο με τη χρήση των ΤΠΕ. Κατά αυτόν τον τρόπο οι κατηχούμενοι κάθε ηλικίας μπορούν να μαθαίνουν με εύχρηστο, έξυπνο και δημιουργικό τρόπο σχετικά με τη διδασκαλία της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Βέβαια οι ΤΠΕ προσφέρουν και μια νέα δυναμική στη διάδοση του μηνύματος του Ευαγγελίου στην οικουμένη. Ουσιαστικά πρόκειται για τη μετάδοση των ρημάτων «ζωής αιωνίου» του Θεού μέσα από σύγχρονους αγωγούς, ψηφιακές εφαρμογές και «έξυπνα» μέσα.
Βασικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει και να αναπτύξει τρόπους μεταφοράς της εν Χριστώ ζωής με την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Επιμέρους στόχοι είναι να αναδείξει τη σχέση της θρησκείας με την πληροφορία, να παρουσιάσει ψηφιακές εφαρμογές που διευκολύνουν την εκπαίδευση των μαθητών/μαθητριών στα πλαίσια της κατήχησης και να αναδείξει σύγχρονους τρόπους με τους οποίους το κήρυγμα που ξεκινάει από τον άμβωνα θα φθάσει σε κάθε σπίτι μέσω των σημερινών «έξυπνων» κινητών συσκευών. Η πραγμάτευση του όλου θεωρητικού ζητήματος συνοδεύεται από παραδείγματα από τον εκπαιδευτικό χώρο και τη ζωή της Εκκλησίας. Κατά αυτόν τον τρόπο η θεωρία συνδέεται με την πράξη.
Επιμέρους στόχοι του ανά χείρας βιβλίου είναι η γνωριμία με σύγχρονους όρους, όπως είναι τα «πληροφοριακά μέσα», οι «νέες τεχνολογίες», η «ψηφιακή θρησκευτικότητα», τα «ψηφιακά περιβάλλοντα» και η βαθύτερη κατανόηση των σκοπών και των δυνατοτήτων της θρησκευτικής παρουσίας στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια αναδεικνύονται οι αρχές και οι λειτουργίες καθώς και οι ιδιαιτερότητες της αξιοποίησης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, όπως επίσης και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Έπονται ο χειρισμός και ο σχεδιασμός δραστηριοτήτων και σεναρίων με βάση τα ψηφιακά περιβάλλοντα στα πλαίσια της Χριστιανικής Εκπαίδευσης και της μαρτυρίας της Εκκλησίας. Ο σχεδιασμός αυτός βασίζεται στην παιδαγωγική αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνικών διδασκαλίας με την υποστήριξη των ΤΠΕ. Κατά αυτόν τον τρόπο αναδεικνύονται διαδραστικοί τρόποι γνωριμίας και βαθύτερης εκμάθησης της πίστης από ποικίλους αποδέκτες (βαπτισμένοι χριστιανοί, κατηχούμενοι) μέσα από το διαδίκτυο.
Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να εξαντλήσει το θέμα της Χριστιανικής Εκπαίδευσης αλλά να παρουσιάσει ορισμένα βασικά θέματα. Έτσι αυτές οι σημειώσεις αποτελούν ένα μικρό ταξίδι στον κόσμο της θεωρίας και της πράξης της Χριστιανικής Εκπαίδευσης και Επικοινωνίας. Γι’ αυτό άλλωστε η ανά χείρας εργασία αναπτύσσει το θεωρητικό υπόβαθρο σε συνδυασμό με πρακτικές εφαρμογές στη διδασκαλία.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της προσφοράς του είναι η αρμονική συλλειτουργία της θεολογικής μαρτυρίας και της εκκλησιαστικής έμπρακτης ιεραποστολικής εργασίας. Στα κείμενα του Αρχιεπισκόπου, καθώς και στην εκκλησιαστική του δράση, διάχυτη είναι η προσπάθειά του οι χριστιανοί να βιώσουν και να μεταλαμπαδεύσουν το φως του Χριστού σε όλο τον κόσμο. Επίσης, έκδηλοι είναι οι αγώνες του να παρακινήσει τις Χριστιανικές Εκκλησίες, προκειμένου να δώσουν τεκμηριωμένες απαντήσεις απέναντι στα παγκόσμια προβλήματα της σύγχρονης εποχής.
Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό να μελετήσει τη θεολογία της Ορθόδοξης μαρτυρίας, όπως αυτή θεμελιώνεται στο συγγραφικό έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Επιπλέον, επιδιώκει να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος κωδικοποίησε το μήνυμα της οικουμενικότητας της Εκκλησίας στη σύγχρονη εποχή και να καταγράψει τα θεολογικά επιχειρήματα που συνέβαλαν στο νεότερο ιεραποστολικό ξεκίνημα στο τέλος της δεκαετίας του ’50.
The present assignment refers to the perspectives of the utilization of Information and Communication Technologies (ICT) in the church field. At the same time, it researches various digital applications, which are based on multimedia and favor the transmission of the perennial Christian message by combining many forms, such as text, image, animation,
sound and video. In this context, the necessity of witnessing in Christ in the digital world is highlighted and the benefits of interactivity interaction between transmitter and receiver are presented. Finally, the assignment concludes with specific proposals and examples of the utilization of such applications with the use of mobile devices. These examples refer to Christian witness and communication, preaching as well as church catechism and Christian education.
Η συνύπαρξη ανθρώπων διαφορετικής θρησκευτικής πίστης στον ίδιο τόπο δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Στην Ιστορία εντοπίζονται πολλά παραδείγματα ειρηνικής συνύπαρξης ή ανεκτικότητας μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων. Ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και η βία καταστρέφουν κάθε προσπάθεια επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων. Μια από τις αιτίες αυτών των φαινομένων είναι η έλλειψη ουσιαστικής πληροφόρησης και αντικειμενικής γνώσης. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των νοσηρών καταστάσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα EDUC8. Το πρόγραμμα επιδιώκει να οδηγήσει τους/τις εφήβους και τους νέους/τις νέες στην αντιμετώπιση του φανατισμού, της ριζοσπαστικοποίησης και της βίας καθώς και στην καλλιέργεια της συμφιλίωσης των θρησκευτικών -και όχι μόνο- ετεροτήτων μέσω της θρησκευτικής και ηθικής εκπαίδευσης σε σχολεία και άλλα ιδρύματα. Επιμέρους στόχοι του Προγράμματος είναι η στερέωση των μαθητών/μαθητριών στη δική τους θρησκευτική πίστη και η αντικειμενική γνώση των άλλων θρησκειών. Το διδακτικό υλικό εκπόνησαν ομάδες θεολόγων και παιδαγωγών από τον Ιουδαϊσμό, τις διάφορες Χριστιανικές Εκκλησίες-Ομολογίες και το Ισλάμ. Στο Educ8 συμμετέχει από πλευράς Ορθοδόξων και η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Η παρούσα εργασία επιδιώκει να αναπτύξει τι θεολογικές και παιδαγωγικές προϋποθέσεις του διδακτικού υλικού που εκπόνησε η παιδαγωγική ομάδα της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Κατά το τρέχον έτος (2021) συμπληρώνονται 40 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού Πάντα τα Έθνη, το οποίο έμελλε να κάνει γνωστή την ιεραποστολική δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στους Έλληνες και τις Ελληνίδες και ταυτόχρονα να τους κινητοποιήσει ποικιλότροπα στην υποστήριξη των δράσεων για τον ευαγγελισμό των εθνών. Με την ευκαιρία αυτής της επετείου αναφέρονται ορισμένα στοιχεία σχετικά με την ίδρυσή του, τη μετέπειτα πορεία, τους αρθρογράφους και αναγνώστες, τη θεολογική τεκμηρίωση, τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, το μήνυμα της εικόνας και την πολύπλευρη συμβολή του στην υποστήριξη της Ορθόδοξης ιεραποστολικής μαρτυρίας στα έθνη. Τα στοιχεία που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, προέρχονται από τη διδακτορική διατριβή του γράφοντος με τίτλο, Τα ιεραποστολικά περιοδικά και η αποτύπωση της Ορθόδοξης μαρτυρίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Επικοινωνιακή προσέγγιση .
allow a peaceful coexistence between diverse groups of people. In discussing this matter the author refers to the prerequisites of the universality of orthodox theology and stresses the need to make use of intercultural education.
