Prakryti

Prakryti (sanskryt: प्रकृति, trl. prakṛti, od pra „przed” i kr „tworzyć, produkować”, ang. Prakriti) – pramateria^[1] prasubstancja stworzenia^[2] , początkowa, pierwotna substancja stworzenia. W hinduizmie występuje obok puruszy.

Wedanta

Prakryti jest energią rodzaju żeńskiego, kontrolowaną przez Brahmę (Stwórcę). Prakryti jest zawsze zależna. Zarówno żywe istoty, jak i materia znajdują się pod panowaniem, kontrolą. Żywe istoty – chociaż są integralnymi cząstkami Boga – mają być uważane za prakryti^[3].

Pojęcia szczegółowe

awjakta prakryti
alinga prakryti
para prakryti
mula prakryti
indywidualna prakryti (w systemie trika)^[4]

Przypisy

↑ 2. Nazywanie Ja, 2.2. Co to znaczy "ja". W: Marzenna Jakubczak: Sens Ja: koncepcja podmiotu w filozofii indyjskiej (sankhja-joga). Wyd. 1. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2013, s. 143. ISBN 978-83-7638-344-6. Cytat: "od oznaczenia pramaterii, wiecznej rodzicielki".
↑ Słownik terminów sanskryckich i imion własnych. W: Śri Anirwan: Joga wewnętrzna (Antarjoga). Magda Złotowska (tłum. z języka bengalskiego). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2023, s. 130. ISBN 978-83-8252-591-5.
↑ Bhagawadgita Rozdz. 7 w.5.
↑ Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 126. ISBN 83-85527-92-3.

[1] 2. Nazywanie Ja, 2.2. Co to znaczy "ja". W: Marzenna Jakubczak: Sens Ja: koncepcja podmiotu w filozofii indyjskiej (sankhja-joga). Wyd. 1. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2013, s. 143. ISBN 978-83-7638-344-6. Cytat: "od oznaczenia pramaterii, wiecznej rodzicielki".

[2] Słownik terminów sanskryckich i imion własnych. W: Śri Anirwan: Joga wewnętrzna (Antarjoga). Magda Złotowska (tłum. z języka bengalskiego). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2023, s. 130. ISBN 978-83-8252-591-5.

[3] Bhagawadgita Rozdz. 7 w.5.

[4] Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 126. ISBN 83-85527-92-3.

[1]

[2]

[3]

[4]