Papers by Eksuda Singhalampong
Fua Haripitak was a modern Thai artist recognized for his pioneering role in modern Thai painting... more Fua Haripitak was a modern Thai artist recognized for his pioneering role in modern Thai painting and his contribution to preserving classical Thai art. He was generally considered to be an avant-garde artist in his time, as he constantly challenged academic conventions and experimented with many artistic styles including Impressionism, Post-Impressionism, and Cubism. As a student of Silpa Bhirasri (1892–1962), Haripitak never stopped learning, exploring new methods or drawing new inspirations from both Thailand and abroad throughout his lifetime. His works of art are noted for their thick, bold brushstrokes and vivid colors, through which he aimed to capture impressions and experiences of different places and the moods of each moment. His 1949 landscape painting Petchaburi won him the Gold Medal Award from Thailand's First National Exhibition of Art the same year. Haripitak won three consecutive first prize awards in painting from the National Exhibition of Arts. In 1985, he was awarded the National Artist of Thailand in Fine Art and Visual Art.</jats:p>
Southeast of Now: Directions in Contemporary and Modern Art in Asia
This paper aims to analyse the construction of modern femininity through portraits of women in Th... more This paper aims to analyse the construction of modern femininity through portraits of women in Thailand's patriarchal culture on the eve of the modern period. Prior to the mid-19th century, there were restrictions on the representation of royal individuals, especially women in the Siamese royal court, who were confined to their residence, hence avoiding the public gaze. The imported medium of portraiture eventually liberated the restricted condition of women in the royal court. This study will explain how portraiture presents and represents images of femininity and the gender roles of Siamese female nobility, especially Queen Saovabha Phongsri (hereafter referred to as Queen Saovabha), queen consort of King Chulalongkorn. The study will also suggest that portraiture allows us to explore Siamese modern femininity, as opposed to Siamese men's construction of masculinity. Portraits of women also show cross-cultural fashions associated with modern outdoor activities, reminiscent of the feminist ideal of the New Woman. Hence this paper also seeks to understand the mechanism of cross-cultural fashions, which suggests a form of empowerment by which the Siamese female elite began to establish their position in a changing world.
Impressionism is an artistic movement that flourished in France between 1860 and 1890. The term h... more Impressionism is an artistic movement that flourished in France between 1860 and 1890. The term has been widely adopted around the world to describe artistic production that follows the principles and methodologies of the "Impressionists." Opposing Realism, a technique that valued accurate renderings of a scene ("to copy nature"), Impressionists sought to "observe nature" and to capture its transitory states of light and feeling. Impressionists produced paintings of natural landscapes as well as the spectacle of modern life to express an essence of modernity. They took advantage of technological innovations like collapsible paint tubes and synthetic colors, which allowed them to work quickly en plein air and use bright palettes. Modernity also brought in new products to Paris. The opening of trade routes between Japan and Europe exposed French artists to different compositional techniques through Japanese woodblock printing, specifically the ukiyo-e print. Monet claimed that Japanese artists "taught us [impressionists] to compose differently." The original movement fractured in the mid-1880s and the core artists no longer painted or exhibited together. Originally criticized for artistic incompetence that did not reflect prevailing norms in the artistic academy, Impressionist paintings are among the most reproduced and sought after popular works of modern art.</jats:p>
Official Thai history gives the iconic role of King Chulalongkorn as the civiliser of which is th... more Official Thai history gives the iconic role of King Chulalongkorn as the civiliser of which is the theme underpinning my study. This thesis aims to complicate this narrative by investigating the historical specificity of Chulalongkorn’s visual representation operating with the mechanisms of westernisation. The study discusses how the King presented and represented his royal person and his regal power and how the King consequently changed and shaped Siam’s visual and material culture at the turn of the century. Chulalongkorn’s royal family portraits and grand architectural programme, as well as his European art collection recreated a new concept of Siamese kingship and the monarchy: this wide-ranging analysis traces the shift from a semidivine to a secular and modernised monarchy. This thesis argues that the westernisation programme was a process and product of transcultural exchange within the colonial encounters between Siam, the West and their colonies. Chulalongkorn’s appropriati...
หนังสือรวมบทความวิจัย เเละบทความทางวิชาการเนื่องในงานประชุมวิชาการ ครบรอบ 65 ปี คณะโบราณคดี, 2020
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ภูมิศาสตร์การตั้งห้างร้านจำหน่ายสินค้านำเข้าจากยุโรปภายในกรุงเทพมหานคร... more บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ภูมิศาสตร์การตั้งห้างร้านจำหน่ายสินค้านำเข้าจากยุโรปภายในกรุงเทพมหานครช่วงเปลี่ยนผ่านศตวรรษ ผู้วิจัยเสนอว่าทำเลที่ตั้ง และรูปแบบทางสถาปัตยกรรมของอาคารเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการทำความเข้าใจต่อการสร้างตัวตนของกรุงเทพมหานครในภาพของเมืองสมัยใหม่
ผลการศึกษาในส่วนของการวิเคราะห์รูปแบบสถาปัตยกรรมได้นำมาอภิปรายเชื่อมโยงกับอุดมการณ์ของความมีอารยธรรมอย่างตะวันตกที่เหล่าชนชั้นนำสยามได้พยายามผลักดันให้เศรษฐกิจการค้าเป็นส่วนหนึ่งของกลไกการพัฒนาประเทศ ซึ่งมีผลต่อความเป็นเมืองของกรุงเทพมหานครที่เติบโตขึ้นจากแผนการพัฒนาด้านสังคม-
การเมืองของชนชั้นนำสยาม
ทั้งนี้การศึกษายังได้นำผลกระทบของความทะยานอยากในการเป็นอย่างตะวันตกร่วมกับวัฒนธรรมการบริโภคที่เป็นการนำเข้าสินค้าจากยุโรปมาพิจารณาร่วมเพื่ออธิบายปรากฏการณ์ของอัตลักษณ์ความเป็นสมัยใหม่ในด้านภูมิทัศน์ของกรุงเทพมหานครที่เปลี่ยนไปนั้น ถนนเจริญกรุงและถนนใกล้เคียงที่มีการตัดพาดผ่านถนนเจริญกรุงเปรียบเสมือนเส้นเลือดที่ทำหน้าที่สูบฉีดหล่อเลี้ยงทางเศรษฐกิจการค้าให้กับสยามด้วยการเป็นที่ตั้งของกิจการห้างร้านขนาดน้อยใหญ่ เมื่อถนนเหล่านี้ถูกประดับประดาไปด้วยสถาปัตยกรรมฐานันดรศักดิ์แบบใหม่ของสยาม คือ
สถาปัตยกรรมแบบตะวันตกที่ล้อรับไปกับอุดมคติแห่งความศิวิไลซ์ทางสถาปัตยกรรมจากราชสำนักสยาม
องค์ประกอบเหล่านี้จึงช่วยสร้างความหมายของพื้นที่ในเชิงสัญญะต่ออัตลักษณ์ของกรุงเทพมหานครในฐานะเมืองหลวงที่มีอารยธรรมของสยามใหม่ในฐานะของผู้เล่นในโครงข่ายอาณานิคมอันเป็นมูลเหตุสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของกรุงเทพมหานครที่มีห้างร้านยุโรปเป็นปัจจัยร่วมด้วย
This paper discusses the establishment of European stores in fin-de-siècle Bangkok. I propose that an investigation of their locales and architectural styles should further enhance an understanding of Bangkok’s modernity and urbanization during the late 19th to early 20th century. The study seeks to explain that commercial architecture also played a crucial part in
Siam’s civilization in relation to its economic expansion and inter-trade with the Cores (European countries). In so doing, the architectural styles of European stores are interrogated together with the economic growth and urbanization of Bangkok under Siamese aristocrats’ direction. The study focuses on the effect of Western aspiration through consumer culture
including the making of modern cultural identity of Siam. Charoen Krung road and its neighbor housed this group of commercial architecture, these roads were essentially vital to Siam’s trade.
More importantly, the western style of these European stores which had been established as Siam’s new hierarchical architectural style was a symbolic testament to Bangkok as a civilized and modern city. Bangkok’s cityscape thus was changed with the help from these commercial
buildings, in connecting with its modernization as Siam strove to be an equal player in the colonial networks.
Southeast of Now: Directions in Contemporary and Modern Art in Asia
For this roundtable on pedagogy, the editorial collective of Southeast of Now has invited contrib... more For this roundtable on pedagogy, the editorial collective of Southeast of Now has invited contributors to write a short text reflecting on the experience of teaching the history of modern and contemporary Southeast Asian art. We suggested that contributors consider the challenges and rewards of teaching, and reflect on methodological and/or other issues specific to this field. The format, style and tone of the text was left open for each individual author to decide. Contributions relate to the teaching of both undergraduate and postgraduate students, as well as the supervision of postgraduate research. We have invited teachers of the history of "art" in an expanded sense, encompassing not only visual art, but also cinema and video, theatre and performance, architecture and urbanism, design and related fields. This roundtable follows numerous other roundtables on other topics relating to the history of modern and contemporary art, published elsewhere. It also follows previous publications relating specifically to the experience of teaching the
Southeast of Now , 2019
This paper aims to analyse the construction of modern femininity through portraits of women in Th... more This paper aims to analyse the construction of modern femininity through portraits of women in Thailand's patriarchal culture on the eve of the modern period. Prior to the mid-19th century, there were restrictions on the representation of royal individuals , especially women in the Siamese royal court, who were confined to their residence, hence avoiding the public gaze. The imported medium of portraiture eventually liberated the restricted condition of women in the royal court. This study will explain how portraiture presents and represents images of femininity and the gender roles of Siamese female nobility, especially Queen Saovabha Phongsri (hereafter referred to as Queen Saovabha), queen consort of King Chulalongkorn. The study will also suggest that portraiture allows us to explore Siamese modern femininity, as opposed to Siamese men's construction of masculinity. Portraits of women also show cross-cultural fashions associated with modern outdoor activities, reminiscent of the feminist ideal of the New Woman. Hence this paper also seeks to understand the mechanism of cross-cultural fashions, which suggests a form of empowerment by which the Siamese female elite began to establish their position in a changing world.
หนังสือรวมบทความประกอบ โครงการประชุมวิชาการด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ เรื่อง ศูนย์กลาง-ชายขอบ ตัวตน-คนอื่น ผ่านมุมมองประวัติศาสตร์ศิลป์, 2018
วารสารวิจิตรศิลป์, 2017
บทความนี้ตั้งคำถามและตีความกระบวนการการแสดงภาพแทนความจริง
(Visual Representation) ของพระบาทสมเด็จ... more บทความนี้ตั้งคำถามและตีความกระบวนการการแสดงภาพแทนความจริง
(Visual Representation) ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วย
สื่อที่หยิบยืมมาจากวัฒนธรรมตะวันตก คือ จิตรกรรมภาพเหมือน ในการนำ
เสนอและยืนยันพระราชอำนาจและสถานะความเป็นกษัตริย์ (Kingship) ของ
พระองค์ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงและการท้าทายจากทั้งภายนอกและภายใน
ราชอาณาจักรสยามช่วงครึ่งหลังพุทธศตวรรษที่ 25 โดยบทความเน้นประเด็น
การวิเคราะห์ไปที่พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ของ
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวนสามองค์ โดยจิตรกรชาว
ยุโรป ประดิษฐาน ณ พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท (ราว พ.ศ. 2474 - 2482), พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร พระราชวังบางปะอิน (พ.ศ. 2441) และพระที่นั่ง
บรมพิมาน ในพระบรมมหาราชวัง (พ.ศ. 2451) นอกจากที่พระบรมฉายา
สาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ทั้งสามองค์จะถ่ายทอดความเหมือน
ทางกายภาพที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาแล้ว ยังสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลง
ในการแสดงสัญลักษณ์แห่งพระราชอำ นาจ การนำเสนออัตลักษณ์ของความ
เป็นกษัตริย์แห่งสยามในบริบทของโลกใหม่ภายใต้การกำหนดทิศทางโดย
มหาอำนาจตะวันตก และการสะท้อนรสนิยมวัฒนธรรมการบริโภคตามอย่าง
ตะวันตกของรัชกาลที่ 5 ที่แทรกซึมอยู่ในราชสำนักและแวดวงชนชั้นผู้นำของ
สยาม
หนังสือรวมบทความ “บันทึกไว้ในงานจิตรกรรม” ประกอบโครงการเสวนาวิชาการด้านประวัติศาสตร์ศิลปะเนื่องใน โอกาส 72 ปี ศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร.สันติ เล็กสุขุม ราชบัณฑิต, 2017
บทความนี้มุ่งวิเคราะห์ภาพจิตรกรรมฝาผนังสีปูนแห้งแสดงฉากพระราชกรณียกิจการเลิกทาสของพระบาทสมเด็จพระ... more บทความนี้มุ่งวิเคราะห์ภาพจิตรกรรมฝาผนังสีปูนแห้งแสดงฉากพระราชกรณียกิจการเลิกทาสของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ภายในพระที่นั่งอนันตสมาคม ในฐานะของการเป็นภาพแทนเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ดังกล่าวที่อยู่ในความทรงจำร่วมของคนไทย ภาพสีปูนแห้งแสดงฉากพระราชกรณียกิจเลิกทาสจากเดิมที่เคยเป็นภาพเฉลิมพระเกียรติราชวงศ์จักรีตกแต่งเพดานโค้งครึ่งวงกลมภายในพระที่นั่งอนันตสมาคม ซึ่งเกือบจะเป็นสถานที่ปิด แทบไม่เปิดให้สาธารณชนได้เข้าชม ได้ถูกผลิตซ้ำในรูปแบบที่กระจายทั่วถึงและเข้าถึงได้ง่าย เช่น ธนบัตร และสแตมป์ เป็นกลวิธีที่ทั้งเป็นผลกระทบจากความทรงจำร่วมในสังคมไทย และต่อยอดหรือตอกย้ำให้ความทรงจำร่วมรวมทั้งการผลิตซ้ำยังคงมีต่อไป ในประเด็นหลังนี้ บทความได้มองภาพเลิกทาสในฐานะผลผลิตของประวัติศาสตร์นิพนธ์อันมีศูนย์กลางอยู่ที่ราชสำนักหรือราชวงศ์จักรี ความสำคัญของผู้สร้างคือรัชกาลที่ 5 ทำให้ภาพมีความหมายเชิงสัญลักษณ์ตั้งแต่กระบวนการสร้างในบริบทของการหยิบยืมประติมานวิทยาแบบจักรวรรดินิยมจากตะวันตกเพื่อนำมาเสริมสร้างพระเกียรติยศ พระราชอำนาจและหน้าที่ของการเป็นพระมหากษัตริย์ไทยในยุคต้นสมัยใหม่ที่มีแรงบันดาลใจจากตะวันตกเป็นแรงขับเคลื่อนของการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา และการเป็นภาพสัญลักษณ์ของการเป็นผู้มอบอิสรภาพให้กับประชาชนอันเป็นหนึ่งในพระมหากรุณาธิคุณที่สังคมไทยในปัจจุบันเทิดทูนต่อรัชกาลที่ 5
The fresco depicting the scene of King Chulalongkorn’s abolition of slavery which decorates the south transept’s apse of the Ananta Samakhom Throne Hall is a visual representation of Thailand’s abolition of slavery. Initially the fresco was rarely seen by the public due to its location as the throne hall. However when the 100th anniversary of the abolition of slavery occurred in 2005, the fresco was reproduced in a form of a motif on 100 baht banknote and 3 baht postage stamp. This reproduction of the mostly unseen fresco strongly reflects a symbolic importance of the image to which this paper aims to discuss at length. Collective memory of the Thais toward King Chulalongkorn undeniably plays a crucial role in the way in which the fresco is perceived. There are two main issues