The Legendary Pink Dots - Shadow Weaver (1992)

Deel 1 van een magistraal tweeluik. Een kijkje in de duistere wereld van Edward Kaspel en consorten. City of Needles is een zeer dreigend, opzwepend nummer. Het melancholische Stitching Time de hoeksteen van de plaat.

Typerende quote:
"I think I found the key to heaven, but I cannot find the door"

In 1992 begonnen de Pink Dots met een nieuwe gitarist (Martijn de Kleer) en violist Patrick Wright, die speciaal voor deze sessies even terugkwam (in de jaren 80 was hij de vaste violist). Het geheel werd medegeproduceerd door Steven Stapleton (Nurse With Wound) en dat hoor je duidelijk af aan de resultaten.

De sessies resulteerden in zoveel materiaal, dat er twee albums van werden gevuld. Shadow Weaver is het album met de meest afgeronde songs, duoplaat Malachai heeft het meer experimentele werk.

Wat mij betreft zijn deze 2 albums het beste wat de Pink Dots ooit hebben gemaakt. Shadow Weaver bevat een breed scala aan spooky psychedelische songs die allemaal staan als een huis. Opener Zero Zero is het meest toegankelijke nummer, Stitching Time is voor mij een song die heel diep gaat. De produktie is vlijmscherp. Luister dit met je koptelefoon op, want het zit vol met rare samples, geluidjes, stemmetjes en electronische dingetjes. Martijn en ook blazer Niels zitten hier aan de top van hun kunnen.

Geloof de lage score niet, er heeft iemand haatscores zitten uitdelen, waarschijnlijk zonder de plaat gehoord te hebben.

Ik zet hier even neer dat ik deze dan beslist moet beluisteren. Heerlijk in bed, raam wagenwijd open, bij het zachte lantaarnpalenlicht en met natuurlijk de koptelefoon op... ! Het zal dan wel laat worden!
Mits ik dit album kan vinden, anders moet ik naar een ander goed album zoeken op Spotify.

Op Spotify is het meeste wel te vinden. Alleen de meer obscure releases niet. En daar valt deze niet onder.

Legendary Pink Dots - Zero Zero - YouTube

Veel luisterplezier!

Dank je wel!