Simone Simons - Vermillion (2024)

Nog geen berichten bij dit aanstaande eerste solo album van Epica-zangeres Simone Simons. En dat terwijl net alweer de derde fantastische single/videoclip is vrijgegeven. En op Facebook zijn er al heel veel lovende berichten over de eerste drie vrijgegeven tracks (Aeterna, In Love We Rust en nu dus ook R.E.D. (met bandgenoot Mark Jansen)) en met de vele fans van Epica hier, had ik al wat meer verwacht bij dit album.

Nog een kleine 5 weken en dan hebben we het album fysiek in huis.

Ik las al een goede recensie, maar nog steeds geen interesse hier. Morgen dan maar, bij de officiële release. Of het blijft hier gewoon altijd akelig stil, dat kan natuurlijk ook De singles smaken inderdaad naar meer.

Van mijn kant is er zeker wel interesse. De steengoede singles maken me heel benieuwd naar het volledige album, maar laten we eerlijk zijn, dit soort muziek is niet heel populair op musicmeter.

De kenmerkende sound van Arjen Lucassen is duidelijk aanwezig, maar zeker Simone zelf weet haar stempel te drukken. De samenwerking pakt, wat mij betreft, goed uit. Ik heb het album vandaag ontvangen. Wat een mooi artwork!

Ik ben groot liefhebber van de muziek van Arjen Lucassen, maar ik merk dat zijn recentere werk (zo’n beetje na The Source) me minder kan boeien. Uitzondering hierop is het laatste album van Star One en ook het album van Plan Nine draai ik nog met plezier. Het toenemende recyclen van muzikale thema’s op recente platen maakt dat ik sneller ben uitgeluisterd. Toch blijf ik benieuwd naar elke plaat waarbij Lucassen betrokken is, zo ook naar deze plaat van Simone Simons waarvoor hij de muziek schreef.

In de composities op Vermillion komen de muzikale verwijzingen naar Lucassens werk met Ayreon en Star One regelmatig terug. Toch komen op deze samenwerking ook nieuwe elementen naar voren waardoor dit album minder voorspelbaar klinkt. Zo komen op diverse nummers, zoals R.E.D. en The Core, flinke industrial-invloeden voor die zorgen voor de nodige afwisseling. Vooralsnog is Vermillion een boeiend album gebleken. De tijd zal leren of dat blijvend is….

Muzikaal gaat Ayreon op een gegeven inderdaad op herhaling, maar dat gevoel kreeg ik ook bij Epica (ik ben fan van het eerste uur), terwijl een act als Avantasia nog de nodige muzikale variatie kent.

Morgen hoop ik Vermillion op de platenspeler te kunnen leggen. De eerste singles klinken muzikaal behoorlijk gevarieerd, dus ik verwacht er veel van.

Prima solodebuut van mevrouw Simons, hier bijgestaan door Arjen Lucassen, die de muziek schreef. Hier en daar wat moderner en steviger dan we van hem gewend zijn, maar overwegend zit het songmateriaal wel in de te verwachten hoek. Met de meer ingetogen tracks kan ik niet zo veel, maar in de meer heavy en uptempo songs valt er flink wat te genieten. En Simone is uitstekend bij stem.

Eindelijk het hele album kunnen beluisteren. Wat een debuut, wat een knaller! En met een meer dan prachtige afsluiter waarbij de stem van Simone volledig tot haar recht komt. Draai hem op de radio zou ik zeggen.

Geen album dat even makkelijk in elkaar is gezet om te scoren, maar juist een album om trots op te zijn. Ik verwacht overigens niet dat er een tweede solo album zal komen, maar dat dit gewoon een eenmalig project is. En misschien zit ik er uiteindelijk naast.

Maar wie heeft bij alle tracks erbij vermeld dat Ayreon heeft meegewerkt aan de tracks? De heer Lucassen heeft wel bijna alle muziek ingespeeld enzo, maar feitelijk is hij dan de producer en niet Ayreon, want dat is natuurlijk zijn band/project met allemaal gastmuzikanten.

Op de streaming platforms worden het album en de nummers gepresenteerd met de toevoeging feat. Ayreon. Dus zo gek is het niet.

En het album klinkt eigenlijk ook als een Ayreonalbum, maar dan met één zangeres.

Ik zie op de lp hoes nergens Ayreon staan en zo vind ik het ook niet echt klinken. Te weinig keyboards wat dat betreft. Maar ja, dat doet er ook niet toe. Het is gewoon een erg lekker (soms stevig) album met de nodige variatie, en daar draait het om.

Overrompelend en bombastisch zijn wel de 2 kernwoorden die bij mij als eerste binnen schieten bij dit solo debut van Simone Simons. En dat is nou waar ik wel van houd, muziek die je bij de kladden grijpen.
Al zijn de eerste 5 tracks nummers die niet uitblinken in originaliteit. Het zijn composities die ik links of rechtsom vaker heb gehoord. Maar echt storend wordt het nooit. Als groot liefhebber van Ayreon zou het daar vandaan kunnen komen, maar gek genoeg is het dat 'm juist niet. De invloed van Arjen is latent zeker aanwezig maar nergens nadrukkelijk.
Zo heeft bijvoorbeeld de openingsknaller Aeterna veelal Therion invloeden (weelderige koren).
Vocaal gezien is het zoals vanouds dik in orde, getuige het tegen opera aanschurende opera (elementen) in Fight Or Flight en Weight Of My world.
Qua composities wordt het interessant vanaf Vermillion Dreams en met name bij The Core en Dystopia zit ik op het puntje van mn stoel.
Al met al een zeer puike plaat!

Alissa heeft het er maar druk mee, al die gastoptredens. Nita Straus, Charlotte Wessels, Simone Simons to name a few. Het wordt tijd dat ze zelf een soloalbum uitbrengt, dan kunnen de dames ook bij haar te gast zijn want het zijn de sterkste tracks van de albums.

Valt vanavond ineens op dat Simone in Weight Of The World (de afsluitende track van kant A) een stukje in het Nederlands zingt, iets wat mij in dit normaliter drukke huishouden niet eerder was opgevallen. De voordelen van een avondje alleen en het volume hoger dan normaal.

Voldoende variatie tussen de nummers om de aandacht te behouden, maar duidelijk herkenbare Ayreon motieven en idem Simone Simons' stemgeluid.
(voor mij onverwacht) Duister zowel bij de persoonlijke georiënteerde nummers als die met maatschappelijke thema's zoals AI.

Gedurfd album als je het vergelijkt met veel andere zangeressen / zangers die solo gaan tegenwoordig.
Dan wordt er meestal een nietszeggend voorspelbaar voor het grote publiek lekker makkelijk wegluisterbaar "product" weggezet.
Mij klinkt hier het resultaat van een samenwerking van componist/producent en tekstschrijver/uitvoerder, waar beiden hart en ziel hebben ingestopt.