that need to be explored. Firstly, as King Chulalongkorn’s western aspiration is clear in his development programs as well as his personal taste, hence this painting is inherently a product of yet another King Chulalongkorn’s westernization. The paper specifically proposes the fresco was executed by way of imperial iconography appropriation. By creating symbolic meaning in political realm, the abolition of slavery fresco has thus become a commemoration of the event and of the King which led to the second purpose of this paper. In answering the question as to why this particular image is politically significant, this paper aims to investigate the fresco as a product of collective memory as part of a machination of commemorative practice within a wider scale of national history.
วารสารดำรงวิชาการ, 2014
บทความนี้มีจุดประสงค์ในการศึกษานิทรรศการซึ่งจัดแสดงประวัติศาสตร์ราชวงศ์ในฐานะประวัติศาสตร์ของกรุง... more บทความนี้มีจุดประสงค์ในการศึกษานิทรรศการซึ่งจัดแสดงประวัติศาสตร์ราชวงศ์ในฐานะประวัติศาสตร์ของกรุงเทพฯ โดยมุ่งเน้นที่การวิเคราะห์การสร้างภาพความเป็นไทยหรืออัตลักษณ์ไทยผ่านความทรงจำร่วมในประวัติศาสตร์ และ การปฏิรูปการแต่งกายและงานศิลปะที่ปรากฏใน 1) นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ 2)พิพิธภัณฑ์ผ้าในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ และ 3) นิทรรศการศิลป์แผ่นดิน ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม ที่สำคัญอย่างยิ่งคือ เนื้อหานิทรรศการ ชี้แนะถึงพระปรีชาสามารถของราชวงศ์จักรีที่มีต่อพัฒนาการด้านสังคมวัฒนธรรมและการเมืองไทยเป็นอย่างมาก จึงแฝงเร้นไปด้วยอุดมคติของเจ้านิยมซึ่งถือเป็นแก่นของประวัติศาสตร์ทางการของไทยด้วยเช่นกัน พื้นที่ตั้งและอาคารจัดแสดง ของนิทรรศการดังกล่าวมีความน่าสนใจอย่างยิ่งในฐานะที่เป็นพื้นที่ที่สร้างโดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เว้นเพียงแต่อาคารจัดแสดงของนิทรรศน์รัตนโกสินทร์ กระนั้น ถนนราชดำเนินกลางอันเป็นที่ตั้งของอาคารดังกล่าวก็เป็นโครงการของรัชกาลที่ 5 เช่นกัน พื้นที่อันเป็นประเด็นศึกษานี้ได้ถูกใช้เป็นเครื่องมือในแผนการการทำประเทศไทยให้เป็นตะวันตกในสมัยรัชกาลที่ 5 อย่างไรก็ตาม นับเป็นเวลาหลายทศวรรษที่ถนนราชดำเนินถูกใช้ในการเคลื่อนไหวทางการเมืองอยู่บ่อยครั้ง จึงปฏิเสธไม่ได้ว่าพื้นที่นี้มีความสำคัญอย่างยิ่งยวดทั้งในบริบทประวัติศาสตร์และการเมือง ความสำคัญนี้มีความเข้มข้นยิ่งขึ้นด้วยการช่วงชิงพื้นที่โดยขั้วการเมืองทั้งฝ่ายสนับสนุนราชสำนักและฝ่ายตรงข้าม การตั้งคำถามและการต่อต้านการดำรงอยู่ของสถาบันกษัตริย์จึงมีผลกระทบเป็นอย่างยิ่งต่อการเกิดขึ้นของนิทรรศการที่มีเนื้อหาสนับสนุนราชสำนักบนพื้นที่อันสำคัญนี้
The Nitasrattanakosin Exhibition Hall (Rattanakosin Exhibition), the Queen Sirikhit Museum of Textiles, and Sin Phaen Din (Art of the Kingdom) at the Ananta Samakhom
Throne Hall are all recent exhibitions which display the history of Bangkok, the invention of the formal Thai national costume and the traditional arts and crafts of Thailand, respectively. This study aims to analyse the visualisation of Thai national identity or ‘Thainess’ through the collective memories of Thai history, sartorial reform and the works of art shown in the aforementioned exhibitions. Moreover, the locations these museums or exhibitions occupy, including their buildings, are very significant both historically and politically. They were initially constructed by the commissions of King Chulalongkorn (King Rama V), the embodiment of the notion of ‘Populist King’ in Thailand’s official history and the absolutist monarch. Except for the building of the Nitasrattanakosin, however, Ratchadamnoen Avenue where its building locates also built by King Chulalongkorn. This space was designed to distribute the power of monarchy under the absolute monarchy regime until the 1932 Revolution when the democracy was established and replaced the old regime. In more recent times, this space, especially the Ratchadamnoen Avenue, including the Royal Plaza have been used frequently in political rallies. Thus this paper aims to articulate the relationship between concrete geographical sites and historical circumstances through the exhibitions.
