Przejdź do zawartości

Magdalena Gabig-Cimińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Angelina
Gabig-Cimińska
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1972
Starogard Gdański

Profesor nauk biologicznych
Specjalność: Biologia molekularna
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

9 kwietnia 1999 – biologia
Uniwersytet Gdański

Habilitacja

29 maja 2009 – biologia
Uniwersytet Gdański

Profesura

25 lutego 2019

Pracownik naukowy
Nauczyciel akademicki
Instytut

Instytut Biochemii i Biofizyki PAN

Stanowisko

Profesor

Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Stanowisko

Profesor

Magdalena Angelina Gabig-Cimińska (ur. 10 kwietnia 1972 r. w Starogardzie Gdańskim) – polski profesor nauk biologicznych. Specjalizuje się w biologii molekularnej. Profesor zwyczajny w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN[1] oraz Uniwersytecie Gdańskim (Wydział Biologii).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1996 r. ukończyła studia z zakresu biologii na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego (WBGiO UG). Na tym samym Wydziale w marcu 1999 r. obroniła doktorat z biologii na podstawie dysertacji Regulacja rozwoju bakteriofaga lambda w komórkach Escherichia coli w odpowiedzi na różne warunki środowiskowe, przygotowanej pod kierunkiem prof. Grzegorza Węgrzyna[1]. W czasie studiów doktoranckich odbyła liczne praktyki i staże naukowe w kraju i za granicą, w tym dwa kilkumiesięczne staże zagraniczne, tj. w 1997 r. w Akademii Medycznej Hadassah na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie w Izraelu oraz w 1998 r. na Uniwersytecie Kalifornijskim (UCSD) w San Diego w USA.

W październiku 2007 r. uzyskała tytuł docenta (oavlönad docent, najwyższy stopień naukowy przyznawany dożywotnio przez Szwedzką Komisję Kwalifikacyjną Królewskiej Politechniki Sztokholmskiej) w zakresie biotechnologii na podstawie dysertacji Recent developments in chip-based electrical detection of NAs. W latach 2007–2008 była profesorem nadzwyczajnym Królewskiej Politechniki Sztokholmskiej. W maju 2009 r. habilitowała się w zakresie biologii na WBGiO UG na podstawie pracy Elektryczne biochipy do detekcji kwasów nukleinowych[1]. Od października 2010 r. była profesorem nadzwyczajnym Polskiej Akademii Nauk. W lutym 2019 r. została profesorem nauk biologicznych[2].

Pracę zawodową rozpoczęła w kwietniu 1999 r. w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN (IBB PAN), następnie w latach 2000 - 2008 związana była z Wydziałem Biotechnologii Królewskiej Politechniki Sztokholmskiej. Od września 2008 r. pracuje w IBB PAN, a od października 2012 r. jest kierownikiem Pracowni Biologii Molekularnej IBB PAN w Gdańsku, współpracującej na podstawie Porozumienia UG - IBB PAN z Pracownią Molekularnych i Komórkowych Podstaw Strategii Nutraceutycznych w Katedrze Biologii i Genetyki Medycznej Wydziału Biologii UG[3].

Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z biologią molekularną i genetyką, prowadzi badania m.in. dotyczące molekularnych mechanizmów chorób genetycznych i autoimmunologicznych człowieka (głównie z grupy chorób skórnych i autoimmunologicznych) oraz możliwości leczenia tych schorzeń[4][5].

Wespół ze swoją grupą badawczą wykryła i opisała m.in. wzór ekspresji informacji genetycznej ludzkich komórek poddanych działaniu flawonoidów, co odegrało znaczącą rolę w wyjaśnieniu molekularnego mechanizmu działania tych związków na procesy komórkowe. Odszyfrowano dokładny mechanizm działania flawonoidów na organizm ludzki w pozytywnej modulacji ekspresji czynnika biogenezy i aktywności lizosomu (TFEB) oraz negatywnej regulacji aktywności genu kinazy serynowo-treoninowej (mTOR), co było pierwszym doniesieniem o wpływie naturalnych substancji niskocząsteczkowych na działanie tego niezwykle istotnego dla utrzymania homeostazy komórki czynnika. Wykazano holistyczne działanie flawonoidów na metabolizm związków występujących w postaci złogów komórkowych, a nie jak wcześniej sądzono jedynie na syntezę tych makrocząsteczek, stanowi istotne odkrycie oraz nowy rozdział w badaniach nad flawonoidami jako potencjalnymi terapeutykami[6][7][8].

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka, Polskiego Towarzystwa Genetycznego oraz European Study Group on Lysosomal Diseases. Pełni funkcję redaktora czasopism „Acta Biochimica Polonica”, „Scientific Reports” i „International Journal of Molecular Sciences".[potrzebny przypis]

Swoje prace publikowała w wielu prestiżowych czasopismach z listy filadelfijskiej (ISI Master Journal List) indeksowanych w JCR, m.in. „Journal of Biological Chemistry”, „Scientific Reports”, „Metabolic Brain Disease”, „Molecular and Cellular Biochemistry”, „Journal of Pharmaceutical Sciences”, „International Journal of Molecular Sciences" i in.[9][10][11]

Wyróżnienia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1999 - Nagroda Rektora Uniwersytetu Gdańskiego, wyróżnienie rozprawy doktorskiej
  • 1999 - Nagroda Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej za całokształt osiągnięć naukowych
  • 2001 - I nagroda zespołowa za najlepszą publikację genetyczną opublikowaną w polskim laboratorium w 2000 roku Polskiego Towarzystwa Genetycznego w kategorii prace oryginalne
  • 2002 - Nagroda Polskiego Towarzystwa Genetycznego za osiągnięcia naukowe w zakresie biologii molekularnej bakteriofaga lambda
  • 2010 - Nagroda Polskiego Towarzystwa Genetycznego za najlepszy cykl publikacji genetycznych z polskich laboratoriów opublikowany w latach 2007-2010
  • 2013 - Nagroda Rektora Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed) Naukowa Zespołowa II stopnia za badania nad opracowaniem nowych możliwości terapeutycznych w leczeniu pacjentów z mukopolisacharydozami
  • 2014 - Nagroda Rektora GUMed Naukowa Zespołowa II stopnia za badania nad patogenezą neuroosteoartropatii Charcota w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej
  • 2016 - Wyróżnienie II Wydziału Nauk Biologicznych i Rolniczych Polskiej Akademii Nauk za cykl prac pt. Szczególne zastosowanie flawonoidów w terapii genetycznie uwarunkowanych chorób metabolicznych z grupy lizosomalnych chorób spichrzeniowych (LChS)
  • 2016 - Nagroda Rektora GUMed Naukowa Zespołowa II stopnia za badania nad otrzymywaniem kserożelu na bazie polidimetylosiloksanu jako nowego, stałego nośnika dla chlorowodorku doksorubicyny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Prof. dr hab. Magdalena Angelina Gabig-Cimińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-09-21].
  2. Nadanie tytułu profesora. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2019-05-12].
  3. dr hab. Magdalena Gabig-Cimińska. biology.ug.edu.pl. [dostęp 2016-09-21].
  4. Pracownia Biologii Molekularnej Uniwersytetu Gdańskiego | Instytut Biochemii i Biofizyki [online], www.ibb.waw.pl [dostęp 2019-05-12].
  5. Coroczne sprawozdanie z działalności | Instytut Biochemii i Biofizyki [online], www.ibb.waw.pl [dostęp 2019-05-12].
  6. ORCID [online], orcid.org [dostęp 2019-05-12].
  7. Wyniki wyszukiwania [online], expertus.bg.univ.gda.pl [dostęp 2019-05-12].
  8. Items where Author is "Gabig-Cimińska, Magdalena" - IBB PAS Repository [online], eprints.ibb.waw.pl [dostęp 2019-05-12].
  9. Magdalena Gabig-Cimińska (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-07-26].
  10. Magdalena Gabig-Cimińska (publikacje). Katalog PubMed. [dostęp 2016-09-21].
  11. Magdalena Gabig-Cimińska (publikacje). psjd.icm.edu.pl. [dostęp 2016-09-21].