Μετάβαση στο περιεχόμενο

Smart Fortwo

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Smart Fortwo

Smart Fortwo Coupé Prime του 2015 στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας
Σύνοψη
Κατασκευαστής Smart
Μητρική εταιρεία Mercedes-Benz
ΠαραγωγήΟκτώβριος 1998 — σήμερα
ΣυναρμολόγησηHambach, Γαλλία
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
2-πορτο cabrio
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας πίσω, πίσω κίνηση

Το Smart Fortwo (επίσημα αναγράφεται ως smart fortwo) είναι ένα 2-θέσιο αυτοκίνητο πόλης της κατηγορίας Α, που παράγεται από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Smart, από τις 3 Οκτωβρίου 1998 έως σήμερα. Τον Μάρτιο του 2007 κυκλοφόρησε η δεύτερη γενιά του, ενώ η τρίτη γενιά του κυκλοφόρησε στις 22 Νοεμβρίου 2014. Σήμερα διατίθεται σε 46 χώρες διεθνώς. Έως τον Ιούλιο του 2013, είχαν κατασκευαστεί 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα όλων των Fortwo,[1] ενώ τον Ιανουάριο του 2015 ξεπέρασε τα 1,7 εκατομμύρια αντίτυπα.[2][3] Το όνομα του μοντέλου αναφέρεται στον αριθμό των 2 θέσεών του.

Πρώτη γενιά (1998 - 2007)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Smart Fortwo πρώτης γενιάς
Smart Fortwo Βrabus του 1999 - 2002 στην Ταϊβάν
Smart Fortwo πρώτης γενιάς στη Βουδαπέστη
Σύνοψη
ΠαραγωγήΟκτώβριος 1998 — 2007
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
2-πορτο ημι-cabrio
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας πίσω, πίσω κίνηση
Σχετική εξέλιξηSmart Roadster
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1998 — 2002 : 0.6 λίτρα turbo βενζίνης
2002 — 2007 : 0.7 λίτρα turbo βενζίνης
2000 — 2007 : 0.8 λίτρα turbodiesel
Όλοι 3-κύλινδροι σε σειρά (I3)
Μετάδοση6-τάχυτο ημι-αυτόματο / αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου1998 — 2002 : 22 λίτρα
2002 — 2007 : 33 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο1.812 χιλιοστά
Μήκος2.500 χιλιοστά
Πλάτος1.500 χιλιοστά
Ύψος1.510 χιλιοστά
Κενό Βάρος720 - 805 κιλά

Η δημιουργία του Smart Fortwo προήλθε από μια προσωπική ιδέα του πρόεδρου της ωρολογοποιίας Swatch Νίκολας Χάγιεκ (Nicolas Hayek) στα τέλη του 1992, που τελικώς υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την Mercedes-Benz. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε Αρχική ιδέα για τη δημιουργία του Smart και πραγματοποίηση, στο σχετικό άρθρο.

Παρουσίαση και υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο μοντέλο της Smart παρουσιάστηκε επίσημα τον Σεπτέμβριο του 1997, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης. Αρχικά επρόκειτο να κυκλοφορήσει στην αγορά τον Μάρτιο του 1998, αλλά σημειώθηκε μια καθυστέρηση αρκετών μηνών, προκειμένου να γίνουν κάποιες βελτιωτικές παρεμβάσεις στην ανάρτηση και στο σύστημα διεύθυνσης, με σκοπό να βελτιωθεί η ευστάθεια του νέου μοντέλου. Οι αλλαγές αυτές τότε έγιναν επειγόντως λόγω του παγκόσμιου κλίματος ανησυχίας που δημιουργήθηκε μετά την ανατροπή της Mercedes-Benz A-Class W168 στο «τεστ του ταράνδου» στη Σουηδία στις 21 Οκτωβρίου 1997 και μάλιστα είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν αντίστοιχες βελτιωτικές παρεμβάσεις και στην W168. Τελικώς, η μαζική παραγωγή του Smart ξεκίνησε στις 3 Οκτωβρίου 1998, με την έναρξη των πωλήσεων μέσα στον ίδιο μήνα, σε γυάλινους πύργους που θύμιζαν τα γυάλινα κουτιά έκθεσης των ρολογιών της Swatch.

Ακόμα και έτσι πάντως, το τελικό ντιζάιν δεν είχε ικανοποιήσει τις προσδοκίες του Hayek. Επιπρόσθετα, ενώ ο Hayek απαιτούσε διαρκώς την τοποθέτηση ενός ηλεκτροκινητήρα που να συνδέεται απευθείας με τους τροχούς ή έστω ενός υβριδικού συστήματος, η Daimler-Benz ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της οικονομίας καυσίμου και το τελικό μοντέλο έφερε έναν σχετικά συντηρητικό 3-κύλινδρο κινητήρα βενζίνης 599 cm³ με turbo. Έχοντας, επιπλέον, υποστεί πολλές απώλειες κερδών σε αυτή την συνεργασία, τελικά η Swatch αποφάσισε το 1998 να αποσυρθεί, πουλώντας το ποσοστό της στην Mercedes-Benz και έτσι η MCC έγινε εξ ολοκλήρου θυγατρική της.

Κάθετη στάθμευση ενός Smart Fortwo I.

Αν και η αγορά αντέδρασε κάπως διστακτικά στην αρχή, κυρίως λόγω μιας διάχυτης ανησυχίας στο ευρύ κοινό σχετικά με την οδική ευστάθεια του Fortwo, η Mercedes-Benz συνέχισε να το υποστηρίζει, με μεγάλη και έξυπνη διαφημιστική καμπάνια, που τράβηξε το ενδιαφέρον του κοινού, συν την προσθήκη νέων κινητήρων και εκδόσεων. Γενικότερα, το αυτοκίνητο εντυπωσίασε με την οικονομία καυσίμου και την ευελιξία του στους δρόμους των ασφυκτικά μποτιλιαρισμένων πόλεων και ιδιαίτερα με την ικανότητα στάθμευσης ακόμα και στα πλέον απίθανα σημεία, προσφέροντας έτσι λύση στο τεράστιο πρόβλημα στάθμευσης στις μεγαλουπόλεις. Με μήκος αμαξώματος 2,5 ακριβώς μέτρα, ήταν το αυτοκίνητο με το μικρότερο μήκος παγκοσμίως και μάλιστα ήταν ικανό ακόμα και να σταθμεύει κάθετα ανάμεσα στα άλλα αυτοκίνητα. Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω παραγόντων, ήταν να πετύχει σταθερά υψηλές πωλήσεις στα επόμενα χρόνια.

Ο εσωτερικός κωδικός του μοντέλο ήταν W450. Τα πρώτα 5 χρόνια, η στάνταρ 3-πορτη hatchback εκδοχή ονομαζόταν εμπορικά Smart City-Coupé, ενώ η έκδοση «ημι-κάμπριο», η οποία προστέθηκε τον Μάρτιο του 2000 και φέρει ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη υφασμάτινη οροφή, Smart City-Cabrio. Το 2004 όμως, μετονομάστηκαν σε Smart Fortwo και Smart Fortwo Cabrio, από τον αριθμό των θέσεων στο εσωτερικό του μοντέλου, προκειμένου να τονιστεί η διαφορά με το καινούριο τότε 4-θέσιο Smart Forfour πρώτης γενιάς, του 2004 - 2006.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μπροστινοί αερόσακοι οδηγού και συνοδηγού, μετά από άνοιγμα λόγω πρόσκρουσης, σε Smart Fortwo I.

Όλα τα Smart Fortwo έφεραν εξ αρχής στάνταρ Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) και Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP). Το ESP στο Fortwo αναφερόταν ως TRUST (Traction & Stability) και είχε την ικανότητα να ελέγχει την ευστάθεια και την πρόσφυση του αυτοκινήτου, με τη βοήθεια των αισθητήρων του ABS και ενός αισθητήρα εγκάρσιας επιτάχυνσης. Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα προηγμένο για την εποχή του, αφού εκτός της ικανότητας να ενεργοποιεί τα φρένα, ήταν εξ αρχής ικανό να επεμβαίνει και στον κινητήρα και στο πρόγραμμα τού κιβωτίου, ώστε να διατηρεί την σταθερότητα του αυτοκινήτου (έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000 τα ESP των περισσότερων αυτοκινήτων μπορούσαν μόνο να φρενάρουν τους τροχούς). Τα μοντέλα με τον 599 cm³ αναφέρονταν σε όλα τα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας με τον γενικότερο όρο Trust+ (Trust-Plus).

Το ισχυρό ατσάλινο πλαίσιο Tridion του Smart Fortwo πρώτης γενιάς, σε φωτογραφία τον Ιανουάριο του 2004.
Το ισχυρό ατσάλινο πλαίσιο Tridion του Smart Fortwo πρώτης γενιάς. Στη μαύρη πινακίδα κάτω δεξιά, αναγράφεται επίσημα και η ημερομηνία έναρξης της μαζικής παραγωγής του Smart Fortwo, στις 3 Οκτωβρίου 1998.

Όλα επίσης έφεραν στάνταρ 2 αερόσακους, οδηγού και συνοδηγού, ενώ από το 1999 διατέθηκαν και έξτρα πλευρικοί αερόσακοι στα καθίσματα, προστασίας πλευρών και κεφαλής (τύπου Combo). Επιπλέον, το σασί όλων των Smart Fortwo αποτελείται από δύο ιδιαιτέρως ασφαλή μέρη:

  • Τον κεντρικό κλωβό ασφαλείας, που κατασκευάζεται από ένα εξαιρετικά ισχυρό ατσάλινο πλαίσιο, το λεγόμενο πλαίσιο Tridion («Τρίντιον»), το οποίο μάλιστα φέρουν και όλα τα άλλα μοντέλα της εταιρείας. Αυτός ο κλωβός ασφαλείας αποτελεί ενιαίο τμήμα με το δάπεδο, που είναι τύπου «σάντουιτς», όπως και στην τότε Mercedes-Benz A-Class W168 (καθώς και στη δεύτερη γενιά της A-Class, την Mercedes-Benz W169), και είναι ειδικά σχεδιασμένο για να προσφέρει την μέγιστη δυνατή στρεπτική ακαμψία.
  • Τις ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης εμπρός και πίσω, ικανές να απορροφούν την ενέργεια σε μετωπική ή οπίσθια πρόσκρουση.

Στις πλευρικές συγκρούσεις, οι επιβάτες προστατεύονται και από το σχετικά υψηλό δάπεδο του αυτοκινήτου, ενώ λόγω του μικρού μεταξονίου (1,81 μέτρα) παρουσιάζει διαφορετική και πιο ασφαλή συμπεριφορά σε πλευρική πρόσκρουση, καθώς μέρος της ενέργειας απορροφάται και από τους δύο άξονες.

Παρά το μικρό μέγεθος του αυτοκινήτου, η δεξαμενή καυσίμων είχε τοποθετηθεί σε ασφαλές σημείο, μπροστά από τους πίσω τροχούς και καλυμμένο από το κάτω δάπεδο του αμαξώματος, και προς το κέντρο του σασί και κάτω από τα 2 καθίσματα (εν μέρει κάτω από την, φυσικά κεκλιμένη, πλάτη τους και εν μέρει κάτω από τη βάση τους), μειώνοντας έτσι δραστικά τον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς μετά από οπίσθια πρόσκρουση. Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια ειδικά των Fortwo πρώτης γενιάς, ήταν ότι στα μοντέλα με κινητήρα βενζίνης το ντεπόζιτο βρισκόταν αριστερά, εν μέρει κάτω από το αριστερό κάθισμα και εν μέρει κάτω από το διάστημα ανάμεσα στα 2 καθίσματα. Αντιθέτως, σε όσα υπήρχε κινητήρας ντίζελ το ντεπόζιτο βρισκόταν δεξιά, εν μέρει κάτω από το δεξιό κάθισμα και εν μέρει κάτω από το διάστημα ανάμεσα στα 2 καθίσματα. Αυτή η διαφορά τοποθέτησης ίσχυε ανεξαρτήτως αν το μοντέλο ήταν αριστεροτίμονο ή δεξιοτίμονο.

Για λεπτομερή και έγχρωμη εικόνα της τοποθέτησης των δεξαμενών καυσίμων στα Smart Fortwo πρώτης γενιάς, καθώς και της μπαταρίας, των μπροστινών και πλευρικών αερόσακων, των προεντατήρων στις ζώνες ασφαλείας και των ενισχύσεων στο σασί, κάντε κλικ εδώ.

Δεξιοτίμονο Smart Fortwo του 1999 - 2002 στο Ηνωμένο Βασίλειο, με «εθνική» βαφή στα πάνελ αμαξώματος.

Μια ξεχωριστή ιδιότητα του Smart Fortwo, όπως και όλων των μοντέλων της Smart, είναι τα έγχρωμα εξωτερικά πάνελ του αμαξώματος (body panels). Αποτελούνται από θερμοπλαστικά υλικά, ανακυκλώνονται πλήρως, διαθέτουν ελαστικότητα για να μην παραμορφώνονται σε προσκρούσεις με μικρή ταχύτητα, ενώ είναι και εναλλάξιμα. Αυτό σημαίνει ότι αν ο ιδιοκτήτης του Smart το επιθυμήσει, μπορεί να αλλάξει χρώμα στο αυτοκίνητό του εύκολα, αντκαθιστώντας τα αυθημερόν και με σχετικά μικρό κόστος. Πολλοί ιδιοκτήτες Smart Fortwo (ενίοτε και άλλων μοντέλων της εταιρείας) μάλιστα έχουν προβεί στη βαφή των body panels με άκρως εντυπωσιακούς και ευφάνταστους συνδυσμούς χρωμάτων και αποχρώσεων.

Αντιθέτως, ο κλωβός ασφαλείας Tridion φέρει εργοστασιακή βαφή αποκλειστικά σε μαύρο ή ασημί χρώμα, αν και κατά καιρούς έχουν υπάρξει κάποιες aftermarket βαφές σε διαφορετικά χρώματα. Σε πολλές χώρες μάλιστα, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, ο επίσημος χρωματισμός που αναγράφεται στην άδεια κυκλοφορίας των μοντέλων της Smart είναι αυτός του κλωβού ασφαλείας Tridion. Αυτό προσφέρει στα μοντέλα της Smart το πρακτικό πλεονέκτημα ότι ο ιδιοκτήτης μπορεί να αλλάξει χρώμα αμαξώματος χωρίς να εμπλακεί στη διαδικασία αλλαγής της άδειας κυκλοφορίας.

Smart Fortwo του 1999 - 2002 στο Βερολίνο.

Ο αρχικός κινητήρας ήταν ένας 3-κύλινδρος σε σειρά (Ι3) 599 cm³, με turbo. Κατά το λανσάρισμα, απέδιδε 45 hp (33 kW) στις 5.250 στροφές το λεπτό στην έκδοση Pure (η μοναδική χωρίς κλιματισμό) και 55 hp (40 kW) στις 5.250 στροφές το λεπτό στην έκδοση Pulse. Σύντομα ακολούθησε η έκδοση Passion, με ακόμα ισχυρότερες ρυθμίσεις: στάνταρ 62 hp (45 kW) στις 5.250 στροφές το λεπτό και ένα πακέτο αναβάθμισης στους 71 hp (52 kW). To 1999, προστέθηκε η κορυφαία έκδοση Brabus, με ισχύ 75 hp (55 kW). Η κατανάλωση των βενζινοκινητήρων κυμαινόταν από 5,5 έως 6,5 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα.

