dishonour

ภาษาอังกฤษ

รูปอื่น

dishonor

การออกเสียง

สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dɪˈsɒnə(ɹ)/

คำนาม

dishonour (พหูพจน์ dishonours)

ความอัปยศ
การขาดความน่าเชื่อถือ
การประพฤติเสื่อมเสีย
(กฎหมาย) การบอกปัดไม่รับรองตั๋วเงิน

คำกริยา

ทำให้อัปยศ
ล่วงเกินหรือข่มขืนกระทำชำเรา
(กฎหมาย) บอกปัดไม่รับรองตั๋วเงิน

การผันกริยา

dishonour (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม dishonours, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล dishonouring, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล dishonoured)