Przejdź do zawartości

wynalazca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wynalazca (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌvɨ̃naˈlast͡sa], AS: [vỹnalasca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) autor wynalazku, ten, który coś wynalazł
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwynalazcawynalazcy
dopełniaczwynalazcywynalazców
celownikwynalazcywynalazcom
biernikwynalazcęwynalazców
narzędnikwynalazcąwynalazcami
miejscownikwynalazcywynalazcach
wołaczwynalazcowynalazcy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wynalazek m
forma żeńska wynalazczyni ż
czas. wynaleźć dk., wynajdować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: znalazca
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wynalazca&oldid=8472227”