pałać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pałać -am, -ają
pała pale, pałę; pał
pałasz -sza; -sze, -szy a. -szów

Słownik języka polskiego PWN*

pałać
1. «świecić jasno, roztaczać blask, ciepło»
2. «być rozgrzanym, rozpalonym»
3. «doznawać bardzo silnych uczuć»
pała
1. pot. «gruby, duży kij»
2. pot. «ocena niedostateczna w szkole»
3. posp. «głowa ludzka»
4. posp. obraźl. «o kimś tępym, głupim»
pałasz
1. «broń sieczna używana dawniej w Europie przez ciężką jazdę i dragonów»
2. «ryba tropikalna o wstęgowato wydłużonym, spłaszczonym ciele»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego