Fernand Lataste
  | |
| Nome orixinal | Fernand Vital Lataste |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 25 de marzo de 1847 Cadillac-sur-Garonne, Francia |
| Morte | 6 de xaneiro de 1934 (86 anos) Bordeos, Francia |
| Residencia | Francia |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Zooloxía |
| Ocupación | zoólogo, herpetólogo |
| Membro de | |
| Obra | |
| Abreviatura do autor en zooloxía | Lataste |
Fernand Lataste, nado en Cadillac (Xironda) o 25 de marzo de 1847 e finado o 6 de xaneiro de 1934 en Bordeos,[1] foi un zoólogo francés especializado en herpetoloxía.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]En 1876 foi un dos membros fundadores da Société zoologique de France.[1] Desde 1880 a 1884 recolectou réptiles e anfibios no norte de África (Alxeria, Tunisia e Marrocos), que resultaron na publicación de "Les missions scientifiques de Fernand Lataste en Afrique noire et au Maghreb". En 1885 publicou "Étude de la faune des vertébrés de Barbarie", unha obra de referencia sobre os animais do norte de África.[2] Durante varios anos foi profesor de zooloxía na Facultade de Medicina de Santiago de Chile.
Outras publicacións
[editar | editar a fonte]Lataste, entre outras moitas obras, publicou as seguintes:[3]
- 1876 - Essai d'une faune herpétologique de la Gironde
- 1879 - Étude sur le discoglosse.
- 1895 - "La questión de l’Effraye du Chili Strix perlata Lichtenstein ou Strix flammea Linné?". Actes de la Sociétè Scientifque du Chili. 4: 165-176.
- 1895 - "Nouvelles observations sur les moeurs et les manifestations phonétiques de l’Effraye sudaméricaine (Strix perlata Lichstenstein)". Actes de la Sociétè Scientifque du Chili, 5: 63-72.
- 1886 - Notes prises au jour le jour sur différentes espèces de l'ordre des rongeurs observées en captivité, .
- Liste de mollusques du Chili: lettre à M. Fernand Lataste, 1896.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Foi o autor e descritor de numerosos xéneros e especies, por exemplo, Pachyuromys duprasi, un xerbo descrito en 1880.
Por outra parte, o médico e naturalista español Edurado Boscá, nomeou á víbora fociñuda na súa honra, Vipera latastei, unha víbora moi común en España, Portugal e África do Norte.
Así mesmo, seu nome está asociado á seguintes especies:
- Gerbillus latastei.
- Massoutiera mzabi.[2][4]
- Ophiomorus latastii.
- Timon pater.[5]
- Latastia, un xénero de Lacertidae.
Sociedades científicas das que formou parte
[editar | editar a fonte]- Association française pour l'avancement des sciences: Membro e presidente da sección de Zooloxía.
- Comité des travaux historiques et scientifiques: Membro da "Commision d'exploration de la Tunisie".
- Société d'étude des sciences naturelles de Béziers: Membro honorario.
- Société de biologie: Membro correspondante, 1896-1934.
- Société de géographie: Membro.
- Société d’études ornithologiques de France: Presidente de honor da Société Ornithologique de France.
- Société géologique de France: Membro desde 1887.
- Société linnéenne de Bordeaux: Membro correspondente desde 1888.
- Société linnéenne de Lión: Membro, 1925-1934.
- Société nationale de protection de la nature: Membro da Société Nationale d'Acclimatation de France.
- Société positiviste ou Société positiviste de Paris (SP): Membro.
- Société zoologique de France: Membro fundatdor, 1876. Presidente, 1881.
Abreviatura
[editar | editar a fonte]A abreviatura Lataste emprégase para recoñecr a Fernand Lataste como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Lataste, Fernand Vital, en Comité des travaux historiques et scientifiques. Sociétés savantes de France.
- ↑ 2,0 2,1 Bo Beolens, Michael Watkins and Michael Grayson (2009): The eponym dictionary of mammals. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-9304-9.
- ↑ Lista das publicacions de Lataste (Ler en liña), en OCLC Classify.
- ↑ Scott, Thomas (1997): Concise Encyclopedia. Biochemistry and Molecular Biology Arquivado 18 de outubro de 2018 en Wayback Machine.. Berlin: Walter de Gruyter. ISBN 978-3-1101-4535-9.
- ↑ Bo Beolens, Michael Watkins and Michael Grayson (2011): The Eponym Dictionary of Reptiles Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-1-4214-0135-5.
