Alcazarén
| Alcazarén | |||
|---|---|---|---|
 | |||
municipo en Hispanio  vd
| |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 47238 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 645 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 13 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 41° 22′ N, 4° 41′ U (mapo)41.369722222222-4.6763888888889Koordinatoj: 41° 22′ N, 4° 41′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 731 m [+] | ||
| Areo | 48,04 km² (4 804 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Alcazarén [+]
| |||
Alcazarén [alkazaREN] estas municipo en la sudoriento de la provinco Valadolido, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Tierra de Pinares (Pinartero) en la sudo de la provinco. Alcazarén estas komprenebla etimologie kiel Du Alkazaroj aŭ Du Kasteloj, el la araba al-qasrayn kiu signifas "la du alkazaroj". Tiukadre aperas du kastelturoj en la blazono.
.JPG)
.JPG)
Geografio
[redakti | redakti fonton]Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 48,04 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 632 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte 750 el la 1950-aj jaroj.
Ĝi distas 34 km de Valadolido, provinca ĉefurbo kaj limas kun municipoj Matapozuelos, Mojados, Megeces, Hornillos de Eresma, Pedrajas de San Esteban kaj Olmedo. Ĝia municipa teritorio estas ebeneca kaj trafluas la rivero Eresma kaj rojo Cega.
Historio
[redakti | redakti fonton]La areo apartenis unue al la Regno Leono kaj poste al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado.
Aktualo
[redakti | redakti fonton]Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj, vitejoj -devennomo Rueda-, legomoj, betoj kaj terpomoj) kaj brutobredado (ŝafoj) kaj rilata forstado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado). Multaj laboristoj navedas ĉiutage al proksimaj urboj kiel Íscar, Pedrajas de San Esteban, Olmedo, kaj eĉ al Valadolido mem.
De la historia pasinteco restis vizitindaj vidindaĵoj el kiuj menciindas la du mudeĥaraj preĝejoj de malfrua 13-a jarcento nome de Santiago kaj de Sankta Petro (nuna kulturcentro). En la preĝejo de Santiago, nome en la interno de la absido estas restaĵoj de gotikostilaj freskoj de la transiro de la 14-a al la 15-a jarcentoj. La Kapelo de la Virgulino Karmen, de la 13-a jarcento, enhavas plurkolorajn gipsaĵojn ege originalaj, kun hispanamerika influo kaj interesaj figuroj de muzikistoj.