Naar inhoud springen

tippele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tippele /tɪpe̽le/

  1. (óneuvergenkelik) mit klein peskes loupe
Aafbraeking
  • tip-pe-le
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ze zeen tippele: gek zeen

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tippel tippels tippeltj tippele tippelen tippeltj tippele tippelen tippelendj
IPA /tɪpel/ /tɪpel̥s/ /tɪpelz/ /tɪpeʎ̥c/ /tɪpeʎɟ/ /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/ /tɪpeʎ̥c/ /tɪpeʎɟ/ /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/ /tɪpe̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif tippeldje tippeldjen tippeldjes tippeldje tippeldjen tippeldje tippeldjen tippeldje tippeldjen tippeldje tippeldjen getippeldj
IPA /tɪpeʎɟe/ /tɪpeʎɟen/ /tɪpeʎɟes/ /tɪpeʎɟez/ /tɪpeʎɟe/ /tɪpeʎɟen/ /tɪpeʎɟe/ /tɪpeʎɟen/ /tɪpeʎɟe/ /tɪpeʎɟen/ /tɪpeʎɟe/ /tɪpeʎɟen/ /ɣə'tɪpeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif tippel! tippele-v'r tippeltj!
IPA /tɪpel/ /tɪpe̽lever/ /tɪpeʎ̥c/ /tɪpeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tippele tippelen getippel ó tippele tippelen tippelentaere tippelentaeren getippele getippelen
IPA /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/ /ɣə'tɪpel/ /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/ /tɪpe̽len̥'tɛ̀:re/ /tɪpe̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tɪpe̽le/ /ɣə'tɪpe̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tippele ó /tɪpe̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van tippele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tip-pe-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tippele tippelen
IPA /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tippele tippelen
IPA /tɪpe̽le/ /tɪpe̽len/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tippele /tɪpe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tippele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tippele
Aafbraeking
  • tip-pe-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tippele /tɪpe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van tippel
Aafbraeking
  • tip-pe-le