Aleksander Hochberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja oczekująca na przejrzenie] |
Michał Ski (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodzony 1 lutego 1905 w [[Londyn]]ie, jako drugi syn [[Jan Henryk XV Hochberg książę von Pless|Jana Henryka XV von Pless]] i [[Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless|Marii Teresy Cornwallis-West]]. Jego starszym bratem był [[Jan Henryk XVII Hochberg]]{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}. |
|||
Na |
Na [[Chrzest|chrzcie]] otrzymał imiona Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian dla upamiętnienia [[rodzice chrzestni|chrzestnych]], którymi byli brytyjska królowa [[Aleksandra Duńska|Aleksandra]], niemiecki następca tronu – królewicz [[Wilhelm Hohenzollern (1882–1951)|Wilhelm]] oraz [[Jerzy V]] – książę Walii i późniejszy król [[Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii|Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii]]. Ceremonia ta odbyła się w kaplicy królewskiej św. Jakuba, pięknie udekorowanej ulubionymi kwiatami księżnej – [[lilia (roślina)|liliami]] i [[margerytka]]mi. Dziecko, przykryte brukselskimi [[Koronka (sztuka)|koronkami]] z [[Welon (ubiór)|welonu ślubnego]] jego prababki Lady Oliwii FitzPatrick z d. Taylour (tego samego, który jego matka – księżna ''Daisy'' i jej siostra ''Shelagh'' miały na swoich ślubach), ochrzczono wodą z [[Jordan (rzeka)|Jordanu]]. Jako że w [[Arystokracja|kręgach arystokratycznych]] przyjęte było trzymanie dziecka do chrztu w kilka par, matka i brat księżnej ''Daisy'' oraz babka Oliwia byli dalszymi chrzestnymi{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}. |
||
Wydarzeniu temu „”{{link-interwiki|The Illustrated London News|Q=Q856192}}” poświęcił stronę tytułową. Z pamiętników jego matki wynika, że miał podobne oczy do swojej mamy, a także „Wszyscy się nim zachwycali i całowali”{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}. |
Wydarzeniu temu „”{{link-interwiki|The Illustrated London News|Q=Q856192}}” poświęcił stronę tytułową. Z pamiętników jego matki wynika, że miał podobne oczy do swojej mamy, a także „Wszyscy się nim zachwycali i całowali”{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}. |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
Być może z uwagi na mnogość jego imion, rodzina nazywała go ''Lexel{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}''. |
Być może z uwagi na mnogość jego imion, rodzina nazywała go ''Lexel{{odn|Jeske-Cybulska|2012}}''. |
||
[[file:01908_Das_Teehaus_am_Daisysee.jpg|thumb|Herbaciarnia ''Lila Klub''|250x250px]] |
[[file:01908_Das_Teehaus_am_Daisysee.jpg|thumb|Herbaciarnia ''Lila Klub''|250x250px]] |
||
W 1924 |
W 1924 stał się jednym z głównych bohaterów [[Wałbrzych|wałbrzyskiego]] skandalu obyczajowego. Sześciu mężczyzn (Aleksander, graf Werner von der Schulenburg, czeladnik rzeźnicki Fritz Langner, zecer Rudolf Nimptsch, pomocnik biurowy Fritz Wähner oraz krawiec Ernst Dünnebier) zostało oskarżonych o tworzenie tzw. „Lila Klub”, organizującego homoseksualne orgie w herbaciarni [[Zamek Książ|zamku Książ]]. Von Hochberg został skazany na 2 miesiące więzienia<ref name="wolfert">{{Cytuj |autor = Raimund Wolfert |tytuł = Lila Klub |czasopismo = Replika |issn = 1896-3617 |wydanie = 102 |miejsce = Warszawa |s = 48-50 |język = pl}}</ref>. |
||
W 1927 |
W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie w Oxfordzie]]. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w [[Barclays|Barclays Bank]] w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do [[Monachium]]. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej [[Maria Koburg|Marii]], [[Ileana Rumuńska|Ileaną]], jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”<ref name="wolfert" /><ref name="BJC">{{Cytuj stronę|url=https://daisyofpless.wordpress.com/2012/05/19/lexel-ukochany-syn-ksieznej-daisy/|tytuł=Lexel, ukochany syn księżnej Daisy|data dostępu=2014-11-15|autor=Bronisława Jeske-Cybulska|opublikowany=daisyofpless.wordpress.com|data=2012-05-19|język=pl}}</ref>. |
||
Na początku lat trzydziestych |
