Babilonia (ciudá)
 Babilonia | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Iraq |
| Gobernaciones | Gobernación de Babilonia (es)  |
| Ciudá | Hillah |
| Tipu d'entidá | estáu desapaecíu |
| Nome llocal | Babili(m) (mis) |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 32°32′33″N 44°25′16″E / 32.5425°N 44.4211°E |
  Babilonia Babilonia (Iraq) | |
| Demografía | |
| Población | 150 000 hab. |
| Porcentaxe | 100% de Hillah |
 | |
Babilonia[1][2][3] foi una antigua ciudá de la Baxa Mesopotamia. Ganó la so independencia dempués del periodu de la renacencia sumeria, anque hai menciones a la so esistencia dende tan ceo como Sargón de Akkad. Dempués de muncho tiempu guardando les lluches ente los estaos rexonales de Isín, Larsa y Yšnunna, Babilonia foi convirtiéndose adulces nuna potencia rexonal, primero sustituyendo'l papel que tuvieren Akkad o Kiš pa bien darréu convertise en capital d'un vastu imperiu sol mandatu de Hammurabi (sieglu XVIII e.C.). Dende entós convirtióse nun gran centru políticu, relixosu y cultural. Entá en dómina helenística, yá desaposiada del so segundu imperiu y cayida en desgracia frente a otres grandes ciudaes como Persépolis, Alexandru Magnu quixo convertila na so capital.[4] Nel añu 312 e.C. Seleuco I Nicátor treslladó la capitalidad del Imperiu seléucida a Seleucia, aposentada sobro'l ríu Tigris y non sobro'l Éufrates por rapidez de les nueves víes comerciales. Los babilonios fueron convidaos a camudar les sos residencies. Aquel día la ciudá entrara en franca decadencia, siendo abandonada pola mayoría de los sos habitantes poco dempués.[5] A pesar d'ello dexóse-yos quedase a los sacerdotes de Bēl —rellacionaos col templu d'Añu Nuevu—, y la ciudá funcionó como residencia real mientres la ocupación parta.
Hasta cerca del añu 500 d.C foi un centru relixosu de los Amoraim, sabios xudíos que comentaron la Torá Oral tomando como base la Mishná.
Anguaño les sos ruines, parcialmente reconstruyíes por Sadam Husein a finales del sieglu XX, #atopar na provincia iraquina de Babil, axacente a la ciudá de Hilla, y 110 km al sur de Bagdag.
Etimoloxía
[editar | editar la fonte]Orixinalmente esta ciudá llamábase Ka2.dingir, trascripción romanizada de la escritura cuneiforme del sumeriu Ka-dingirra(k), dacuando escritu tamién Ka2.dingir.ra y K2.dingir.ma, que significa 'Puerta de los dioses' o 'Puerta del dios'. #Dellos autores rellacionaron esti topónimu con Bãbil, tamién escritu Ba(b)bal, formes preacadias. Darréu Ká.dingir foi traducíu al acadiu, resultando la forma Bãb-ilim, qu'evolucionó nos sos dialeutos asirio y babilonio, a partir de la dinastía casina, nuna gran variedá de formes, como Bab-ilu y Bab-ilani, de les cualos deriva la forma n'antiguu griegu Βαβυλών (Bab-ilu-on o Bab-il-on, según testos), xénesis de les actuales formes occidentales, como Babilonia (n'español), Babylon (n'inglés) y Babylone (en francés).[6]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: babiloniu, -a, -o
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: babilónicu, -a, -o
- ↑ Esti topónimu apaez na traducción al asturianu de los Mapes de l'Associació Bíblica de Catalunya
Esta fonte emplégase como referencia dende'l puntu de vista llingüísticu. - ↑ "E. Mercer, Charles (2009). Breve historia de Alexandru Magnu. Madrid: Ediciones Nowtilus S. L. p. 21. ISBN 978-84-9763-851-7."E. Mercer, Charles (2009). Breve historia de Alexandru Magnu. Madrid: Ediciones Nowtilus S. L., páx. 21. ISBN 978-84-9763-851-7.
- ↑ Sanmartín, Joaquín, y Serrano, J. M. (1998). Historia antigua del Próximo oriente: Mesopotamia y Egipto, 2006, 4ª,
- Humanes, Madrid: Akal, páx. 176. ISBN 978-84-460-1032-6.
- ↑ George, A. R. (1992). Babylonian topographical texts. Leuven/Louvain: Peeters Publishers. pp. 253-255. ISBN 90-6831-410-6.George, A. R. (1992). Babylonian topographical texts. Leuven/Louvain: Peeters Publishers, páx. 253-255. ISBN 90-6831-410-6.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Babilonia.