Το άρθρο αυτό παρουσιάζει μια πρόταση για τη Θρησκευτική Εκπαίδευση στη σύγχρονη πλουραλιστική κοινωνία, η οποία θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές/όλες τις μαθήτριες ανεξάρτητα από τη θρησκευτική ή μη πίστη τους. Βασικός σκοπός είναι να αναδείξει τη σπουδαιότητα του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην καταπολέμηση του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού καθώς και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ειρηνική συνύπαρξη των ετεροτήτων. Η πραγμάτευσή του περιλαμβάνει τις θεολογικές προϋποθέσεις του οικουμενικού χαρακτήρα της Ορθόδοξης θεολογίας και την αναγκαιότητα της αξιοποίησης της διαπολιτισμικής αγωγής.
Λέξεις κλειδιά: Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής, Δωδεκάνησα, Επανευαγγελισμός, Ιεραποστολή, Ορθόδοξη Χριστιανική Μαρτυρία
Η παρούσα εργασία αναφέρεται στον χαρακτήρα και τη φιλοσοφία που διέπουν τα νέα Προγράμματα Σπουδών στη θρησκευτική αγωγή όσον αφορά τα περιεχόμενα της ύλης και τις διδακτικές τεχνικές αλλά και την αντίστοιχη επιστημονική κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια αποτυπώνεται ο προβληματισμός για τη μορφή της θρησκευτικής εκπαίδευσης στη σύγχρονη πλουραλιστική κοινωνία και ακολουθεί μια τεκμηριωμένη πρόταση για τις προοπτικές και το μέλλον της θρησκευτικής εκπαίδευσης και της αντίστοιχης επιστημονικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών. Σε αυτά τα πλαίσια προτείνεται το μοντέλο της διαθρησκειακής αγωγής. Σε ένα τέτοιο μοντέλο, η θρησκευτική μόρφωση στοχεύει στην επιστημονική διερεύνηση της θρησκείας ως φαινομένου και στην αντικειμενική μελέτη, κοινωνιολογική εξέταση και ευρύτερη αξιολόγηση των συμβολικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών των ποικίλων θρησκευτικών συστημάτων. Στην κατεύθυνση αυτή η θρησκευτική γνώση και έρευνα έγκεινται στον τρόπο συνύπαρξης των διαφορετικών φιλοσοφικών και θρησκευτικών αντιλήψεων για τη ζωή και τον άνθρωπο και στη διαμόρφωση των συνθηκών εκείνων, ώστε να επιχειρηθεί μια επαφή με τη διαφορετικότητα, ακόμη και όταν αυτή δεν είναι θρησκευτική.
Λέξεις κλειδιά: Διαθρησκειακή αγωγή, Επιμόρφωση εκπαιδευτικών, Θρησκευτική εκπαίδευση
Αμφιλοχίου του Νέου, ο οποίος έζησε στην Πάτμο και στα Δωδεκάνησα, αλλά το έργο του επηρέασε πολλούς ανά την οικουμένη ανθρώπους. Δε θα ήταν υπερβολή να αναφέρει κανείς ότι ο άγιος Αμφιλόχιος υπήρξε ένας πρόδρομος της ιεραποστολικής διακονίας και ανέδειξε ότι η εν Χριστώ μαρτυρία επεκτείνεται σε πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Μια βασική πτυχή της εκκλησιαστικής του προσφοράς υπήρξε η οικολογική μέριμνα και ευαισθητοποίηση των χριστιανών. Σύμφωνα με την εύστοχη έκφραση του Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλιστου Ware, ο Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής υπήρξε ένας οικολόγος πριν τα οικολογικά κινήματα.