Chironius

Chironius
	Chironius scurrulus
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Reptilia (Reptielen)
Orde:	Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:	Serpentes (Slangen)
Superfamilie:	Colubroidea
Familie:	Colubridae (Toornslangachtigen)
Onderfamilie:	Colubrinae
Geslacht
	Chironius; Fitzinger, 1826
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Chironius op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Herpetologie

Chironius is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1826. Er zijn 22 soorten, inclusief de pas in 2015 beschreven soort Chironius brazili. Veel soorten werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Coluber, Natrix en het niet langer erkende geslacht Herpetodryas.^[1]

Uiterlijke kenmerken

Alle soorten bereiken een middelgrote tot grote lichaamslengte tot maximaal ongeveer drie meter. Alle soorten vallen op door hun gelijkvormige dorsale schubben die in schuine rijen zijn gelegen. De schubben aan de kop zijn relatief groot, meestal is een enkele preoculaire schub aanwezig maar dit kunnen er ook twee zijn. De ogen zijn groot en hebben een ronde pupil. De anaalschub kan zowel uit een geheel bestaan of gepaard zijn.^[2]

Levenswijze

Soorten uit het geslacht Chironius zijn overdag actief, het zijn krachtige slangen die goed kunnen klimmen en zwemmen. Op het menu staan kleine gewervelden, voornamelijk kikkers maar ook hagedissen, kleine zoogdieren en salamanders worden buitgemaakt.^[2]

Verspreiding en habitat

Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in grote delen van Midden- en Zuid-Amerika. De soorten leven in de landen Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Honduras, Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, Saint Vincent en de Grenadines, Suriname, Trinidad en Venezuela.^[1]

De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken en savannen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals aangetaste bossen en weilanden kan de slang worden aangetroffen.^[3]

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan zeventien soorten een beschermingsstatus toegewezen. Vijftien soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD). De soort Chironius vincenti wordt gezien als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR).^[3]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam	Auteur	Verspreidingsgebied
Chironius bicarinatus	Wied, 1820	Brazilië, Argentinië, Uruguay, Paraguay
Chironius brazili	Hamdan & Fernandes, 2015	Brazilië
Chironius carinatus	Linnaeus, 1758	Brazilië, Frans-Guyana, Suriname, Guyana, Venezuela, Colombia, Peru
Chironius challenger	Kok, 2010	Guyana, Venezuela
Chironius diamantina	Fernandes & Hamdan, 2014	Brazilië
Chironius exoletus	Linnaeus, 1758	Costa Rica, Panama, Colombia, Bolivia, Brazilië, Argentinië, Peru, Ecuador, Venezuela, Guyana, Suriname, Frans-Guyana, Paraguay
Chironius flavolineatus	Jan, 1863	Brazilië, Paraguay, Bolivia, Peru
Chironius flavopictus	Werner, 1909	Panama, Costa Rica, Colombia, Ecuador
Chironius foveatus	Bailey, 1955	Brazilië
Chironius fuscus	Linnaeus, 1758	Colombia, Venezuela, Guyana, Suriname, Frans-Guyana, Brazilië, Peru, Ecuador, Bolivia
Chironius grandisquamis	Peters, 1869	Honduras, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Ecuador, Peru, Bolivia, Colombia
Chironius laevicollis	Wied, 1824	Brazilië
Chironius laurenti	Dixon, Wiest & Cei, 1993	Brazilië, Bolivia
Chironius leucometapus	Dixon, Wiest & Cei, 1993	Peru
Chironius maculoventris	Dixon, Wiest & Cei, 1993	Argentinië, Paraguay, Bolivia, Brazilië
Chironius monticola	Roze, 1952	Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia
Chironius multiventris	Schmidt & Walker, 1943	Brazilië, Peru, Ecuador, Colombia, Venezuela, Bolivia, Frans-Guyana
Chironius quadricarinatus	Boie, 1827	Brazilië, Paraguay, Bolivia
Chironius scurrulus	Wagler, 1824	Brazilië, Colombia, Bolivia, Ecuador, Venezuela, Peru, Trinidad, Guyana, Suriname, Frans-Guyana
Chironius septentrionalis	Dixon, Wiest & Cei, 1993	Venezuela, Trinidad
Chironius spixii	Hallowell, 1845	Colombia, Venezuela
Chironius vincenti	Boulenger, 1891	Saint Vincent en de Grenadines

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

↑ ^a ^b The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Chironius. Gearchiveerd op 12 juni 2023.
↑ ^a ^b Jay. M. Savage (2002). The Amphibians and Reptiles of Costa Rica. The University of Chicaco Press, Pagina 647 - 651. ISBN 0-226-73537-0.
↑ ^a ^b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Chironius - IUCN Red List.

Bronnen

(en) – Jay. M. Savage - The Amphibians and Reptiles of Costa Rica (2002) - Pagina 647 - 651 - The University of Chicaco Press - ISBN 0-226-73537-0
(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Chironius - Website Geconsulteerd 19 februari 2020

[EMBL-1] The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Chironius. Gearchiveerd op 12 juni 2023.

[COSTA-2] Jay. M. Savage (2002). The Amphibians and Reptiles of Costa Rica. The University of Chicaco Press, Pagina 647 - 651. ISBN 0-226-73537-0.

[IUCN2-3] International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Chironius - IUCN Red List.

[1]

[2]

[3]