Бу мақола автомат таржима қилинган ёки машина таржимаси тайинли ўзгартиришсиз чоп этилгани эътироф этилмоқда. Таржимани текшириб чиқиш ҳамда мақоладаги мазмуний ва услубий хатоларини тузатиш керак. Сиз мақолани тузатишга кўмаклашишингиз мумкин. (Шунингдек, таржима бўйича тавсиялар билан танишиб чиқишингиз мумкин.) ДИҚҚАТ! БУ ОГОҲЛАНТИРИСҲНИ ЎЗБОСҲИМCҲАЛИК БИЛАН ОЛИБ ТАСҲЛАМАНГ! Мақоланинг оригинали кўрсатилинмаган.(2024-03)
тимин
Тимин (5-метилурацил) пиримидин ҳосиласи бўлиб, бешта азотли асослардан биридир. Барча тирик организмларда мавжуд бўлиб, у деоксирибоза билан биргаликда тимидин нуклеозидининг бир қисми бўлиб, тимидин нуклеотидлари ва моно-, ди- ёки трифосфор кислотасини (ТМФ, ТДП ва ТТП) ҳосил қилиш учун 1-3 фосфор кислотаси қолдиғи билан фосфорланган бўлиши мумкин.). Тимин деоксирибонуклеотидлари ДНКнинг бир қисмидир, РНКда урасил рибонуклеотид унинг ўрнида жойлашган. ДНКда тимин (Т) аденин (А) ни тўлдирувчи бўлиб, у билан иккита водород боғини ҳосил қилади ва шу билан нуклеин кислота занжирлари орасидаги боғларни барқарорлаштиради. Тимин биринчи марта 1893 йилда Албречт Коссел ва Алберт Неуманн томонидан бузоқларнинг тимус безидан ажратилган, шунинг учун унинг номи. Вақт ўтиши билан организмнинг ўлимидан сўнг, тимин асослари кўпинча гидантоинларга оксидланади.
