minor

minor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲĩnɔr], AS: [mʹĩnor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn; zob. też minor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minor	minory
dopełniacz	minora / minoru	minorów
celownik	minorowi	minorom
biernik	minor	minory
narzędnik	minorem	minorami
miejscownik	minorze	minorach
wołacz	minorze	minory

przykłady:

(1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) minor główny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. minoryta mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) minor
• baskijski: (1.1) minor

źródła:

minor (język angielski)

wymowa:

IPA: /maɪnə/

wymowa amerykańska

homofony: miner • mynah (dial. nierotyczne (non-rhotic))

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) drobny

(1.2) drugorzędny, pomniejszy

(1.3) muz. molowy

rzeczownik

(2.1) praw. nieletni

(2.2) mat. minor

odmiana:

(2.1-2) lp minor; lm minors

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Asia Minor

(1.2) minor road

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. minority

przysł. minorly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minor (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mat. minor

przymiotnik

(2.1) muz. molowy, minorowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) minor nagusi → minor główny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minor (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mniejszy

(1.2) niepełnoletni

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minor (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) wystawać, sterczeć

(1.2) przen. grozić, zagrażać

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) mniejszy, gradus comparativus (stopień wyższy) od: parvus

odmiana:

(1) minor, minārī, minātus sum (koniugacja I, verbum deponens)

(2) minor, minor, minus (deklinacja III)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1)

czas. minoro, minuo

przym. minorennis, minoriticus

rzecz. minoratio ż, Minores m, minorita m, Minoritae m, minoritas ż, minuatio ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. mina; źródłosłów dla ang. menace, ang. minatory, dalmatyński menur, franc. mener, friu. menâ, hiszp. minar, hiszp. menar, katal. menar, ladyń. mener, neap. menà, norm. m'ner, prow. menar, rum. mâna, rum. mânare, sycyl. minari, wenec. minari, wł. menare, wł. menar

(2.1) źródłosłów dla ang. minor, ang. minus, franc. mineur, franc. moindre, franc. moins, friu. minôr, galic. menor, katal. menor, katal. menys, ladyń. mendr, ladyń. mender, port. menor, port. menos, prow. menor, prow. mendre, prow. mens, rum. minor, wł. minore, wł. meno

uwagi:

źródła: