El Secreto de Sus Ojos (2009)

Kan de goede recensies en hoge beoordelingen niet helemaal plaatsen. Het is een prima film, maar het verhaal is niet echt origineel en de karakters niet echt boeiend. De rol van 'het hulpje' van Esposito is vrij knullig en matig uitgevoerd. dat hij uiteindelijk nog best belangrijk is voor de film is hierdoor extra jammer. Het switchen tussen heden en vroeger komt ook niet echt lekker uit de verf en de film is veel te braaf. De lange speelduur speelt de film ook wel parten.

“If you keep going over the past, you're going to end up with a thousand pasts and no future.”

El Secreto de Sus Ojos heb ik vier of vijf jaar geleden gezien en maakte zo'n verpletterende indruk dat ik een beetje bang was om hem nog een keer te gaan kijken. Het kan alleen maar tegenvallen toch? Gelukkig is dat niet het geval en heeft de film nog niets van zijn magie verloren. De film is een misdaadmysterie en een liefdesverhaal ineen en regisseur Campanella weet deze moeilijke balans op een overtuigende manier tot één vloeiend geheel te maken. Het Argentinië van de jaren 70 wordt mooi weergegeven en alhoewel het politieke landschap maar kort wordt aangestipt hangt het wel als een donkere wolk boven dat gedeelte van de film.

Eind jaren 90 maken we kennis met Benjamin Esposito die met pensioen is maar de moordzaak rond Liliana Coloto niet kan loslaten en er een boek over wil schrijven. De dader is bekend en in de jaren 70 gepakt maar dat is nog maar het begin van een uiterst complexe situatie die door politieke spelletjes en territoriumdrift nog gecompliceerder is geworden. En dan hebben we nog de liefde tussen federaal agent Esposito en zijn superieur Irene Hastings die nooit is uitgesproken maar door de acteurs Ricardo Darin en Soledad Villamil in iedere scene voelbaar wordt gemaakt. Wat een chemie hebben die twee. En dan hebben we nog de man van de vermoorde Liliana die haar dood niet kan verwerken en maar één uitlaatklep ziet voor zijn verdriet. De film heeft een paar onvergetelijke scènes zoals de schitterende stadionscene die in één take is opgenomen, het verhoor, de ijzingwekkende liftscene en natuurlijk het einde. Het einde kwam de eerste keer bij mij als een mokerslag aan en bij herziening maakt het laatste gedeelte nog steeds erg veel indruk. Ook Javier Godino, Pablo Rago en vooral Guillermo Francella zijn uitstekend op dreef. Als ik een minpunt moet noemen dan is het hoe Esposito op het spoor van Gómez komt. Een blik in de ogen... Maar een film die op schitterende wijze gebruik maakt van alleen al een blik, een lach of een twinkeling in de ogen vergeef ik dat graag. Inderdaad het geheim in de ogen.

Fantastische film. Middenstuk had inderdaad iets korter gekund. Neemt niet weg dat ik hier van genoten heb. Staat in mijn persoonlijke top 10.

Nee dit was niet aan mij besteed. Zeer vlakke personages over het geheel, matig verhaallijntje, maar dan wel weer opgesmukt met melodrama, hysterie om niets, en als climax krijg je nog een lekkere portie moraal als huiswerk mee. Typisch Hollywood maar dan op zijn Argentijns zullen we maar zeggen? Geen toeval natuurlijk dat ze hier van smullen op de Academy's. Ging nog net mee als tussendoortje maar het scheelde weinig.

Maar eens opgezet omdat hij in wat lijstjes voorkwam waaronder de IMDB top 250. Achteraf gezien kan ik die hoge waardering niet echt verklaren. Het is in principe wel een goed gemaakte film maar doet weinig bijzonders. Het duurde ook wel even voordat het me allemaal een beetje kon boeien. De personages vond ik niet bijster interessant en het verhaal was vrij clichématig opgebouwd, met als dieptepunt een trein-meeren-scene.
De scene in het stadion was wel daadwerkelijk indrukwekkend al begrijp ik niet waarom het Gomez een goed idee leek het veld op te rennen

Het is al een tijdje geleden dat ik deze film zag maar ik vond hem geweldig. Verhaal zat goed in elkaar. Acteurs waren zeer overtuigend.

Misschien dat ik mijn stem nog wijzig bij herzien

Geweldige film, mooi verhaal, prachtig camerawerk en fantastische muziek. Werkelijk een juweeltje!

Ik sluit me hier bij aan. Al vond ik het grote gedeelte van de film wel erg vermakelijk.

Bijzonder filmpje… Het misdaadverhaal an sich is niet zo speciaal, al worden bepaalde scènes ongelooflijk puur in beeld gebracht (i.e. achtervolging in stadion, ondervraging in bureau). Maar het is eigenlijk wachten tot het einde om met een shocker terug wakker te schieten. Een originele vergelding en ook meteen een extra halfje voor de toch wel bijzondere twist. Daarom toch 3,5*

Het verhaal interesseerde mij nauwelijks en heeft weinig indruk op mij gemaakt. Ik kon het bovendien niet volgen. Ik vind het acteerwerk goed en het beeld ook, maar ik kwam er niet in. De hoge score had mij overgehaald om 'm eens van de bieb te lenen, maar helaas, het is niet mijn ding. 2,5*

Toen ik deze film indertijd voor het eerst zag was ik diep onder de indruk. Bij herziening is dat minder, misschien omdat ik nu zie dat hij niet zo heel veel verschilt van een doorsnee Amerikaanse thriller. Neemt niet weg dat de acteurs en hun vertolkingen zeer interessant zijn, dat individuele scènes eruitspringen (Sandoval in zijn café, maar ook en vooral die lift...) en dat ik het einde (in Morales' huis) nog niet zo gauw in een Amerikaanse remake zou verwachten, tenzij iemand met de macht van David Fincher aan het roer zou staan. Al met al toch nog steeds een sterke en indrukwekkende film die ik me misschien vooral zal blijven herinneren vanwege de prachtige rol van Guillermo Francello als Espósito's dronken maar gevatte assistent.

        Bovenstaande had ik al geschreven toen ik erachter kwam dat Hollywood zich inmiddels inderdaad aan een remake heeft gewaagd, en dan zonder David Fincher. Het einde blijkt dus toch min of meer te zijn overgenomen, maar dat weet ik alleen maar omdat ik dat op internet lees, niet omdat ik die remake heb gezien, en ik heb daar ook totaal geen behoefte aan, hoewel de trailer er niet slecht uitziet. Maar waarom zou je deze film opnieuw willen maken – alleen maar om dollars binnen te harken? Ja, misschien wel.

Wat een thriller zeg. Ricardo Darín speelt hier de rol van zijn leven. Beste Spaanse thriller die er bestaat.

Echt een prima film,

Nog een paar tips die zeker de moeite waard zijn:

La Cara Oculta (2011)

El Guardián Invisible (2017)

Contratiempo (2016)

Ook echt zeer goeie thrillers.

Een aardige film maar te dramatisch en te langdradig aanvoelend , het romantische subplot tussen de 2 hoofdpersonen vond ik ook niet helemaal overtuigend .

Wat ik vooral niet echt wist te vatten was de obsessie van Esposito met de hele zaak en zelfs 25 jaar later dus nog steeds , nee dat werd me net wat teveel van het goede .

Een degelijke thriller, maar niet het kleine meesterwerkje dat ik dacht dat het zou kunnen geweest zijn. Destijds in de prijzen gevallen tijdens de Oscars, mja, mooi meegenomen denk ik dan. Niet dat de film niet goed was, integendeel, maar ik verwachtte toch net dat tikkeltje meer van deze Argentijnse winnaar.

Ik vond vooral het plot bizar. Ik kon nergens achterhalen waarom deze brutale moord zo’n diepe indruk heeft nagelaten op Esposito dat hij het na 25 jaar nog steeds niet kon loslaten, laat staan dat hij er een boek over zou schrijven. Dat hij dan opeens na zijn pensionering het licht zou gezien hebben, vond ik net iets te makkelijk.

Hier en daar uitstekende shots en vrij sfeervolle film. De scène in het stadion vond ik wel fijn. En ook Darin is een karakteracteur die ik al verschillende malen zag, maar waarop ik nooit een naam kon kleven, tot nu dus. Sterke prestatie. Het heimelijke beminnen van zijn collega boeide me maar matig. Ik had liever het echte speurwerk gezien.

Het einde had een prima ontknoping en origineel wraakmoment. Doet me zelfs twijfelen om er een 3,5* van te maken, maar ik hou het voorlopig op een dikke voldoende.

Deze film vergeten wij voorlopig niet weer, hij heeft bij ons een plaats veroverd in het geheugen, zowel op de korte als de lange termijn!

Geleidelijk, maar vooral erg zorgvuldig, bouwt Juan José Campanella zijn verhaal op. Veelvuldige flashbacks verklaren niet alleen de opeenvolgende gebeurtenissen, maar ook de gemengde gevoelens waarmee Esposito (Ricardo Darín) aan dit moorddossier terugdenkt. Wazige beelden maken overgangen in de tijd aanvaardbaar. Campanella's ervaring als regisseur van populaire TV series als "House" en "Law & Order: Special Victims Unit" laat zich voelen. Zijn perfecte gevoel voor timing en focus zorgen ervoor dat de aandacht van de toeschouwer genadeloos wordt vastgehouden.

Zoals de titel al aangeeft blijken de ogen "spiegels van de ziel". De manier waarop de personages kijken en hoe Campanella dat in beeld brengt vormen dan ook een wezenlijk onderdeel van het verhaal. De chemie tussen Ricardo Darin en Soledad Villamil (Irene Menéndez Hastings) wordt overigens op een even majestueuze manier stilzwijgend naar buiten gebracht. Hun oogcontact verraadt een grote aantrekkingskracht waar Esposito omwille van de maatschappelijke conventies probeert aan te weerstaan. De vertolking van Ricardo Darin draagt in grote mate bij tot de impact van deze film, al vindt hij een waardige tegenspeelster in Soledad Villamil, die meesterlijk gestalte geeft aan zowel de tedere vrouw als de carrièrejager van hoge afkomst.

Vanaf de eerste minuten neemt deze film je mee in een beladen drama en die houdgreep waar je in terechtkomt, wordt pas meer dan 2 uur later iets losser. De kwaliteitsvolle regie en de verregaande vertolkingen van de acteurs leveren dan ook een magistrale film op met een superieur scenario en magnifiek spel.

Een geweldige film!

Een 9!

Dit was helemaal niet mijn ding. Ik was er al bang voor, want dit soort filmhuisfilms zijn vaak traag en moet zogenaamd erg interessant zijn. Nou, ik vond het maar weinig aan en vond hem geheel ongeloofwaardig. Vooral het einde, maar ook de zogenaamde romance. Pffff. Een 2 voor de moeite.

Drama, niet geheel mijn ding. Een verhaal over een ontnomen en een onmogelijke liefde. Dit in een misdaad roman vertaald, een aardige droge zit die zo nu en dan sterk uit de hoek komt. Maar het is niet het meest origineel stuk verhaal, en alle ontwikkelingen voelen niet aan als heel stek.

Wat ik vooral miste is dat het verhaal rond de misdadiger, het oplossen en de jacht er de gast, mij ietwat te mager neer is gezet. Men heeft hoog ingezet op de verhouding tussen de twee hoofdrolspelers en voelt op een gegeven moment aan als een langspeelplaat die blijft haken.

Een sterke boodschap in een drama gestoken die goede en minder goede momenten kent. Prima in beeld en het acteerwerk was goed tot middelmatig te noemen. Niet slecht maar verdienstelijk. 3,5**.

Halfje erbij na herzien van deze film. Kon het langzame tempo wel waarderen en vooral het feit dat naarmate de film vordert, deze langzaam toch onder je huid kruipt. Daarnaast vullen de verschillende verhaallijnen elkaar goed aan en doet Ricardo Darin het voortreffelijk.

Op de gok bij de kringloop om er thuis achter te komen dat deze film hoge ogen gooit, dus gisteren gretig aan begonnen.

Justitieel onderzoeker in ruste Esposito probeert na afloop van zijn carrière een boek te schrijven over een zaak die hem tot zekere hoogte nog altijd bezig houdt. Samen met zijn moeizame poging de boel op papier te krijgen en ontmoetingen met een ex-collega krijgen we langzaam aan via terugblikken de zaak voorgeschoteld. Een beestachtige verkrachting, een verdachte die spoorloos is, en tegenwerkingen van andere justitiële medewerkers zijn de dingen waar Esposito mee te maken krijgt met als kers op de taart ronduit vieze machtsspelletjes waarin het niet uitmaakt of de echte dader of een paar onschuldigen schuldig bevonden worden. Zowel toen als nu blijft Esposito vragen stellen wegens een onbevredigend gevoel en hetgeen dat boven tafel komt is soms bijzonder te noemen, vooral de ontknoping wat dat betreft.

Hoewel de film me uitermate goed is bevallen vind ik de film niet echt een thriller hoewel dat wel de genre duiding op het doosje zegt. Misdaad wordt hier op MovieMeter gemeld maar daar ben ik het ook niet echt mee eens, voor mij is dit toch echt drama. Overigens wel goede drama, het tempo mag langzaam zijn maar is vooral degelijk en rustig. Geen invallen met getrokken pistool of Miami Vice taferelen. Langzaam wordt er opgebouwd om de zaak rond te krijgen en vooral de verdachte in de kraag te vatten. Het sterke punt van de film is toch ontegenzeggelijk de ontknoping die wel even voor gefronste wenkbrauwen zorgt.

Behalve dat wordt er goed gespeeld met het karakter Esposito en maakt Ricardo Darin weer net zoveel indruk als in Relatos Salvajes. Carla Quevedo is kort in beeld naar weliswaar betoverend, en Godino overtuigd ook in zijn rol. En daarmee heb om het meeste wel gezegd over deze verrassend sterke film.

Wat een dijk van een film, prachtig Dat ik mij er zoveel jaar geleden bij verveelde en smeet met 2* zegt vele malen meer over mij ( op dat moment) dan over de film....Ten eerste geweldige acteurs die in wezen het ( magere ) verhaal naar de achtergrond dringen. Ook de piano muziek draagt bij aan de kwaliteit van de film Juist gekozen ,voor de juiste stemming. ( Lizst???)

De laatste jaren koop ik voor een prikkie 100-en dvd's op marktplaats. Van de pakweg 10 is er 1 de moeite waard, 2 gaat wel , mwhaaaaa..en de rest doortrekken. Warner Bros, Universal, Sony, RVC..allemaal "goedkoop vermaak". Ik denk er ook mee te stoppen die films te kopen.

Sinds een tijdje heb ik Pluspakket van KPN , een gratis film en serie kanaal..Een verademing. Paar erg goede series gezien en goede films , waaronder deze. Ik denk dat ik voortaan W Bros, Universal, Sony en al die Hollywood shit maar over sla. Het is het Disneyland niveau waar dit werelddeel in uitblinkt entrots op is.. De VS heeft geen culturele achtergrond / roots en wat er was , Indianen en bisons hebben ze om zeep geholpen. Een trigger happy landje. . Ze brachten Charlie Chaplin voort, De dikke en de dunne, John Ween .....en nog een paar cultuurbarbaren. Natuurlijk zijn er uit dat foute land ook wel best goede films, maar ik verzeker U , je moet er 100 doorworstelen om 2 goede te zien. 3 met moeite uitkijken en de rest bij de container.

Er is een scene in de film een drone ? neem ik aan , is ver boven de stad, in de verte zien we een voetbalstadion

Het beeld nadert snel stad en stadion , gaat over de mensenmassa heen en komt uiteindelijk vlak voor het gezicht van Benjamin tot stilstand. Wowwww. Ook ff een vol stadion met 70000 figuranten, want volgens mij is alles echt. Ook wowwww.

