Neuschwanstein (meteoryt)
47°31′30″N 10°48′30″E/47,525000 10,808333 Fragment meteorytu – Neuschwanstein 1 | |
| Sposób odkrycia |
Spadły |
|---|---|
| Państwo | |
| Masa |
Neuschwanstein I: 1750 g |
| Typ | |
| Klasa | |
| Grupa |
EL6 |
| Miejsce przechowywania |
patrz w tekście |
Położenie na mapie Bawarii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 47°31′30″N 10°48′30″E/47,525000 10,808333
| |
Neuschwanstein – meteoryt kamienny należący do grupy chondrytów enstatytowych EL6, który po rozpadnięciu się w atmosferze spadł 6 kwietnia 2002 roku o 22:20 UT na obszarze Bawarii w południowych Niemczech oraz Austrii.
Opis zdarzenia
[edytuj | edytuj kod]Zdarzenie zostało zaobserwowane przez wielu astronomów amatorów czekających na pojawienie się komety dlugookresowej 153P/Ikeya-Zhang i zostało zarejestrowane przez Europejską Sieć Bolidową (ang. European Fireball Network)[1]. Na podstawie zrobionych zdjęć określono trajektorię lotu meteorytu i prawdopodobne miejsca upadku pomiędzy Garmisch-Partenkirchen a Füssen[1][2].
Meteoryt wszedł do atmosfery ziemskiej 6 kwietnia 2002 roku o 22:20 UT nad Innsbruckiem w Austrii i przeleciał w 5 sekund nad Mittenwaldem i Garmisch-Partenkirchen[1]. Bolid widoczny był z odległości 550 km[3]. Jego najjaśniejszy rozbłysk miał miejsce o 22:20:17,17 UTC, co świadczyło o jego rozpadzie[1].
Meteoryt spadł w Północnych Alpach Wapiennych, w paśmie Ammergauer Alpen, niedaleko zamku Neuschwanstein[4]. Pierwszy fragment meteorytu znaleziono 5 km od zamku i meteoryt nazwano Neuschwanstein[5][6].
Znaleziono trzy fragmenty meteorytu:
- Neuschwanstein I o masie 1750 g znaleziony 14 lipca 2002 roku[7], znajduje się w Rieskrater Museum w Nördlingen[8][a],
- Neuschwanstein II o masie 1625 g znaleziony w Niemczech, ok. 1 km na północ od pierwszego znaleziska[9], właściciele obiektu nie doszli do porozumienia w sprawie wykupu obiektu przez kraj Bawarii i meteoryt został przecięty na pół, połowa znajduje się w muzeum w Monachium, a druga połowa została pocięta na części i sprzedana prywatnym nabywcom[8],
- Neuschwanstein III o masie 2840 g znaleziony w austriackim Tyrolu, ok. 1,5 km na południowy wschód od pierwszego znaleziska[9].
Meteoryt
[edytuj | edytuj kod]Meteoryt charakteryzuje się strukturą metamorficzną z niewielką liczbą chondrów[7]. W jego składzie znajdują się: enstatyt, plagioklazy, sinoit, grafit, a także schreibersyt, troilit, oldhamit, daubréelit, alabandyn[7]. Został zakwalifikowany do grupy chondrytów enstatytowych EL6[7].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Oberst 2004 ↓, s. 1627.
- ↑ Oberst 2004 ↓, s. 1629.
- ↑ Oberst 2004 ↓, s. 1628.
- ↑ Oberst 2004 ↓, s. 1633.
- ↑ Oberst 2004 ↓, s. 1638.
- ↑ Meteoritical Bulletin Database ↓.
- ↑ a b c d The Meteoritical Bulletin 2003 ↓, s. A202.
- ↑ a b c d Oberst 2004 ↓, s. 1639.
- ↑ a b The Meteoritical Bulletin 2005 ↓, s. A210.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sara S. Russel et al. The Meteoritical Bulletin, No. 87, 2003 July. „Meteoritics & Planetary Science”. 7, s. A189–A248, 2003. 38. Meteoritical Society. ISSN 1945-5100. (ang.).
- Sara S. Russel et al. The Meteoritical Bulletin, No. 89, 2005 September. „Meteoritics & Planetary Science”. 9, s. A201–A263, 2005. 40. Meteoritical Society. ISSN 1945-5100. (ang.).
- Neuschwanstein. [w:] Meteoritical Bulletin Database [on-line]. [dostęp 2019-10-25]. (ang.).
- Oberst, J., Heinlein, D., Köhler, U., & Spurný, P. The multiple meteorite fall of Neuschwanstein: Circumstances of the event and meteorite search campaigns. „Meteoritics & Planetary Science”. 10, s. 1627–1641, 2004. 39. DOI: 10.1111/j.1945-5100.2004.tb00062.x. (ang.).