Na początku lat trzydziestych wstąpił do [[Sturmabteilung|SA]], jednak w 1934 po [[Ernst Röhm|"puczu Röhma"]] został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z Niemiec do Polski. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata [[Jan Henryk XVII Hochberg|Jana Henryka XVII]]. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą 47/80 całego majątku [[Księstwo pszczyńskie|książąt pszczyńskich]]<ref name = "BJC"/>. Pozostawał w opozycji do [[Sanacja|sanacji]], z którą toczył spory o dziedziczony majątek. |
||
Dzień przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] opuścił [[Pszczyna|Pszczynę]] i przez [[Warszawa|Warszawę]] dotarł do [[Francja|Francji]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów|data=|data dostępu=2017-09-01|opublikowany=warszawa.wyborcza.pl|url=https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,150427,22307943,stolica-w-pierwszym-dniu-wojny-powszechnie-wierzono-w-szybka.html}}</ref>. Tam trafił do generała [[Władysław Sikorski|Sikorskiego]] i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i we [[Włochy|Włoszech]], m.in. pod [[Monte Cassino]], dosłużył się stopnia [[podporucznik]]a |
Dzień przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] opuścił [[Pszczyna|Pszczynę]] i przez [[Warszawa|Warszawę]] dotarł do [[Francja|Francji]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów|data=|data dostępu=2017-09-01|opublikowany=warszawa.wyborcza.pl|url=https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,150427,22307943,stolica-w-pierwszym-dniu-wojny-powszechnie-wierzono-w-szybka.html}}</ref>. Tam trafił do generała [[Władysław Sikorski|Sikorskiego]] i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i we [[Włochy|Włoszech]], m.in. pod [[Monte Cassino]], dosłużył się stopnia [[podporucznik]]a Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Władysława Sikorskiego<ref name = "BJC"/>. |
||
| ⚫ | Po demobilizacji osiadł na [[Majorka|Majorce]] w miejscowości [[Pollensa]]. Wrócił do nazwiska Hochberg, zrzekł się [[Obywatelstwo polskie|polskiego obywatelstwa]] i starał się walczyć o odzyskanie rodowego majątku lub ekwiwalentu pieniężnego. Zmarł bezpotomnie 22 lutego 1984 i został pochowany na cmentarzu w miejscowości Pollensa. Tam też miejsce wiecznego spoczynku znalazł partner życiowy Alexandra, Max, z którym mieszkał wiele lat i którego usynowił, a także zapisał mu swój majątek<ref name="wolfert" />. |
||
Alexander był tytularnym [[Książęta pszczyńscy|księciem pszczyńskim]] przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, [[Bolko Hochberg von Pless]] (ur. 1936). |
|||
| ⚫ | Po demobilizacji osiadł na [[Majorka|Majorce]] w miejscowości [[Pollensa]]. Wrócił do nazwiska Hochberg, zrzekł się polskiego obywatelstwa i starał się walczyć o odzyskanie rodowego majątku lub ekwiwalentu pieniężnego. Zmarł bezpotomnie 22 lutego 1984 |
||
| Linia 61: | Linia 64: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{Cytuj stronę|url=https://daisyofpless.wordpress.com/2012/05/19/lexel-ukochany-syn-ksieznej-daisy/|tytuł=Lexel, ukochany syn księżnej Daisy|nazwisko=Jeske-Cybulska|imię=Bronisława|opublikowany=daisyofpless.wordpress.com|rok=2012|data dostępu=2021-08-11|odn=tak}} |
* {{Cytuj stronę|url=https://daisyofpless.wordpress.com/2012/05/19/lexel-ukochany-syn-ksieznej-daisy/|tytuł=Lexel, ukochany syn księżnej Daisy|nazwisko=Jeske-Cybulska|imię=Bronisława|opublikowany=daisyofpless.wordpress.com|język=pl|rok=2012|data dostępu=2021-08-11|odn=tak}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 10:06, 16 gru 2024
| Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian | |
| Aleksander von Hochberg | |
| |
 Hochberg | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 lutego 1905 |
| Data i miejsce śmierci |
22 lutego 1984 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian von Hochberg, przezywany Lexelem, znany w Polsce jako Aleksander Pszczyński (ur. 1 lutego 1905 w Londynie, zm. 22 lutego 1984 na Majorce) – niemiecko-polski książę pszczyński (niem. Fürst von Pless), pochodzący z hrabiowskiej linii śląskiego rodu Hochbergów. Żołnierz 2 Korpusu Polskiego, weteran bitwy o Monte Cassino[1].
