Czech

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

kole

  1. locative singular of kolo

Estonian

edit

Etymology

edit

From Proto-Finnic *kolëda

Pronunciation

edit

Adjective

edit

kole (genitive koleda, partitive koledat, comparative koledam, superlative kõige koledam)

  1. ugly

Declension

edit
Declension of kole (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative kole koledad
accusative nom.
gen. koleda
genitive koledate
partitive koledat koledaid
illative koledasse koledatesse
koledaisse
inessive koledas koledates
koledais
elative koledast koledatest
koledaist
allative koledale koledatele
koledaile
adessive koledal koledatel
koledail
ablative koledalt koledatelt
koledailt
translative koledaks koledateks
koledaiks
terminative koledani koledateni
essive koledana koledatena
abessive koledata koledateta
comitative koledaga koledatega

Lower Sorbian

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

kole

  1. inflection of koło:
    1. locative singular
    2. nominative/accusative dual

Noun

edit

kole

  1. locative singular of koł

Norwegian Nynorsk

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Norse kola (fish oil lamp). Probably related to kulu, a dialectal name for a fire basket.

Pronunciation

edit

Noun

edit

kole f (definite singular kola, indefinite plural koler, definite plural kolene)

  1. an oil lamp (usually with unboiled rotten fish liver oil called lyse)

References

edit

Polish

edit

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlɛ
  • Syllabification: ko‧le
  • Homophone: kolę

Etymology 1

edit

See koło.

Preposition

edit

kole

  1. (Chełmno-Dobrzyń, Kuyavia, Near Masovian, Far Masovian, Malbork) Alternative form of koło

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

edit

kole n

  1. locative singular of koło

Etymology 3

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

edit

kole m

  1. locative singular of kół

Etymology 4

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

edit

kole f

  1. nominative/accusative/vocative plural of kola

Etymology 5

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

kole

  1. third-person singular present of kłuć
    Synonym: kłuje

Further reading

edit
  • Oskar Kolberg (1867) “kole”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 272
  • Antoni Krasnowolski (1879) “kole”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 303
  • Zygmunt Wasilewski (1889) “kole”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 242
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kole”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 111
  • Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “kole”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 745

Wolio

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

kole

  1. to sleep

References

edit
  • Anceaux, Johannes C. 1987. Wolio Dictionary (Wolio-English-Indonesian) / Kamus Bahasa Wolio (Wolio-Inggeris-Indonesia). Dordrecht: Foris.