Hollands Maandblad. Jaargang 1979 (374-385)



[pagina 27]
Jeannette Gunzel-Lubbers Als zij me lief begroet vanuit de wanhoop van 't bejaardenhuis in haar te kleine kamer met teveel van vroeger ziet zij me weer als kind ik ben te oud om alles te herkennen wat ze babbelt Vanaf de foto's op 't dressoir zie ik haar moeilijk sterven Zij zit rechtop achter het theeservies als de mevrouw op haar visitedag met zorg gekapt en met haar paarlen ketting ondanks haar opgezwollen voeten nooit met pantoffels aan Toen het nog ging, een maand of wat geleden, liet zij mij uit tot aan de deur der lift Nu heeft zij dit decorum laten vallen, wanneer ik haar ten afscheid heb gekust, sluiten haar ogen zich om te ontkomen aan de avond Soms doe ik lezend of je bij me bent je zit dichtbij ik kijk expres niet op je bent me zo nabij in deze stilte dat alles wat bewoog alleen nog luistert ik zie de letters staan en spel vergeefs de woorden tussen de regels door zien we elkander aan