Tozama Daimyo

Tozama daimyo (外様大名 tozama-daimyō, dışlanmış daimyo), Japon eski yöneticileri tarafından dışlanmış olarak görülen daimyolardır. Bu terim, Kamakura Dönemi'nde kullanılmaya başlandı. Edo Dönemi'nde de kullanılmaya devam edildi.

Edo Dönemi

Tokugawa şogunluğu'na Sekigahara Muharebesi'nden sonra bağlılık yemini eden daimyolara tozama ismi verildi. Hem Şogun'a karşı savaşanlara, hem de Şogun'un yanında savaşanlara bu ad verildi. Ülkenin en geniş bölgelerini bu daimyolar kontrol ederdi. Bunların en büyüğü, 1 milyon koku değerindeki Kaga merkezli Maeda Klanı'ydı. Diğer önemli bölgeler ise; Satsuma merkezli Shimazu Klanı, Mori, Date, Hachisuka ve Uesugi Klanları. Bu klanların çoğu, şogunluğun kurulmasından önce de orada yaşıyordu.

Tokugawa Ieyasu'nun bu tozamalarla dostane bir ilişkisi vardı. Ancak Tokugawa Iemitsu döneminde bu ilişki tersine döndü. Tozama daimyolar, Batı Japonya'da ve Kyūshū'da yabancılarla ticaret yaparak güçlenmeye başlayınca, Japonya'nın tüm limanları yabancılara kapatıldı (Nanban ticareti).

Edo Dönemi'nin çoğunda tozamalar, devletin yüksek makamlarına gelemedi. Onların yerine, bu makamlara Fudai Daimyoları geldi. Ancak Bakumatsu sırasında işler değişti. Hatta bunlardan biri rōjū bile oldu.

Satsuma ve Choshu bölgelerinin tozama daimyoları (sırasıyla Shimazu ve Mori klanları), Bakumatsu sırasında şogunluğun yıkılmasında büyük rol oynamıştır. Bu iki klan, Boshin Savaşı'nda tüm tozamaları birleştirip, şoguna ve ona destekleyen tüm klanlara karşı savaştılar.