Aleksander Hochberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja oczekująca na przejrzenie] | [wersja oczekująca na przejrzenie] |
→Życiorys: ..TongPeck.. Znaczniki: VisualEditor: przełączono Link do ujednoznacznienia |
→Życiorys: <math>\scriptstyle \frac{47}{80}</math> |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie w Oxfordzie]]. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w [[Barclays|Barclays Bank]] w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do [[Monachium]]. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej [[Maria Koburg|Marii]], [[Ileana Rumuńska|Ileaną]], jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”<ref name="wolfert" /><ref name="BJC">{{Cytuj stronę|url=https://daisyofpless.wordpress.com/2012/05/19/lexel-ukochany-syn-ksieznej-daisy/|tytuł=Lexel, ukochany syn księżnej Daisy|data dostępu=2014-11-15|autor=Bronisława Jeske-Cybulska|opublikowany=daisyofpless.wordpress.com|data=2012-05-19|język=pl}}</ref>. |
W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie w Oxfordzie]]. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w [[Barclays|Barclays Bank]] w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do [[Monachium]]. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej [[Maria Koburg|Marii]], [[Ileana Rumuńska|Ileaną]], jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”<ref name="wolfert" /><ref name="BJC">{{Cytuj stronę|url=https://daisyofpless.wordpress.com/2012/05/19/lexel-ukochany-syn-ksieznej-daisy/|tytuł=Lexel, ukochany syn księżnej Daisy|data dostępu=2014-11-15|autor=Bronisława Jeske-Cybulska|opublikowany=daisyofpless.wordpress.com|data=2012-05-19|język=pl}}</ref>. |
||
Na początku lat trzydziestych wstąpił do [[Sturmabteilung|Oddziałów Szturmowych NSDAP]] ({{niem.|Sturmabteilung}}, SA). Po [[Noc długich noży|stłumieniu puczu Röhma]]<ref>{{Cytuj |tytuł = „Noc długich noży” – 90 lat temu Hitler utorował sobie drogę do pełni władzy |data dostępu = 2024-12-16 |opublikowany = dzieje.pl |url = https://dzieje.pl/wiadomosci/noc-dlugich-nozy-90-lat-temu-hitler-utorowal-sobie-droge-do-pelni-wladzy}}</ref> (1934) został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z [[III Rzesza|Niemiec]] do [[II Rzeczpospolita|Polski]]. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata [[Jan Henryk XVII Hochberg|Jana Henryka XVII]]. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą 47 |
Na początku lat trzydziestych wstąpił do [[Sturmabteilung|Oddziałów Szturmowych NSDAP]] ({{niem.|Sturmabteilung}}, SA). Po [[Noc długich noży|stłumieniu puczu Röhma]]<ref>{{Cytuj |tytuł = „Noc długich noży” – 90 lat temu Hitler utorował sobie drogę do pełni władzy |data dostępu = 2024-12-16 |opublikowany = dzieje.pl |url = https://dzieje.pl/wiadomosci/noc-dlugich-nozy-90-lat-temu-hitler-utorowal-sobie-droge-do-pelni-wladzy}}</ref> (1934) został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z [[III Rzesza|Niemiec]] do [[II Rzeczpospolita|Polski]]. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata [[Jan Henryk XVII Hochberg|Jana Henryka XVII]]. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą <math>\scriptstyle \frac{47}{80}</math> całego majątku [[Księstwo pszczyńskie|książąt pszczyńskich]]<ref name = "BJC"/>. Pozostawał w opozycji do [[Sanacja|sanacji]], z którą toczył spory o dziedziczony majątek. |
||
Dzień przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] opuścił [[Pszczyna|Pszczynę]] i przez [[Warszawa|Warszawę]] dotarł do [[Francja|Francji]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów|data=|data dostępu=2017-09-01|opublikowany=warszawa.wyborcza.pl|url=https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,150427,22307943,stolica-w-pierwszym-dniu-wojny-powszechnie-wierzono-w-szybka.html}}</ref>. Tam trafił do generała [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i we [[Włochy|Włoszech]], m.in. [[Bitwa o Monte Cassino|pod Monte Cassino]], dosłużył się stopnia [[podporucznik]]a Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Sikorskiego<ref name = "BJC"/>. |
Dzień przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] opuścił [[Pszczyna|Pszczynę]] i przez [[Warszawa|Warszawę]] dotarł do [[Francja|Francji]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów|data=|data dostępu=2017-09-01|opublikowany=warszawa.wyborcza.pl|url=https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,150427,22307943,stolica-w-pierwszym-dniu-wojny-powszechnie-wierzono-w-szybka.html}}</ref>. Tam trafił do generała [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i we [[Włochy|Włoszech]], m.in. [[Bitwa o Monte Cassino|pod Monte Cassino]], dosłużył się stopnia [[podporucznik]]a Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Sikorskiego<ref name = "BJC"/>. |
||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
Alexander był tytularnym [[Książęta pszczyńscy|księciem pszczyńskim]] przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, [[Bolko Hochberg von Pless]] (zm. 2022). |
Alexander był tytularnym [[Książęta pszczyńscy|księciem pszczyńskim]] przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, [[Bolko Hochberg von Pless]] (zm. 2022). |
||
== Odznaczenia == |
== Odznaczenia == |
||
Wersja z 14:39, 17 gru 2024
| Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian | |
| Aleksander von Hochberg | |
| |
 Hochberg | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian von Hochberg, przezywany Lexelem, znany w Polsce jako Aleksander Pszczyński (ur. 1 lutego 1905 w Londynie, zm. 22 lutego 1984 na Majorce) – niemiecko-polski książę pszczyński (niem. Fürst von Pless), pochodzący z hrabiowskiej linii śląskiego rodu Hochbergów. Żołnierz 2 Korpusu Polskiego, weteran bitwy o Monte Cassino[1].
Życiorys
Urodzony 1 lutego 1905 w Londynie, jako drugi syn Jana Henryka XV von Pless i Marii Teresy Cornwallis-West. Jego starszym bratem był Jan Henryk XVII Hochberg[1].
"jedynka" Sports Illustrated z 4 marca 1905
28 lutego 1905 na chrzcie otrzymał imiona Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian dla upamiętnienia chrzestnych, którymi byli brytyjska królowa Aleksandra, niemiecki następca tronu – królewicz Wilhelm oraz Jerzy V – książę Walii i późniejszy król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Jako, że w kręgach arystokratycznych przyjęte było trzymanie dziecka do chrztu w kilka par, matka i brat księżnej Daisy oraz babka Oliwia byli dalszymi chrzestnymi[1].
Ceremonia ta odbyła się w Kaplicy Królewskiej Pałacu św. Jakuba (ang. The Chapel Royal of The St. James's Palace) przy Pall Mall w City of Westminster w Wielkim Londynie, pięknie udekorowanej ulubionymi kwiatami księżnej – liliami i margerytkami. Dziecko, przykryte brukselskimi koronkami z welonu ślubnego jego prababki[2] Lady Oliwii FitzPatrick z d. Taylour (tego samego, który jego matka – księżna Daisy i jej siostra Shelagh miały na swoich ślubach), ochrzczono wodą z Jordanu. Wydarzeniu temu „”The Illustrated London News” poświęcił stronę tytułową. Z pamiętników jego matki wynika, że miał podobne oczy do swojej mamy, a także „Wszyscy się nim zachwycali i całowali”[1].
Być może z uwagi na mnogość jego imion, rodzina nazywała go Lexel[1].
W 1924 stał się jednym z głównych bohaterów wałbrzyskiego skandalu obyczajowego. Sześciu mężczyzn (Aleksander, graf Werner von der Schulenburg, czeladnik rzeźnicki Fritz Langner, zecer Rudolf Nimptsch, pomocnik biurowy Fritz Wähner oraz krawiec Ernst Dünnebier) zostało oskarżonych o organizowanie homoseksualnych orgii w herbaciarni Lila Klub zamku Książ. Von Hochberg został skazany na 2 miesiące więzienia[3].
W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na Uniwersytecie w Oxfordzie. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w Barclays Bank w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do Monachium. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej Marii, Ileaną, jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”[3][4].
Na początku lat trzydziestych wstąpił do Oddziałów Szturmowych NSDAP (niem. Sturmabteilung, SA). Po stłumieniu puczu Röhma[5] (1934) został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z Niemiec do Polski. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata Jana Henryka XVII. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą całego majątku książąt pszczyńskich[4]. Pozostawał w opozycji do sanacji, z którą toczył spory o dziedziczony majątek.
Dzień przed wybuchem II wojny światowej opuścił Pszczynę i przez Warszawę dotarł do Francji[6]. Tam trafił do generała Władysława Sikorskiego i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na Bliskim Wschodzie i we Włoszech, m.in. pod Monte Cassino, dosłużył się stopnia podporucznika Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Sikorskiego[4].
Po demobilizacji osiadł na Majorce w miejscowości Pollensa. Wrócił do nazwiska Hochberg, zrzekł się polskiego obywatelstwa i starał się walczyć o odzyskanie rodowego majątku lub ekwiwalentu pieniężnego. Zmarł bezpotomnie 22 lutego 1984 i został pochowany na cmentarzu w miejscowości Pollensa. Tam też miejsce wiecznego spoczynku znalazł partner życiowy Alexandra, Max, z którym mieszkał wiele lat i którego usynowił, a także zapisał mu swój majątek[3].
Alexander był tytularnym księciem pszczyńskim przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, Bolko Hochberg von Pless (zm. 2022).
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d e Jeske-Cybulska 2012 ↓.
- ↑ Headfort, Marquess of (I, 1800) [online], www.cracroftspeerage.co.uk [dostęp 2024-12-16].
- ↑ a b c Raimund Wolfert, Lila Klub, „Replika”, 102, Warszawa, s. 48-50, ISSN 1896-3617 (pol.).
- ↑ a b c Bronisława Jeske-Cybulska: Lexel, ukochany syn księżnej Daisy. daisyofpless.wordpress.com, 2012-05-19. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
- ↑ „Noc długich noży” – 90 lat temu Hitler utorował sobie drogę do pełni władzy [online], dzieje.pl [dostęp 2024-12-16].
- ↑ Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-09-01].
Bibliografia
- "Kurier Galicyjski" 5/2007
- "Goniec Częstochowski" 4.II.1938
- "Pszczyński Niezależny Orędownik Kulturalny" 112 (2010)
- Pszczynski, Aleksander (Alexander I. von Hochberg). tracesofwar.com. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Bronisława Jeske-Cybulska: Lexel, ukochany syn księżnej Daisy. daisyofpless.wordpress.com, 2012. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).