See also: zenic and ženíc

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish żenić, from Proto-Slavic *ženiti. By surface analysis, żona +‎ -ić.

Pronunciation

edit
 
  • Audio 1; żenić:(file)
  • Audio 2; żenić się:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: że‧nić

Verb

edit

żenić impf (perfective ożenić)

  1. (transitive) to marry off
    1. (transitive, Chełmno-Dobrzyń) to marry off a woman
  2. (transitive, colloquial) Synonym of łączyć (to marry; to connect, to join, to link)
  3. (transitive, colloquial) Synonym of sprzedawać (to sell) [with dative ‘whom’]
  4. (reflexive with się) to get married to a woman; to marry (to take a wife) [with z (+ instrumental) ‘to whom’]
    Synonym: (colloquial) chajtać się
    1. (reflexive with się, Chełmno-Dobrzyń, of a woman) to get married

Conjugation

edit
Conjugation of żenić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive żenić
present tense 1st żenię żenimy
2nd żenisz żenicie
3rd żeni żenią
impersonal żeni się
past tense 1st żeniłem,
-(e)m żenił
żeniłam,
-(e)m żeniła
żeniłom,
-(e)m żeniło
żeniliśmy,
-(e)śmy żenili
żeniłyśmy,
-(e)śmy żeniły
2nd żeniłeś,
-(e)ś żenił
żeniłaś,
-(e)ś żeniła
żeniłoś,
-(e)ś żeniło
żeniliście,
-(e)ście żenili
żeniłyście,
-(e)ście żeniły
3rd żenił żeniła żeniło żenili żeniły
impersonal żeniono
future tense 1st będę żenił,
będę żenić
będę żeniła,
będę żenić
będę żeniło,
będę żenić
będziemy żenili,
będziemy żenić
będziemy żeniły,
będziemy żenić
2nd będziesz żenił,
będziesz żenić
będziesz żeniła,
będziesz żenić
będziesz żeniło,
będziesz żenić
będziecie żenili,
będziecie żenić
będziecie żeniły,
będziecie żenić
3rd będzie żenił,
będzie żenić
będzie żeniła,
będzie żenić
będzie żeniło,
będzie żenić
będą żenili,
będą żenić
będą żeniły,
będą żenić
impersonal będzie żenić się
conditional 1st żeniłbym,
bym żenił
żeniłabym,
bym żeniła
żeniłobym,
bym żeniło
żenilibyśmy,
byśmy żenili
żeniłybyśmy,
byśmy żeniły
2nd żeniłbyś,
byś żenił
żeniłabyś,
byś żeniła
żeniłobyś,
byś żeniło
żenilibyście,
byście żenili
żeniłybyście,
byście żeniły
3rd żeniłby,
by żenił
żeniłaby,
by żeniła
żeniłoby,
by żeniło
żeniliby,
by żenili
żeniłyby,
by żeniły
impersonal żeniono by
imperative 1st niech żenię żeńmy
2nd żeń żeńcie
3rd niech żeni niech żenią
active adjectival participle żeniący żeniąca żeniące żeniący żeniące
passive adjectival participle żeniony żeniona żenione żenieni żenione
contemporary adverbial participle żeniąc
verbal noun żenienie

Derived terms

edit
adjectives
nouns
verbs
edit
nouns

Further reading

edit
  • żenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żenić in Polish dictionaries at PWN
  • Antoni Krasnowolski (1879) “żenić”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 311
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŻENIĆ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŻENIĆ SIĘ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Marek Kunicki-Goldfinger (06.12.2008) “ŻENIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Marek Kunicki-Goldfinger (06.12.2008) “ŻENIĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]