Interpretacija
Reč interpretacija (fr. interprétation, eng. interprétation)[1] potiče iz latinskog jezika i znači tumačenje, izvođenje, izlaganje.[2]
U muzici interpretacija je način na koji instrumentalista, pevač ili dirigent tumači, izlaže-izvodi muzičko delo.[3] Drugi naziv za interpretaciju bio bi izvođenje.
Dobra interpretacija je muzikalno izvođenje muzičkog dela od strane interpretatora slušaocu, poštujući stilske karakteristike dela, kompozitorove zamisli i zahteve koji pišu u notnom tekstu (ako je kompozitor muzički obrazovan): tempo, agogika, dinamika, artikulacija, fraziranje itd. Sve su to nijanse koje omogućuju bogatije izlaganje muzičkog materijala, mada se ne mogu doslovno zapisati notnim pismom.
Interpretator u interpretaciju unosi svoje shvatanje muzičkog komada i svoj doživljaj (emotivni naboj).
Vrhunski umetnici imaju vrhunske interpretacije.