Bithünie
Bithünie (griech. Βιθυνία, Bithynia) isch en antiki Landschaft und Köönigriich im nordwestlige Chläiasie. Z Bithünie häi die thrakische Stämm vo de Thünier und de Bithüner gläbt.
Geografii
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Bithünie wird gege Westen und Norde vom Marmarameer und em Pontos Euxinos (Schwarzes Meer) begränzt, und gege Süde vom Olympos (Keşiş Dağ). Gegen Oste drennt es dr Parthenios (jetzt Bartan Su) vo Paflagonie; im Süde si d Länder näbedraa Galazie, Frügie und Müsie.
Im Oste und Süde vom Land git s waldriichi Gebirg (usser em Olümpos bi Bursa, dr Orminios, jetzt Işik Dağ, im Oste); in dr niidrigere Westhelfti, wo s fruchtbaari Dääler git, het s e baar groossi Landseä, wie dr Askanischi See (İznik Gölü) bi Nikäa (İznik) und dr Artünischi See (Uluabat Gölü ), wo Apollonia dra lit.
Im Weste schniide au zwäi Meerbuse dief ins Festland iine: dä vo Astakos (bim hütige İzmit) und dä vo Kios (bim hütige Gemlik). Dr grösst Fluss isch dr Sangarios (Sakarya); usserdäm dr Billäos (jetzt Filias) in dr Osthelfti.
Stedt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Kalchedon
- Helenopolis
- Nikomedia (hüte İzmit)
- Nikäa (hüte İznik)
- Prusa (hüte Bursa)
- Prusias ad Hypium
Litratuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Christian Marek: Pontus et Bithynia. Die römischen Provinzen im Norden Kleinasiens. von Zabern, Mainz 2003, ISBN 3-8053-2925-3 (Orbis Provinciarum/Zaberns Bildbände zur Archäologie/Sonderbände der Antiken Welt), (auch mit einem Abriss der vorrömischen Geschichte).
- Sencer Sahin: Bithynische Studien. Bithynia Incelemaleri. Habelt, Bonn 1978 (Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien, Bd. 7), ISBN 3-7749-1497-4 (Dt.-türk. abgefasst).
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Bithynien“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |