Mastodon - The Hunter (2011)
mijn stem
248 stemmen
Verenigde Staten
Metal
Label: Reprise
-
Black Tongue (3:27)
-
Curl of the Burl (3:40)
-
Blasteroid (2:36)
-
Stargasm (4:40)
-
Octopus Has No Friends (3:49)
-
All the Heavy Lifting (4:31)
-
The Hunter (5:18)
-
Dry Bone Valley (4:00)
-
Thickening (4:31)
-
Creature Lives (4:41)
-
Spectrelight (3:10)
-
Bedazzled Fingernails (3:08)
-
The Sparrow (5:31)
-
The Ruiner * (3:11)
-
Deathbound * (2:48)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur:
53:02
(59:01)
1
geplaatst: 26 juli, 14:38 uur
RuudC schreef:
In mijn hoofd was ik al klaar met Mastodon en zag ik de rest van het oeuvre als een verplicht nummertje waar ik maar even doorheen moest bijten. En potverdomme, The Hunter vind ik eigenlijk gewoon best tof. Er zijn een aantal dingen die ik problematisch vind aan Mastodon en de band heeft veel daarvan goed verwerkt. Als eerste viel de productie op die niet meer zo klinisch en kil is. Het is allemaal war organischer geworden. Nog steeds is het modern, maar nu klinkt het wel prettig. Ook de structuur is een stuk beter. Ik heb gewoon echt herkenbare songs nodig. Crack The Skye is een plaat van eenheidsworst en instrumentale moeilijkdoenerij en dat is een gevaarlijke cocktail. The Hunter werkt een stuk beter. Dynamisch is het veel interessanter.
Wat van The Hunter pas echt een winnaar maakt, is de Nevermoreiaanse bravoure waarmee de heren voor de dag komen. Er zijn heel wat vette riffs te vinden en het voelt best thrashy aan bij vlagen. Soms zijn de stonerinvloeden ook best duidelijk, zoals op Curl of the Burl. De zang blijft een ding. Met een goede zanger, zou ik misschien zelfs een 4,5* geven. Ik denk dat ik dit album wat vaker blijf draaien en misschien dat Mastodon me dan alsnog weet te overtuigen. Ik blijf me verder vooral afvragen waarom The Hunter de op een na laagste ranking krijgt op MusicMeter, want voor mij is dit met afstand de beste.
Tussenstand:
1. Blood Mountain
2. Leviathan
3. Crack The Skye
4. Remission
5. Lifesblood
In mijn hoofd was ik al klaar met Mastodon en zag ik de rest van het oeuvre als een verplicht nummertje waar ik maar even doorheen moest bijten. En potverdomme, The Hunter vind ik eigenlijk gewoon best tof. Er zijn een aantal dingen die ik problematisch vind aan Mastodon en de band heeft veel daarvan goed verwerkt. Als eerste viel de productie op die niet meer zo klinisch en kil is. Het is allemaal war organischer geworden. Nog steeds is het modern, maar nu klinkt het wel prettig. Ook de structuur is een stuk beter. Ik heb gewoon echt herkenbare songs nodig. Crack The Skye is een plaat van eenheidsworst en instrumentale moeilijkdoenerij en dat is een gevaarlijke cocktail. The Hunter werkt een stuk beter. Dynamisch is het veel interessanter.
Wat van The Hunter pas echt een winnaar maakt, is de Nevermoreiaanse bravoure waarmee de heren voor de dag komen. Er zijn heel wat vette riffs te vinden en het voelt best thrashy aan bij vlagen. Soms zijn de stonerinvloeden ook best duidelijk, zoals op Curl of the Burl. De zang blijft een ding. Met een goede zanger, zou ik misschien zelfs een 4,5* geven. Ik denk dat ik dit album wat vaker blijf draaien en misschien dat Mastodon me dan alsnog weet te overtuigen. Ik blijf me verder vooral afvragen waarom The Hunter de op een na laagste ranking krijgt op MusicMeter, want voor mij is dit met afstand de beste.
Tussenstand:
1. Blood Mountain
2. Leviathan
3. Crack The Skye
4. Remission
5. Lifesblood
Er ontbreekt iets in je tussenstand.
1
geplaatst: 26 juli, 20:47 uur
Daar ben je mooi laat mee. Nu kan ik het bericht niet meer aanpassen. 
0
geplaatst: 28 juli, 07:51 uur
" Crack The Skye is een plaat van eenheidsworst en instrumentale moeilijkdoeneri"
Je kan veel van dit album vinden, maar het is allesbehalve een eenheidsworst.
Je kan veel van dit album vinden, maar het is allesbehalve een eenheidsworst.
0
geplaatst: 31 juli, 14:04 uur
Mijn mening is hetzelfde als die van RuudC, ik vind dit namelijk ook met gemak het beste album uit Mastodon's discografie (tot nu toe in de marathon dan). Echte nummers met kop en staart, en vooral heel veel oprechte emotie. All The Heavy Lifting is hier echt een perfect voorbeeld van: ijzersterke tekst, machtig refrein, heerlijk stampend tempo en technisch zonder dat het te overdreven wordt. Het hele album voelt sowieso wat emotioneler beladen dan de voorgangers en de zangpartijen zijn dit keer echt ijzersterk. Sanders is huidige favoriet, al waardeer ik het wat lichtere, meer heldere geluid van drummer Dailor. Grappig dat ik het door hem gezongen Creature Lives wat Genesis vibes vind hebben, want ik lees net dat hij enorm beinvloed is door Phil Collins in zijn Genesis era. Verder zijn The Hunter en het psychedelische (beetje Hey You van Pink Floyd-invloeden in die gitaarriff) The Sparrow samen met All The Heavy Lifting absolute favoriete tracks. Mastodon is hier een perfecte metalband qua sound, ook al vinden ze zichzelf geen metalband om een 'dat is te beperkend' reden.
Tussenstand:
1. The Hunter
2. Leviathan
3. Blood Mountain
4. Crack The Skye
5. Remission
6. Lifesblood
Tussenstand:
1. The Hunter
2. Leviathan
3. Blood Mountain
4. Crack The Skye
5. Remission
6. Lifesblood
* denotes required fields.
* denotes required fields.