Drafts by Eksuda Singhalampong
![Research paper thumbnail of Research: เครื่องเคราตะวันตก: อัตลักษณ์นำสมัยของชนชั้นนำไทยช่วงต้นสมัยใหม่ [All Things Western: Fashionable identity of the Early Modern Thai Elites]](https://attachments.academia-assets.com/61457745/thumbnails/1.jpg)
Faculty of Archaeology, Silpakorn University, 2019
วัฒนธรรมการบริโภคสินค้าตะวันตกของชนชั้นนำสยามในช่วงเปลี่ยนผ่านศตวรรษส่งผลกระทบที่ก่อให้เกิดการเปล... more วัฒนธรรมการบริโภคสินค้าตะวันตกของชนชั้นนำสยามในช่วงเปลี่ยนผ่านศตวรรษส่งผลกระทบที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับความเป็นอัตบุคคลและในพื้นที่สาธารณะ คือ ประสบการณ์ทางสายตาและภูมิทัศน์ความเป็นเมืองของกรุงเทพมหานคร ดังนั้นศิลปกรรมในราชสำนักและในความครอบครองของชนชั้นนำระดับนอกราชสำนักไม่ได้มีความสำคัญเพียงแค่การเป็นศิลปวัตถุที่เป็นของ “ใคร” เท่านั้น การสำรวจการบริโภคของชนชั้นนำไปพร้อมๆ กับการตรวจสอบบริบทแวดล้อมทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นทั้งภายในและภายนอกสยามทำให้เกิดการขยับขยายความเข้าใจต่อปฏิบัติการการสร้างอัตลักษณ์สมัยใหม่ในระดับอัตบุคคลและระดับชาติในยุคของการสร้างบ้านแปงเมืองตามระเบียบภาวะความเป็นสมัยใหม่ที่มีตะวันตกเป็นแม่แบบ
Siamese elites’ consumption culture at the turn of the century had a ripple effect on both a personal level and a social space i.e., visual impact and Bangkok’s urbanisation. Western commodities purchased and/or collected by Siamese elites thus become object of signification. Ways in which this research investigates Siamese elites’ modes of consumption concurrently with social transformation domestically and internationally, helps broadening and deepening the understanding of this modernising machinations of the Siamese elites.
Uploads
Papers by Eksuda Singhalampong
ผลการศึกษาในส่วนของการวิเคราะห์รูปแบบสถาปัตยกรรมได้นำมาอภิปรายเชื่อมโยงกับอุดมการณ์ของความมีอารยธรรมอย่างตะวันตกที่เหล่าชนชั้นนำสยามได้พยายามผลักดันให้เศรษฐกิจการค้าเป็นส่วนหนึ่งของกลไกการพัฒนาประเทศ ซึ่งมีผลต่อความเป็นเมืองของกรุงเทพมหานครที่เติบโตขึ้นจากแผนการพัฒนาด้านสังคม-
การเมืองของชนชั้นนำสยาม
ทั้งนี้การศึกษายังได้นำผลกระทบของความทะยานอยากในการเป็นอย่างตะวันตกร่วมกับวัฒนธรรมการบริโภคที่เป็นการนำเข้าสินค้าจากยุโรปมาพิจารณาร่วมเพื่ออธิบายปรากฏการณ์ของอัตลักษณ์ความเป็นสมัยใหม่ในด้านภูมิทัศน์ของกรุงเทพมหานครที่เปลี่ยนไปนั้น ถนนเจริญกรุงและถนนใกล้เคียงที่มีการตัดพาดผ่านถนนเจริญกรุงเปรียบเสมือนเส้นเลือดที่ทำหน้าที่สูบฉีดหล่อเลี้ยงทางเศรษฐกิจการค้าให้กับสยามด้วยการเป็นที่ตั้งของกิจการห้างร้านขนาดน้อยใหญ่ เมื่อถนนเหล่านี้ถูกประดับประดาไปด้วยสถาปัตยกรรมฐานันดรศักดิ์แบบใหม่ของสยาม คือ
สถาปัตยกรรมแบบตะวันตกที่ล้อรับไปกับอุดมคติแห่งความศิวิไลซ์ทางสถาปัตยกรรมจากราชสำนักสยาม
องค์ประกอบเหล่านี้จึงช่วยสร้างความหมายของพื้นที่ในเชิงสัญญะต่ออัตลักษณ์ของกรุงเทพมหานครในฐานะเมืองหลวงที่มีอารยธรรมของสยามใหม่ในฐานะของผู้เล่นในโครงข่ายอาณานิคมอันเป็นมูลเหตุสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของกรุงเทพมหานครที่มีห้างร้านยุโรปเป็นปัจจัยร่วมด้วย
This paper discusses the establishment of European stores in fin-de-siècle Bangkok. I propose that an investigation of their locales and architectural styles should further enhance an understanding of Bangkok’s modernity and urbanization during the late 19th to early 20th century. The study seeks to explain that commercial architecture also played a crucial part in
Siam’s civilization in relation to its economic expansion and inter-trade with the Cores (European countries). In so doing, the architectural styles of European stores are interrogated together with the economic growth and urbanization of Bangkok under Siamese aristocrats’ direction. The study focuses on the effect of Western aspiration through consumer culture
including the making of modern cultural identity of Siam. Charoen Krung road and its neighbor housed this group of commercial architecture, these roads were essentially vital to Siam’s trade.
More importantly, the western style of these European stores which had been established as Siam’s new hierarchical architectural style was a symbolic testament to Bangkok as a civilized and modern city. Bangkok’s cityscape thus was changed with the help from these commercial
buildings, in connecting with its modernization as Siam strove to be an equal player in the colonial networks.
(Visual Representation) ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วย
สื่อที่หยิบยืมมาจากวัฒนธรรมตะวันตก คือ จิตรกรรมภาพเหมือน ในการนำ
เสนอและยืนยันพระราชอำนาจและสถานะความเป็นกษัตริย์ (Kingship) ของ
พระองค์ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงและการท้าทายจากทั้งภายนอกและภายใน
ราชอาณาจักรสยามช่วงครึ่งหลังพุทธศตวรรษที่ 25 โดยบทความเน้นประเด็น
การวิเคราะห์ไปที่พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ของ
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวนสามองค์ โดยจิตรกรชาว
ยุโรป ประดิษฐาน ณ พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท (ราว พ.ศ. 2474 - 2482), พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร พระราชวังบางปะอิน (พ.ศ. 2441) และพระที่นั่ง
บรมพิมาน ในพระบรมมหาราชวัง (พ.ศ. 2451) นอกจากที่พระบรมฉายา
สาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ทั้งสามองค์จะถ่ายทอดความเหมือน
ทางกายภาพที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาแล้ว ยังสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลง
ในการแสดงสัญลักษณ์แห่งพระราชอำ นาจ การนำเสนออัตลักษณ์ของความ
เป็นกษัตริย์แห่งสยามในบริบทของโลกใหม่ภายใต้การกำหนดทิศทางโดย
มหาอำนาจตะวันตก และการสะท้อนรสนิยมวัฒนธรรมการบริโภคตามอย่าง
ตะวันตกของรัชกาลที่ 5 ที่แทรกซึมอยู่ในราชสำนักและแวดวงชนชั้นผู้นำของ
สยาม
The fresco depicting the scene of King Chulalongkorn’s abolition of slavery which decorates the south transept’s apse of the Ananta Samakhom Throne Hall is a visual representation of Thailand’s abolition of slavery. Initially the fresco was rarely seen by the public due to its location as the throne hall. However when the 100th anniversary of the abolition of slavery occurred in 2005, the fresco was reproduced in a form of a motif on 100 baht banknote and 3 baht postage stamp. This reproduction of the mostly unseen fresco strongly reflects a symbolic importance of the image to which this paper aims to discuss at length. Collective memory of the Thais toward King Chulalongkorn undeniably plays a crucial role in the way in which the fresco is perceived. There are two main issues that need to be explored. Firstly, as King Chulalongkorn’s western aspiration is clear in his development programs as well as his personal taste, hence this painting is inherently a product of yet another King Chulalongkorn’s westernization. The paper specifically proposes the fresco was executed by way of imperial iconography appropriation. By creating symbolic meaning in political realm, the abolition of slavery fresco has thus become a commemoration of the event and of the King which led to the second purpose of this paper. In answering the question as to why this particular image is politically significant, this paper aims to investigate the fresco as a product of collective memory as part of a machination of commemorative practice within a wider scale of national history.
