pałanki
Słownik języka polskiego PWN*
pałanka I
1. «mała warownia ziemna budowana dawniej w Turcji i na Węgrzech»
2. «część warowni kozackiej, w której mieściła się kwatera atamana, kancelaria, skarb wojska oraz cerkiew»
pałanka II «nadrzewne zwierzę o gęstym futrze i długim, chwytnym ogonie, żyjące w Australii i Nowej Gwinei»
