Ne Obliviscaris - Exul (2023)

4* is toch een zeer ruime voldoende? Maar vooruit, 4,5* is hij eigenlijk wel waard. En hij gaat gelijk ook weer aan!

Dit blijft toch wel echt mijn favoriet, neemt niet weg dat dit nieuwe album echt weer meesterlijk goed is. Ik wil deze gasten zo onwijs graag live zien, niet normaal.

Nou, dat kan Ze komen naar Leiden in mei, op een zaterdag nota bene: 20 mei.
Samen met Persefone en The Omnific.

Ik kan ook eigenlijk niet anders dan de volle mep geven voor deze plaat. Het heeft even geduurd maar ik
Ben inmiddels aardig betoverd door deze parel!

Waar een koptelefoon allemaal wel niet goed voor is. Vandaag naar het werk en onderweg naar huis opgehad. En dan is het toch echt een pareltje. Mijn eerdere associatie met A Plague Tale is nog steeds duidelijk aanwezig. En dat levert enkele heerlijke kipenvel momenten op, evenals een heerlijk ongemakkelijk aanvoelende sfeer. Sowieso zitten er prachtige passages in de nummers verstopt met heerlijke creativiteit, plezier en kunde. Hoe meer ik hem luister hoe beter die bevalt in ieder geval. Prachtige plaat.

Hmm, dat album ken ik niet, maar je maakt me wel nieuwsgierig. Is dit het album dat je bedoelt, of bedoel je iets anders? Dan kan ik het morgen eens aan een luisterbeurt onderwerpen.

Die en vooral ook A Plague Tale: Requiem, maar die staat niet op de site zie ik. A Plague Tale Requiem - olivierderiviere.bandcamp.com

Het zijn trouwens soundtracks van de gelijknamige game, om de verwachtingen even te managen . Maar wat mij betreft is vooral Requiem echt geweldig om ook zo te luisteren.

Ik ben benieuwd, ga er eens in duiken!

Mijn aanvankelijk enthousiasme voor deze plaat is afgenomen. Na heel veel draaibeurten vind ik deze plaat gewoon niet zo heel goed. De eerste drie nummers zijn wat mij betreft goed tot top, maar met name Suspyre en Graal….ik kan er niks mee. Knap als ze het live kunnen reproduceren, maar ik hoor er niks in. Technisch kabaal zonder emotie.

Tja, en toen zag ik ze gisteravond live met vrienden en bier in Leiden. Godsamme wat was het goed en opeens was Graal toch een top nummer.
Wat een enorm strakke en sympathieke band. Met inval-brulboei James Dorton van Black Crown Initiate.
De setlist was daarnaast ook nog eens top.
Deze band moet toch een stuk groter kunnen worden. (zolang ze Suspyre maar niet spelen )

Ik vind het op zich wel bijzonder dat men steevast voor spuuglelijk photoshop-artwork uit het begin van het nieuwe millennium blijft kiezen. Dat is toch een mooie middelvinger naar alles en iedereen. En dan mag je best bedenken dat ik juist van knullig metal-artwork houd en niet van wiskundig gepositioneerde streepjes en cirkeltjes of moeilijk kijkende modellen in ongemakkelijke kleding en situaties.

Muzikaal gezien is het weer tot in de puntjes verzorgd met een heel palet aan ideeën die vrij vlotjes aan elkaar geregen worden zodat het behapbaar blijft. De perfectionistische inslag zorgt er bij mij wel voor dat ik de connectie met het album nog wat mis. Op Urn voelde ik veel meer bij de zwaarmoedige sfeer die werd neergezet. Maar misschien komt dat nog.

Heb deze dit jaar best wel vaak opgezet en dat komt met name door de zeer prominente bas in het eerste nummer die de rest van de dag in je hoofd blijft hangen. De cleane vocalen van de zanger zijn uitstekend en doen me om een of andere reden denken aan Within the Real of a Dying Sun van Dead Can Dance, hoewel de muziek verder compleet onvergelijkbaar is.

We gaan alweer richting het einde van het jaar en lijstjestijd komt eraan. Ik loop alle releases uit 2023 die ik aan mijn collectie heb toegevoegd nog eens langs om mijn oordeel op te frissen en te kijken of ze mogelijk in mijn top 20 een plaats krijgen.

Wat een fenomenaal album is Exul! Technisch aan perfectie grenzende progressieve metal met afwisselende composities die ondanks de gemiddelde lengte nooit vervelen. Die perfectie zorgt er gelijkertijd wel voor dat het album wat afstandelijk klinkt. Dat weerhoudt mij van de perfecte score, maar voorlopig staat dit album wel bovenaan mijn jaarlijst.

1. Ne Obliviscaris - Exul (4,5)
2. Haken - Fauna (4,5)
3. Ahab - The Coral Tombs (4,5)
4. Katatonia -Sky Void Of Stars (4,0)
5. Hypno5e - Sheol (4,0)
6. Uriah Heep - Chaos & Colour (4,0)
7. Marianas Rest - Auer (4,0)
8. Klone - Meanwhile (4,0)
9. OAK - Disintegrate (4,0)
10. Riverside - ID.Entity (4,0)
11. Shores Of Null - The Loss Of Beauty (4,0)
12. Third Eye - Vengeance Fulfilled (4,0)
13. …And Oceans - As in Gardens, So in Tombs (4,0)
14. Walg - III (4,0)
15. Enslaved - Heimdal (3,5)
16. Periphery - V: Dent Is Not A Genre (3,5)
17. Ulthar - Helionomicon (3,5)
18. Ulthar - Anthronomicon (3,5)
19. Kamelot - The Awakening (3,5)
20. Ice Age - Waves Of Loss And Power (3,5)

Dat niet alle uit Australië afkomstige (progressieve) metal de moeite waard is bewijst deze band. Niet dat het slecht is, verre van, maar het is lang geleden dat een compleet album bij beluistering volledig langs me heen is gegaan zonder enige indruk achter te laten. De lange tracks zitten vol afwisseling en dynamiek, maar nergens weet het materiaal te boeien. Niet mijn ding, zullen we maar zeggen.