Dunbekwulp
| Dunbekwulp | |
|---|---|
| |
Wetenskaplike klassifikasie 
| |
| Domein: | Eukaryota |
| Koninkryk: | Animalia |
| Filum: | Chordata |
| Klas: | Aves |
| Orde: | Charadriiformes |
| Familie: | Scolopacidae |
| Genus: | Numenius |
| Spesie: | N. tenuirostris
|
| Binomiale naam | |
| Numenius tenuirostris Vieillot, 1817
| |
| |
| voormalige broeigebied (Rusland) voormalige oorwinteringsgebied (Noord-Afrika & Midde-Ooste) vroeë uitsterwingsgebied (Balkan) | |
Die dunbekwulp (Numenius tenuirostris) is 'n uitgestorwe wulpspesie in die familie van strandlopers (Scolopacidae) wat inheems aan Eurasië en Noord-Afrika was. In November 2024 is daar deur 'n groep Britse natuurlewe-organisasies aangekondig dat hulle reken dat die dunbekwulp uitgesterf het.[1][2] Die laaste bevestigde waarneming van die spesie was in Marokko in 1995. Isotoop-analise dui daarop dat die meerderheid van die voormalige bevolking in die Kazakse Steppe geteel het. Hulle was migrerend en het vroeër in vlak varswaterhabitatte rondom die Middellandse See oorwinter. Hierdie spesie het as 'n swerwer in Wes-Europa, die Kanariese Eilande, die Asore, Oman, Kanada en Japan voorgekom.
Dit is die eerste Europese vastelandvoël wat regoor die wêreld uitsterf. Die Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur (IUBN) het sy status op die IUBN-Rooilys nog nie opgedateer nie, en dit was aan die einde van 2024 nog steeds gelys as kritiek bedreig.
Beskrywing
[wysig | wysig bron]Die dunbekwulp was 'n klein voël, 36–41 cm in lengte met 'n 77–88 cm vlerkspan. Dit was dus omtrent dieselfde grootte as 'n kleinwulp, maar was meer soos die Eurasiese wulp geveerd. Die broeiende volwasse voël was hoofsaaklik grysbruin bo, met 'n witterige romp en kruis. Die borskant was witterig, met donkerbruin strepe. Die flanke het ronde of hartvormige kolle gehad. Die nie-broeiende voëls se veredos was soortgelyk, maar met minder flankkolle. Mannetjies en wyfies was eenders geveerd, maar wyfies het langer bekke as mannetjies gehad, 'n aanpassing in wulpspesies wat direkte mededinging om kos tussen die geslagte uitskakel. Die veredos van jong voëls was baie soortgelyk aan die volwassene, maar die flanke het bruin strepe gehad. Die hartvormige kolle het eers teen die einde van die eerste winter verskyn.
Afname van getalle en uitsterwing
[wysig | wysig bron]Na 'n lang tydperk waarin getalle afgeneem het, het die dunbekwulp teen die laat 20ste eeu uiters skaars geword. Daar is toe gedink dat daar minder as 50 volwasse voëls was, en die laaste bevestigde waarneming in Februarie 1995 was in Marokko.[3]
Galery
[wysig | wysig bron]-
Dunbekwulp. Illustrasie deur Henrik Grönvold -
Illustrasie uit ongeveer 1830
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Hayman, Peter; Marchant, John & Prater, Tony (1986). Shorebirds: an identification guide to the waders of the world. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-395-60237-8
- Svensson, Lars; Zetterström, Dan; Mullarney, Killian & Grant, PJ (1999). Collins voëlgids . Harper & Collins, Londen. ISBN 0-00-219728-6
- Corso, Andrea; Jansen, Justin; Kokay, Szabolcs (2014). "A review of the identification criteria and variability of the Slender-billed Curlew." British Bird 107: 339–370. https://www.researchgate.net/publication/269160426_A_review_of_the_identification_criteria_and_variability_of_the_Slender-billed_Curlew
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Buchanan, Graeme M.; Chapple, Ben; Berryman, Alex J.; Crockford, Nicola; Jansen, Justin J. F. J.; Bond, Alexander L. (17 November 2024). "Global extinction of Slender‐billed Curlew ( Numenius tenuirostris )". Ibis (in Engels). doi:10.1111/ibi.13368. ISSN 0019-1019.
- ↑ RSG Radio Nuus 19 November 2024 06:00, https://www.rsg.co.za/rsg/nuus/
- ↑ Buchanan, Graeme M.; Chapple, Ben; Berryman, Alex J.; Crockford, Nicola; Jansen, Justin J. F. J.; Bond, Alexander L. (17 November 2024). "Global extinction of Slender‐billed Curlew ( Numenius tenuirostris )". Ibis (in Engels). doi:10.1111/ibi.13368. ISSN 0019-1019.