Życiorys
Urodzony 1 lutego 1905 w Londynie, jako drugi syn Jana Henryka XV von Pless i Marii Teresy Cornwallis-West. Jego starszym bratem był Jan Henryk XVII Hochberg[1].
Na chrzcie otrzymał imiona Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian dla upamiętnienia chrzestnych, którymi byli brytyjska królowa Aleksandra, niemiecki następca tronu – królewicz Wilhelm oraz Jerzy V – książę Walii i późniejszy król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Ceremonia ta odbyła się w kaplicy królewskiej św. Jakuba, pięknie udekorowanej ulubionymi kwiatami księżnej – liliami i margerytkami. Dziecko, przykryte brukselskimi koronkami z welonu ślubnego jego prababki Lady Oliwii FitzPatrick z d. Taylour (tego samego, który jego matka – księżna Daisy i jej siostra Shelagh miały na swoich ślubach), ochrzczono wodą z Jordanu. Jako że w kręgach arystokratycznych przyjęte było trzymanie dziecka do chrztu w kilka par, matka i brat księżnej Daisy oraz babka Oliwia byli dalszymi chrzestnymi[1].
Wydarzeniu temu „”The Illustrated London News” poświęcił stronę tytułową. Z pamiętników jego matki wynika, że miał podobne oczy do swojej mamy, a także „Wszyscy się nim zachwycali i całowali”[1].
Być może z uwagi na mnogość jego imion, rodzina nazywała go Lexel[1].
W 1924 stał się jednym z głównych bohaterów wałbrzyskiego skandalu obyczajowego. Sześciu mężczyzn (Aleksander, graf Werner von der Schulenburg, czeladnik rzeźnicki Fritz Langner, zecer Rudolf Nimptsch, pomocnik biurowy Fritz Wähner oraz krawiec Ernst Dünnebier) zostało oskarżonych o tworzenie tzw. „Lila Klub”, organizującego homoseksualne orgie w herbaciarni zamku Książ. Von Hochberg został skazany na 2 miesiące więzienia[2].
W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na Uniwersytecie w Oxfordzie. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w Barclays Bank w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do Monachium. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej Marii, Ileaną, jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”[2][3].
Na początku lat trzydziestych wstąpił do SA, jednak w 1934 po "puczu Röhma" został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z Niemiec do Polski. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata Jana Henryka XVII. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą 47/80 całego majątku książąt pszczyńskich[3]. Pozostawał w opozycji do sanacji, z którą toczył spory o dziedziczony majątek.
Dzień przed wybuchem II wojny światowej opuścił Pszczynę i przez Warszawę dotarł do Francji[4]. Tam trafił do generała Sikorskiego i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na Bliskim Wschodzie i we Włoszech, m.in. pod Monte Cassino, dosłużył się stopnia podporucznika Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Władysława Sikorskiego[3].
Po demobilizacji osiadł na Majorce w miejscowości Pollensa. Wrócił do nazwiska Hochberg, zrzekł się polskiego obywatelstwa i starał się walczyć o odzyskanie rodowego majątku lub ekwiwalentu pieniężnego. Zmarł bezpotomnie 22 lutego 1984 i został pochowany na cmentarzu w miejscowości Pollensa. Tam też miejsce wiecznego spoczynku znalazł partner życiowy Alexandra, Max, z którym mieszkał wiele lat i którego usynowił, a także zapisał mu swój majątek[2].
Alexander był tytularnym księciem pszczyńskim przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, Bolko Hochberg von Pless (ur. 1936).
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d e Jeske-Cybulska 2012 ↓.
- ↑ a b c Raimund Wolfert, Lila Klub, „Replika”, 102, Warszawa, s. 48-50, ISSN 1896-3617 (pol.).
- ↑ a b c Bronisława Jeske-Cybulska: Lexel, ukochany syn księżnej Daisy. daisyofpless.wordpress.com, 2012-05-19. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
- ↑ Stolica w pierwszym dniu wojny. Powszechnie wierzono w szybką klęskę agresorów [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-09-01].
Bibliografia
- "Kurier Galicyjski" 5/2007
- "Goniec Częstochowski" 4.II.1938
- "Pszczyński Niezależny Orędownik Kulturalny" 112 (2010)
- Pszczynski, Aleksander (Alexander I. von Hochberg). tracesofwar.com. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Bronisława Jeske-Cybulska: Lexel, ukochany syn księżnej Daisy. daisyofpless.wordpress.com, 2012. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).