sabotaż
sabotaż (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) umyślne niewypełnienie albo wypełnianie wadliwie swoich obowiązków w zamiarze wywołania dezorganizacji, strat i szkód; niewypełnienie danego zadania; zob. też sabotaż w Wikipedii
- (1.2) skryte działanie, które ma na celu przeszkodzić realizacji czegokolwiek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sabotaż sabotaże dopełniacz sabotażu sabotaży celownik sabotażowi sabotażom biernik sabotaż sabotaże narzędnik sabotażem sabotażami miejscownik sabotażu sabotażach wołacz sabotażu sabotaże
- składnia:
- synonimy:
- (1) dywersja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sabotowanie n, zasabotowanie n, sabotażysta m, sabotażystka ż, sabotażówka ż
- czas. sabotować ndk., zasabotować dk.
- przym. sabotażowy
- przysł. sabotażowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) sabotim m
- angielski: (1.1) sabotage
- arabski: (1.1) تخريب
- aragoński: (1.1) sabotache
- baskijski: (1.1) sabotaje
- białoruski: (1.1) сабатаж m; (1.2) сабатаж m
- bułgarski: (1.1) саботаж m
- chorwacki: (1.1) sabotaža
- czeski: (1.1) sabotáž ż
- duński: (1.1) sabotage w
- esperanto: (1.1) saboto; (1.2) saboto
- fiński: (1.1) sabotaasi
- francuski: (1.1) sabotage m
- hindi: (1.1) अंतर्ध्वंस
- hiszpański: (1.1) sabotaje m
- interlingua: (1.1) sabotage
- jidysz: (1.1) סאַבאָטאַזש m (sabotaż)
- kalabryjski: (1.1) sabutaggiu
- kataloński: (1.1) sabotatge m
- niemiecki: (1.1) Sabotage ż
- norweski (bokmål): sabotasje m
- nowogrecki: (1.1) σαμποτάζ n, δολιοφθορά ż
- perski: (1.1) خرابكارى
- portugalski: (1.1) sabotagem
- rosyjski: (1.1) саботаж m
- szwedzki: (1.1) sabotage n
- turecki: (1.1) sabotaj
- ukraiński: (1.1) саботаж m; (1.2) саботаж m
- włoski: (1.1) sabotaggio, ostruzionismo
- źródła: