NGC 162
| NGC 162 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Андромеда |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 36 м 9,2 с |
| Деклинација | + 23° 57' 44" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | ѕвезда |
| Морфолошки вид | * |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15 |
| Физички податоци | |
| Историја | |
| Откривач | Пер Магнус Херман Шулц |
| Откриена | 5 септември 1867 |
NGC 162 — ѕвезда во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 5 септември 1867 година од страна на Пер Магнус Херман Шулц, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 9,6 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 162 е од видот *.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15 m.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 36 м 9,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 23° 57' 44".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 162 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 126; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1738. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1188.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за NGC 162 на НАСА (англиски)
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)