Nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng
| Naam (taalvarianten) | ||||
|---|---|---|---|---|
| quốc ngữ | Vườn quốc gia Phong Nha-Kẻ Bàng | |||
| chữ nôm | 𡑰國家峰牙者榜 | |||
| ||||
| Nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng | ||||
|---|---|---|---|---|
| IUCN-categorie II (Nationaal park) | ||||
  | ||||
| Locatie | Provincie Quang Binh, Bac Trung Bo | |||
| Coördinaten | 17° 32′ NB, 106° 9′ OL | |||
| Nabije plaats | Dong Hoi | |||
| Oppervlakte | 857.54 km² | |||
| Opgericht | 2001 | |||
| Beheer | People's Committee van Quang Binh | |||
| ||||
| Nationaal Park Phong Nha-Kẻ Bàng | ||
|---|---|---|
| Werelderfgoed natuur | ||
| ||
Boten voor toeristen in Phong Nha-Kẻ Bàng
| ||
| Land |  Vietnam
| |
| UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan | |
| Criteria | viii | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 951 | |
| Inschrijving | 2003 (27e sessie) | |
| Uitbreiding | 2015 | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Phong Nha-Kẻ Bàng is een nationaal park in de provincie Quang Binh in Vietnam met een oppervlakte van 344 km². Het park is een van de grootste kalksteenlandschappen ter wereld. Er bevinden zich enkele honderden grotten, ondergrondse rivieren en lange ondergrondse gangen met stalagmieten en stalactieten. In 2005 is in het park een nieuwe soort gekko ontdekt.[1][2][3]
De provinciale overheid investeert in het gebied, in de hoop veel ecotoeristen aan te trekken en het park tot een van de belangrijkste toeristische attracties van Vietnam te maken.[4]
Het park heeft circa 300 holen en grotten met een totale lengte van 70 km. Britse en de Vietnamese wetenschappers hebben 20 km onderzocht. Er zijn vele ondergrondse rivieren, watervallen en stromen in het park.
In 2003 is Phong Nha-Kẻ Bàng opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.[1]
Ligging
[bewerken | brontekst bewerken]Nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng is gelegen in de gebieden Tan Trach, Thuong Trach, Phuc Trach, Xuan Trach en Son Trach van district Bo Trach en een stuk van het district van Minh Hoa in het centrum van de provincie Quang Binh. De geografische coördinaten zijn 17°32 ′ 14 ″ N 106°9 ′ 4.5 ″ E/17.53722°N 106.15125°E/17.53722; 106.15125.[5]
Flora in het park
[bewerken | brontekst bewerken]
Het primaire tropische bos in Phong Nha-Kẻ Bàng kent 140 families, 427 geslachten, en 751 soorten hogere planten, waarvan 36 soorten Rode lijst-soorten zijn.
De meest voorkomende boomsoorten zijn de hsienmu (Hopea sp.), Sumbaviopsis albicans, Garcinia fragraeoides, Burretionendron hsienmu, Chukrasia tabularis, Photinia aroboreum en Dysospyros saletti. De zaailingen van deze bomen kunnen slechts ontkiemen in gaten en barsten in het kalksteen waar grond is geaccumuleerd, zodat na verstoring de regeneratie van het bos zeer langzaam verloopt. Het bos in dit nationale park wordt overheerst door altijdgroene bomen, met slechts hier en daar verspreide loofbomen zoals kerri (Dipterocarpus kerri), Anogeissus acuminate, Pometia pinnata en Lagerstroemia calyculata. De dominante families zijn de laurierfamilie, de beukenfamilie, de Theaceae en de rozenfamilie, met enkele naaktzadigen zoals Podocarpus imbricatus, Podocarpus neriifolius en Nageria fleuryi.[6][7]
In het park is een 50 km² groot bos van Calocedrus macrolepis op kalksteen, het grootste bos van deze boom in Vietnam. De meeste bomen hier zijn 500-600 jaar oud.[8]
De Nationale Universiteit van Hanoi heeft in samenwerking met het onderzoekscentrum van het Nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng in totaal 1.320 soorten in dit park ontdekt.[8]
In het gebied komen drie zeldzame orchideeën van het geslacht Paphiopedilum voor,[9] Paphiopedilum malipoense, Paphiopedilum dianthum en Paphiopedilum concolor. Deze hebben de IUCN-classificatie 'met uitsterven bedreigd'. Andere endemische soorten in dit park zijn Burretiodendron hsienmu, Cryptocarya lenticellata,Deutrizanthus tonkinensis, Eberhardtia tonkinensis, Heritiera macrophylla, Hopea sp., Illicium parviflorum, Litsea baviensis, Madhuca pasquieri, Michelia faveolata, Pelthophorum tonkinensis, Semecarpus annamensis, Sindora tonkinensis.[3]
Toerisme
[bewerken | brontekst bewerken]Het park is toegankelijk via de Nationale weg 1A of de weg Ho Chi Minh; per spoor (Station Dong Hoi van de Hanoi-Saigon spoorweg) en via de Luchthaven Dong Hoi (45 km ten zuiden van het park).