The Nitasrattanakosin Exhibition Hall (Rattanakosin Exhibition), the Queen Sirikhit Museum of Textiles, and Sin Phaen Din (Art of the Kingdom) at the Ananta Samakhom
Throne Hall are all recent exhibitions which display the history of Bangkok, the invention of the formal Thai national costume and the traditional arts and crafts of Thailand, respectively. This study aims to analyse the visualisation of Thai national identity or ‘Thainess’ through the collective memories of Thai history, sartorial reform and the works of art shown in the aforementioned exhibitions. Moreover, the locations these museums or exhibitions occupy, including their buildings, are very significant both historically and politically. They were initially constructed by the commissions of King Chulalongkorn (King Rama V), the embodiment of the notion of ‘Populist King’ in Thailand’s official history and the absolutist monarch. Except for the building of the Nitasrattanakosin, however, Ratchadamnoen Avenue where its building locates also built by King Chulalongkorn. This space was designed to distribute the power of monarchy under the absolute monarchy regime until the 1932 Revolution when the democracy was established and replaced the old regime. In more recent times, this space, especially the Ratchadamnoen Avenue, including the Royal Plaza have been used frequently in political rallies. Thus this paper aims to articulate the relationship between concrete geographical sites and historical circumstances through the exhibitions.
Drafts by Eksuda Singhalampong
Siamese elites’ consumption culture at the turn of the century had a ripple effect on both a personal level and a social space i.e., visual impact and Bangkok’s urbanisation. Western commodities purchased and/or collected by Siamese elites thus become object of signification. Ways in which this research investigates Siamese elites’ modes of consumption concurrently with social transformation domestically and internationally, helps broadening and deepening the understanding of this modernising machinations of the Siamese elites.
ผลการศึกษาในส่วนของการวิเคราะห์รูปแบบสถาปัตยกรรมได้นำมาอภิปรายเชื่อมโยงกับอุดมการณ์ของความมีอารยธรรมอย่างตะวันตกที่เหล่าชนชั้นนำสยามได้พยายามผลักดันให้เศรษฐกิจการค้าเป็นส่วนหนึ่งของกลไกการพัฒนาประเทศ ซึ่งมีผลต่อความเป็นเมืองของกรุงเทพมหานครที่เติบโตขึ้นจากแผนการพัฒนาด้านสังคม-
การเมืองของชนชั้นนำสยาม
ทั้งนี้การศึกษายังได้นำผลกระทบของความทะยานอยากในการเป็นอย่างตะวันตกร่วมกับวัฒนธรรมการบริโภคที่เป็นการนำเข้าสินค้าจากยุโรปมาพิจารณาร่วมเพื่ออธิบายปรากฏการณ์ของอัตลักษณ์ความเป็นสมัยใหม่ในด้านภูมิทัศน์ของกรุงเทพมหานครที่เปลี่ยนไปนั้น ถนนเจริญกรุงและถนนใกล้เคียงที่มีการตัดพาดผ่านถนนเจริญกรุงเปรียบเสมือนเส้นเลือดที่ทำหน้าที่สูบฉีดหล่อเลี้ยงทางเศรษฐกิจการค้าให้กับสยามด้วยการเป็นที่ตั้งของกิจการห้างร้านขนาดน้อยใหญ่ เมื่อถนนเหล่านี้ถูกประดับประดาไปด้วยสถาปัตยกรรมฐานันดรศักดิ์แบบใหม่ของสยาม คือ
สถาปัตยกรรมแบบตะวันตกที่ล้อรับไปกับอุดมคติแห่งความศิวิไลซ์ทางสถาปัตยกรรมจากราชสำนักสยาม
องค์ประกอบเหล่านี้จึงช่วยสร้างความหมายของพื้นที่ในเชิงสัญญะต่ออัตลักษณ์ของกรุงเทพมหานครในฐานะเมืองหลวงที่มีอารยธรรมของสยามใหม่ในฐานะของผู้เล่นในโครงข่ายอาณานิคมอันเป็นมูลเหตุสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของกรุงเทพมหานครที่มีห้างร้านยุโรปเป็นปัจจัยร่วมด้วย
This paper discusses the establishment of European stores in fin-de-siècle Bangkok. I propose that an investigation of their locales and architectural styles should further enhance an understanding of Bangkok’s modernity and urbanization during the late 19th to early 20th century. The study seeks to explain that commercial architecture also played a crucial part in
Siam’s civilization in relation to its economic expansion and inter-trade with the Cores (European countries). In so doing, the architectural styles of European stores are interrogated together with the economic growth and urbanization of Bangkok under Siamese aristocrats’ direction. The study focuses on the effect of Western aspiration through consumer culture
including the making of modern cultural identity of Siam. Charoen Krung road and its neighbor housed this group of commercial architecture, these roads were essentially vital to Siam’s trade.
