menu

Iron Maiden - The Number of the Beast (1982)

mijn stem
4,10 (948)
948 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: EMI

  1. Invaders (3:25)
  2. Children of the Damned (4:35)
  3. The Prisoner (6:04)
  4. 22, Acacia Avenue (6:37)
  5. The Number of the Beast (4:52)
  6. Run to the Hills (3:54)
  7. Gangland (3:48)
  8. Hallowed Be Thy Name (7:14)
  9. Total Eclipse * (4:26)
  10. Remember Tomorrow [Live] * (5:27)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 40:29 (50:22)
zoeken in:
avatar van vielip
5,0
Even inhakend op de 'duivelse' verhalen en anekdotes; op de hoes van opvolger Piece of mind staat eveneens een stukje uit het bijbelboek Openbaringen gedrukt. Met daarin een, in mijn ogen althans, poging om de ophef die The number of the beast teweeg bracht een beetje in het juiste perspectief te plaatsen. Een soort verzoen poging o.i.d.. Want het stukje dat op Piece of mind gedrukt staat is een een stuk minder confronterend. Sterker; het staat bijna haaks op het andere stukje. Het vreemde is echter dat je daar nooit iets over leest of hoort. Blijkbaar niet interessant genoeg voor de media maar ik zou weleens willen weten wat de aanzet is geweest voor de band om dat op Piece of mind te zetten. Druk van de maatschappij? De manager?

avatar van RonaldjK
5,0
Leuk vielip, daar ga ik eens induiken. Is mij indertijd nooit opgevallen, maar heb warme herinneringen aan de eerste keer dat ik die plaat hoorde!

avatar van vielip
5,0
Dat jou dat nooit is opgevallen dat is een klein wonder (om een beetje in Bijbelse termen te blijven ) Maar dat is precies de indruk die ik altijd heb gehad; totaal geen aandacht aan geschonken in de pers destijds. Als het maar evil en duivels is dan duikt de hele wereld er bovenop en moet er wat van worden gevonden. Maar als het een relatief (!) brave tekst als op Piece of mind is dan wordt het ter kennisgeving aangenomen.

avatar van RonaldjK
5,0
Dat is een goede en terechte vraag! Ik denk dat het me nooit opviel omdat ik de plaat nooit in huis heb gehad, ook niet te leen. Van een degelijke hoesstudie is het nooit gekomen, ik deed het met de audio van een opgenomen cassettebandje.
Die tape is uiteraard verloren gegaan en pas via streaming is Piece of Mind in volle audio-omvang teruggekeerd. Ben 'm op dit moment weer eens aan het afspelen, morgen mijn verhaaltje over die klassieker.

avatar van vielip
5,0
Ah oké ja dat klinkt logisch. Ik had ook eerst alles op tape maar niet veel later volgden de lp's die ik van een klasgenootje voor een mooi prijsje mocht overnemen. Die hoezen hebben m'n vrienden en ik uren naar zitten loeren om elk detail in ons op te nemen. Onnodig te zeggen dat Somewhere in time daarbij het meeste indruk maakte. Niet alleen qua artwork overigens maar dat terzijde.

avatar van Edwynn
5,0
Wie de moeite had genomen om de teksten ook te lezen, zou zich ook de moeite hebben kunnen besparen om in de ophefmodus te schieten.
In die zin zijn we eigenlijk geen zak opgeschoten de afgelopen 40 jaar.

avatar van Casartelli
4,5
Casartelli (moderator)
vielip schreef:
Even inhakend op de 'duivelse' verhalen en anekdotes; op de hoes van opvolger Piece of mind staat eveneens een stukje uit het bijbelboek Openbaringen gedrukt.
Sterker nog, er wordt daar ook een liedje aan Openbaringen gewijd.

avatar van vielip
5,0
Edwynn schreef:
Wie de moeite had genomen om de teksten ook te lezen, zou zich ook de moeite hebben kunnen besparen om in de ophefmodus te schieten.
In die zin zijn we eigenlijk geen zak opgeschoten de afgelopen 40 jaar.


Ik zal het tekstvel er eens bij pakken. Ophef om niks moeten we niet hebben

avatar van Faalhaas
Laten we niet vergeten dat een beetje ophef ook weer voor extra media aandacht zorgde. Reken maar dat de band én Rod Smallwood hier goed over nagedacht hadden.

avatar van Edwynn
5,0
Wetende dat geen hond zich er echt in verdiepen zou, ongetwijfeld ja

avatar van MartijnW
5,0
Toen ik een jaar of 13 a 14 was begon mijn muzieksmaak en natuurlijk bijpassende imago zich te vormen. Tegenwoordig is mijn muzieksmaak wat breder, maar het spitste zich in die jaren toe op punk, grunge en metal. Genres die volgens veel tijdgenoten niet zo bij elkaar hoorde, maar ik vond het heerlijk om dan weer een album van NoFX voluit te zetten, opgevolgd door Nirvana en afgerond door Prong of Metallica.

Binnen de metal was er één plaat die ik mijn hele jeugd heb grijs gedraaid en dat was The Number of the Beast. Uiteindelijk denk ik dat een album als Powerslave nog net wat beter is, maar van dit album kan ik elk nummer dromen. Het gekke is dat ik ook lang maar één album heb gedraaid en pas op latere leeftijd meer ben gaan luisteren.

Op de één of andere manier is het er ook nooit van gekomen om Iron Maiden te bezoeken, wat dit jaar dan eindelijk gaat gebeuren in de Ziggo. Erg benieuwd.

avatar van jellylips
Als groot liefhebber van metal vanaf pakweg mijn 12e levensjaar kwam ik al snel bij Iron Maiden terecht, maar het heeft nooit echt geklikt. De artwork deed me altijd hele heavy muziek verwachten maar ik stuitte altijd op hardrock voor mijn gevoel. Ik hou meestal van metal met name vanwege de zware riffs. Iron Maiden doet iets heel anders en dus kon ik er nooit zoveel mee.

Tot een maand geleden toen ik een LP van dit album maar een opzette. Ooit had ik deze van een schroothoop gered. De plaat was er niet heel goed aan toe, maar zo’n albumcover wil je toch gewoon meenemen?

Ik kan eindelijk zeggen dat met Number of the Beast ik eindelijk, op mijn 37e nog eens, het echt leuk begin te vinden.

Deze plaat heeft een fantastische sfeer die ik tot nog toe niet echt ben tegengekomen in hun andere platen. Ik ben momenteel op ontdekkingstocht en daarbij springen deze en Powerslave er positief bovenuit. Piece of Mind voelde op het eerste gehoor niet als een enorme evolutie ten opzichte van Number of the Beast, hoewel de eerste helft van dat album erg goed is.

avatar van Von Helsing
5,0
jellylips schreef:
Als groot liefhebber van metal vanaf pakweg mijn 12e levensjaar kwam ik al snel bij Iron Maiden terecht, maar het heeft nooit echt geklikt. De artwork deed me altijd hele heavy muziek verwachten maar ik stuitte altijd op hardrock voor mijn gevoel. Ik hou meestal van metal met name vanwege de zware riffs. Iron Maiden doet iets heel anders en dus kon ik er nooit zoveel mee.

Tot een maand geleden toen ik een LP van dit album maar een opzette. Ooit had ik deze van een schroothoop gered. De plaat was er niet heel goed aan toe, maar zo’n albumcover wil je toch gewoon meenemen?

Ik kan eindelijk zeggen dat met Number of the Beast ik eindelijk, op mijn 37e nog eens, het echt leuk begin te vinden.

Deze plaat heeft een fantastische sfeer die ik tot nog toe niet echt ben tegengekomen in hun andere platen. Ik ben momenteel op ontdekkingstocht en daarbij springen deze en Powerslave er positief bovenuit. Piece of Mind voelde op het eerste gehoor niet als een enorme evolutie ten opzichte van Number of the Beast, hoewel de eerste helft van dat album erg goed is.


Piece of Mind hoeft an sich al niet een enorme evolutie te zijn ten opzichte van TNOTB, daar TNOTB al een meesterwerk is, en ik volg Maiden als sinds mijn 12e, ik ben nu een krasse knar van 53.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:39 uur

geplaatst: vandaag om 03:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.