Przejdź do zawartości

Jamie Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Jamie Jones edytowana 08:47, 19 paź 2024 przez 87.99.123.198 (dyskusja).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Jamie Jones
Ilustracja
Pseudonim

The Welsh Warrior

Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1988
Neath

Gra zawodowa

2006/2007, 2008/2009, 2010–

Najwyższy ranking

29 (May–July 2012)

Bieżący ranking 54 (stan na 2024-11-10 aktualizacja)
Najwyższy break

147 (2018 Paul Hunter Classic)

Jamie Jones (ur. 14 lutego 1988 w Neath, Walia) – walijski snookerzysta. Plasuje się na 55. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 162[1].

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku, w wieku 14 lat, stał się najmłodszym zawodnikiem, który wbił maksymalnego breaka (147 punktów) podczas oficjalnych zawodów snookerowych. Później jednak ten rekord został pobity przez Judda Trumpa.

W sezonie 2007/2008 grywał w serii turniejów International Open Series. Zwyciężył w turnieju VII, pokonując w finale Petera Linesa 6-2.

W trakcie sezonu 2009/2010 także zwyciężył w jednym z turniejów PIOS – w turnieju IV pokonał swojego rodaka Jaka Jonesa 6-0.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Jamie Jones w gronie profesjonalistów grywa od 2006 roku. Grę wśród najlepszych umożliwiło mu zwycięstwo w walijskim rankingu amatorów w sezonie 2005/2006.

Po raz drugi do Main Touru dostał się dzięki zajęciu ósmego miejsca w rankingu PIOS w sezonie 2009/2010[2].

Sezon 2006/2007

[edytuj | edytuj kod]

Największym osiągnięciem Jonesa w tym sezonie było dojście do ostatniej rundy kwalifikacji do turnieju Masters 2007. Ponieważ turniej ten nie jest turniejem rankingowym, a w rankingowych turniejach tego sezonu osiągał słabe wyniki, nie udało mu się utrzymać w Main Tourze w kolejnym sezonie.

Sezon 2010/2011

[edytuj | edytuj kod]

W kwalifikacjach do turnieju Shanghai Masters 2010 dotarł do ostatniej, czwartej rundy pokonując kolejno: Kuldesha Johala 5-2, Jimmy’ego Michie 5-2 i Adriana Gunnella 5-1. W czwartej rundzie przegrał ze Stephenem Lee 2-5.

Sezon 2011/2012

[edytuj | edytuj kod]

W mistrzostwach świata w 2012 roku przebrnął przez kwalifikacje a następnie doszedł do ćwierćfinału imprezy, w którym to przegrał 11:13 z Alim Carterem. W fazie głównej MŚ Jones wbił 7 breaków powyżej 100 punktów.

Statystyka zwycięstw

[edytuj | edytuj kod]

Amatorskie

[edytuj | edytuj kod]
  • EBSA European Under-19 Championship, 2004
  • International Open Series 2007/2008 – Turniej VII
  • International Open Series 2009/2010 – Turniej IV

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 100+ Centuries, snookerinfo (ang.).
  2. globalsnooker.com: 2009–10 PIOS Rankings. [dostęp 2010-06-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]