More importantly, the western style of these European stores which had been established as Siam’s new hierarchical architectural style was a symbolic testament to Bangkok as a civilized and modern city. Bangkok’s cityscape thus was changed with the help from these commercial
buildings, in connecting with its modernization as Siam strove to be an equal player in the colonial networks.
(Visual Representation) ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วย
สื่อที่หยิบยืมมาจากวัฒนธรรมตะวันตก คือ จิตรกรรมภาพเหมือน ในการนำ
เสนอและยืนยันพระราชอำนาจและสถานะความเป็นกษัตริย์ (Kingship) ของ
พระองค์ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงและการท้าทายจากทั้งภายนอกและภายใน
ราชอาณาจักรสยามช่วงครึ่งหลังพุทธศตวรรษที่ 25 โดยบทความเน้นประเด็น
การวิเคราะห์ไปที่พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ของ
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวนสามองค์ โดยจิตรกรชาว
ยุโรป ประดิษฐาน ณ พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท (ราว พ.ศ. 2474 - 2482), พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร พระราชวังบางปะอิน (พ.ศ. 2441) และพระที่นั่ง
บรมพิมาน ในพระบรมมหาราชวัง (พ.ศ. 2451) นอกจากที่พระบรมฉายา
สาทิสลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ทั้งสามองค์จะถ่ายทอดความเหมือน
ทางกายภาพที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาแล้ว ยังสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลง
ในการแสดงสัญลักษณ์แห่งพระราชอำ นาจ การนำเสนออัตลักษณ์ของความ
เป็นกษัตริย์แห่งสยามในบริบทของโลกใหม่ภายใต้การกำหนดทิศทางโดย
มหาอำนาจตะวันตก และการสะท้อนรสนิยมวัฒนธรรมการบริโภคตามอย่าง
ตะวันตกของรัชกาลที่ 5 ที่แทรกซึมอยู่ในราชสำนักและแวดวงชนชั้นผู้นำของ
สยาม
The fresco depicting the scene of King Chulalongkorn’s abolition of slavery which decorates the south transept’s apse of the Ananta Samakhom Throne Hall is a visual representation of Thailand’s abolition of slavery. Initially the fresco was rarely seen by the public due to its location as the throne hall. However when the 100th anniversary of the abolition of slavery occurred in 2005, the fresco was reproduced in a form of a motif on 100 baht banknote and 3 baht postage stamp. This reproduction of the mostly unseen fresco strongly reflects a symbolic importance of the image to which this paper aims to discuss at length. Collective memory of the Thais toward King Chulalongkorn undeniably plays a crucial role in the way in which the fresco is perceived. There are two main issues that need to be explored. Firstly, as King Chulalongkorn’s western aspiration is clear in his development programs as well as his personal taste, hence this painting is inherently a product of yet another King Chulalongkorn’s westernization. The paper specifically proposes the fresco was executed by way of imperial iconography appropriation. By creating symbolic meaning in political realm, the abolition of slavery fresco has thus become a commemoration of the event and of the King which led to the second purpose of this paper. In answering the question as to why this particular image is politically significant, this paper aims to investigate the fresco as a product of collective memory as part of a machination of commemorative practice within a wider scale of national history.
The Nitasrattanakosin Exhibition Hall (Rattanakosin Exhibition), the Queen Sirikhit Museum of Textiles, and Sin Phaen Din (Art of the Kingdom) at the Ananta Samakhom
Throne Hall are all recent exhibitions which display the history of Bangkok, the invention of the formal Thai national costume and the traditional arts and crafts of Thailand, respectively. This study aims to analyse the visualisation of Thai national identity or ‘Thainess’ through the collective memories of Thai history, sartorial reform and the works of art shown in the aforementioned exhibitions. Moreover, the locations these museums or exhibitions occupy, including their buildings, are very significant both historically and politically. They were initially constructed by the commissions of King Chulalongkorn (King Rama V), the embodiment of the notion of ‘Populist King’ in Thailand’s official history and the absolutist monarch. Except for the building of the Nitasrattanakosin, however, Ratchadamnoen Avenue where its building locates also built by King Chulalongkorn. This space was designed to distribute the power of monarchy under the absolute monarchy regime until the 1932 Revolution when the democracy was established and replaced the old regime. In more recent times, this space, especially the Ratchadamnoen Avenue, including the Royal Plaza have been used frequently in political rallies. Thus this paper aims to articulate the relationship between concrete geographical sites and historical circumstances through the exhibitions.
Siamese elites’ consumption culture at the turn of the century had a ripple effect on both a personal level and a social space i.e., visual impact and Bangkok’s urbanisation. Western commodities purchased and/or collected by Siamese elites thus become object of signification. Ways in which this research investigates Siamese elites’ modes of consumption concurrently with social transformation domestically and internationally, helps broadening and deepening the understanding of this modernising machinations of the Siamese elites.