Beelden
[bewerken | brontekst bewerken]-
De rivier de Son in het nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng -
De ingang van de Phong Nha grot, een van de grotten waardoor de ondergrondse rivier loopt -
Deel van de ondergrondse rivier in de Phong Nha grot -
Deel van de ondergrondse rivier in de Phong Nha grot -
Het nationale park -
De Tien-Son grot -
Stalagmieten in een grot -
Stalagmieten in een grot
- ↑ a b UNESCO, (en)
- ↑ New Lizard Species Found In Phong Nha-Ke Bang,(en)
- ↑ a b Di sản thiên nhiên thế giới - Vườn quốc gia Phong Nha - Kẻ Bàng (Quảng Bình). Vietnam Geological and Mineral Resources Department (23 juli 2006). Geraadpleegd op 26 februari 2008.
- ↑ UNEP-WCMC, (en)
- ↑ Decision by the Vietnamese Prime Minister on establishment of Phong Nha-Ke Bang National Park. nea.gov (12 december 2001). Gearchiveerd op 7 februari 2009. Geraadpleegd op 24 februari 2008.
- ↑ Official website of Communist Party of Vietnam
- ↑ The Encyclopedia Earth
- ↑ a b Những phát hiện chấn động về Phong Nha - Kẻ Bàng. Thanh Niên (June 6, 2005). Gearchiveerd op 13 februari 2008. Geraadpleegd op 5 februari 2008.
- ↑ https://web.archive.org/web/20081211145532/https://www.thiennhien.net/news/153/ARTICLE/2243/2007-06-16.html
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Anon. (1993). Management plan of Phong Nha Nature Reserve Quang Binh province. Unpublished report to Ministry of Forestry, Hanoi.
- Cao Văn Sung & Le Quy An (eds.). (1998). Environment and Bioresources of Vietnam. Gioi Publishers, Hanoi.
- Eames J. C., Lambert F. R. and Nguyen Cu. (1995). Rediscovery of the Sooty Babbler Stchyris herberti in central Vietnam. Bird Conservation International. 5: 129- 135.
- Le Xuan Canh, Truong Van La, Dang thi Dap, ho Thu Cuc, Ngo Anh Dao, Nguyen Ngoc Chinh, Vu Van Dung, Pham Hnat, Nguyen Tahia Tu, Nguyen Quoc Thang and Tran Minh Hien. (1997). A report of field surveys on Biodiversity in Phong Nha Ke Bang forest (Quang Binh Province, central Vietnam). IEBR / FIPI / Forestry College / University of Vinh / WWF Indochina Programme. Unpublished.
- Nadler, T. (1996–1997). Black langur rediscovered. Asian Primates 6 (3 & 4): 10-12.
- Nguyen Binh. (1961). Brief Introduction of Mountainous Minority People of Quang Binh Province. Ethnology 23, Hanoi.
- Nguyen Quang My and Howard Limbert. (1993). Tropical Karst in Vietnam. Hanoi University.
- Nguyen Quang My & Limbert, Howard. (2002). Ky Quan Hang Dong Vietnam (The Wonders of Vietnamese Caves). Trung Tam Ban Do Va tranh Anh Giao Duc, Hanoi.
- Nguyen Quoc Loc, (1984). The Minority Ethnic Groups of Binh Tri Thien Province. Thuan Hoa Publishing House.
- Nguyen Xuan Dang, Pham Nhat, Pham Trong Anh, Hendrichsen, D. K. (1998). Ket qua dieu tra nghien cuu khu he thu o Phang Nha - Ke Bang (survey results of fauna in Phong Nha-Ke Bang). FFI Indochina Programme/IEBR, Hanoi. In Vietnamese.
- Ovel, C. and Nguyen Thi Dao. (1998). LINC: linking Him Namno and Phong Nha through parallel conservation: phase 1 Phong Nha Ke-Bang Nature Reserve, Vietnam Draft project document. WWF Indochina Programme, Hanoi.
- Pham Khang. (1985). The development of karst landscapes in Vietnam. Acta Geologica Polonica. 35 (3-4). pp. 305–319.
- Pham Nhat, Do Tuoc and Truong Van La. (1996–1997). Preliminary Survey for the Hatinh Langur in north-central Vietnam. Asian Primates 6 (3 & 4): 13-17.
- Lippold, L. K. (1993). Distribution and status of the Douc Langurs in Vietnam. Asian Primates 5 (1 & 2): 4-6.
- Meijboom, M. & Ho Thi Ngoc Lanh. (2002). He Dong - Thuc Vat / O Phong Nha - Ke Bang Va Hin Namno. Phong Nha-Ke Bang National Park with WWF, Hanoi.
- Pham Nat, Do Tuoc, Truon Van La. (1995). A survey for Hatinh Langur (Trachypithecus francoisi hatinhensis) in North Central Vietnam. WWF/PCT.
- Timmins, R. J., Do Tuoc, Trinh Viet Cong and D. K. Hendrichson. (1999). Preliminary Assessment of the Conservation Importance and Conservation Priorities of the Phong Nha-Ke Bang Proposed National Park, Quang Binh Province, Vietnam. Fauna and Flora International - Indochina Programme, Hanoi.
- Wikramanayake, E.D. et al. (2002). Terrestrial Ecoregions of the Indo-Pacific: A conservation Assessment. Island Press, New York. ISBN 1-55963-923-7
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 