Nogmaals, de film moet het niet hebben van het verhaal, maar de hele sfeer, dreiging - JUNTA - , mystery, Acteurs - met name Soldasd villamil!!- EN muziek. Verkeerde muziek nekt een film nogal eens.

Een Meesterwerk.

EEn 5* omdat hier makkelijk gesmeten wordt met 4-5* voor allemaal k.tfilms.

Regisseur Juan José Campanella haalt zijn voordeel uit enkele sterk geschoten scenes en wat opvallend verontrustende concepten in El Secreto de Sus Ojos. Spijtig genoeg maakt hij het zichzelf ook erg moeilijk met een compleet overzicht aan volstrekt oninteressante figuren. Vervolgens moeten al die personages wat achtergrond krijgen evenals veel relatieontwikkeling tussendoor. Met name het middenstuk van deze film is er onvoorstelbaar saai mee. Interessant wordt het namelijk eenmaal de zaak zelf voorrang begint te krijgen, maar iedereen die de zaak uitvoert weet nauwelijks een beetje flair te hebben. Het helpt er ook niet aan mee dat het statische camerawerk evenals de saai opgebouwde achtergronden (met uitzondering van het voetbalstadion) van elke scene een taai geheel maken. Er zit bijna geen enkel interessant gesprek in deze film, waardoor de 129 minuten een serieus zware zit bleken. Het mag echter wel gezegd dat het verhaal desondanks al die kritiek goed in elkaar steekt en de slotfase me aan het denken heeft gezet.

Prima film. Werd op een gegeven moment wel langdradig moet ik zeggen. Het onderwerp was op een gegeven moment in mijn optiek “te klein” voor de speelduur.

“Gaan ze het er alweer over hebben?”, was het gevoel dat mij bekroop na het zoveelste dialoog over de Morales-zaak. Ook de terugkerende bezoeken aan de kroeg waren nogal repetitief (en op een gegeven moment teveel van hetzelfde).

Het einde was goed, maar zeker niet fenomenaal. Al met al een prima zit, maar een top 250 notering op IMDB? Ik weet het niet zo goed.

Ik vond dit een fantastische film, die misschien een beetje traag begon, maar daarna mij enorm wist te boeien. Dit is o.a een film van gemiste kansen en ze toch nog grijpen, iets dat vele wel kennen....topfilm die ik nu pas heb gezien.

Wel goed geacteerd, maar het verhaal vond ik echt een beetje dommig en zat vol onwaarschijnlijkheden. De verdachte (waarom was hij eigenlijk verdacht, omdat hij op wat foto's stond?) hield mogelijk van voetbal, dus gaan de inspecteurs maar in voetbalstadions op zoek naar hem. De kinderachtige onzin.. En daar zat het vol mee. Het slot had een bedenkelijke moraal, en dan was er ook nog dat kwijlerige liefdesverhaaltje er in verweven. Niet aan mee besteed. Nu moet ik ook zeggen dat ik ook erg last had van een waardeloze vertaling. Voetbalwedstrijden werden bijvoorbeeld vertaald als 'races' en dan kwamen er ook de hele tijd rare zinnen of uitdrukkingen voorbij, zoals - dat is als drie dinosaurussen op één buik. Duidelijk slecht vertaald dus, en zoiets doet het kijkgenoegen ook bepaald geen goed.

Herzien. Weet nog goed dat ik bij de 1e kijkbeurt, bijna 15 jaar geleden alweer, half verliefd was op de film.

Dan valt de herziening tegen, helaas. Te veel ongeloofwaardigheden en rare keuzes van personages en de regisseur + dat de film minder sterk in elkaar zit dan gedacht.

Gelukkig valt er nog genoeg over om van te genieten. Kan het niet over m'n hart verkrijgen om minder dan 4* te geven, dus een halve * eraf.

Een waar meesterwerk uit Argentinie, met een heel sterk verhaal en idem cast en met een eind waarbij je echt denkt wat! Ga deze zeker kijken en vergeet de slappe remake van 2015

Mooie film, alles zit er in, humor, spanning, liefde en wraak.

Tot het laatst boeiend.