Τον Ιανουάριο του 2000, η παλέτα συμπληρώθηκε με τον κινητήρα OM660 turbodiesel, κυβισμού 799 cm³ και ισχύος 41 hp (30 kW), με Common-Rail-Diesel. Με κατανάλωση μόλις 3,8 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα στην πρώτη γενιά, ήταν επίσημα ο κινητήρας ντίζελ με την μικρότερη κατανάλωση παγκοσμίως, καθώς και ο μικρότερου κυβισμού πετρελαιοκινητήρας παγκοσμίως.

Γενικότερα, όλοι οι κινητήρες της πρώτης γενιάς ήταν αλουμινένιοι 3-κύλινδροι σε σειρά, με 2 βαλβίδες και 2 μπουζί ανά κύλινδρο. Όλοι ήταν στο πίσω μέρος του αμαξώματος, κάτω από τα καθίσματα και εγκάρσια πάνω από τον πίσω άξονα. Μάλιστα ο αρχικός κινητήρας των 599 cm³ ήταν σχεδόν τετράγωνος και με βάρος μόλις 59 κιλά. Επίσης, όλα τα Smart Fortwo είναι πισωκίνητα, έχοντας έτσι τη διάταξη «όλα πίσω».

Σε όλες τις εκδοχές ισχύος, η τελική ταχύτητα στα Fortwo πρώτης γενιάς περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 135 πραγματικά km/h (ένδειξη ταχυμέτρου 140 km/h), με εξαίρεση την κορυφαία έκδοση Brabus, που είχε κόφτη στα 150 km/h. Ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd ήταν 0,37.

Κιβώτιο ταχυτήτων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Smart Fortwo της Γερμανικής Αστυνομίας, στο επίσημο μουσείο της Mercedes-Benz στη Στουτγάρδη.

Σε όλα τα έτη παραγωγής τους, η μοναδική μετάδοση όλων των Smart Fortwo 1ης γενιάς, ήταν ένα 6-τάχυτο ημι-αυτόματο σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων, χωρίς συμπλέκτη, με έξτρα πλήρως αυτόματη λειτουργία. Το κιβώτιο αυτό σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την εταιρεία Getrag, αποκλειστικά για την Smart. Ελέγχεται από έναν μικρό λεβιέ, που σπρώχνοντάς τον πάνω ανεβάζει ταχύτητα και σπρώχνοντάς τον κάτω κατεβάζει, αν και το κατέβασμα γίνεται και μόνο του - για την ακρίβεια όποτε χρειάζεται για να μην σβήσει η μηχανή.

Με επιπλέον 300 ευρώ (κατά την τότε ισοτιμία), μπορούσε να παραγγελθεί με πλήρως αυτόματο κιβώτιο, που είναι εύκολο πάντως να τοποθετηθεί και aftermarket, με κόστος 700 ευρώ. Το 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο συνυπάρχει με το σειριακό, επομένως ο οδηγός μπορεί όποτε θέλει να επιλέγει με ποιο από τα δύο θα οδηγεί. Εμφανισιακά, το αυτόματο Fortwo ξεχωρίζει από ένα επιπλέον κουμπάκι στο πλάι του λεβιέ ταχυτήτων, που όταν ο οδηγός το πατάει, περνάει στην πλήρως αυτόματη λειτουργία, οπότε και εμφανίζεται ένα ψηφιακό «Α» στον πίνακα οργάνων. Στην ημι-αυτόματη λειτουργία, εμφανίζεται στο ίδιο σημείο ο ψηφιακός αριθμός της επιλεγμένης σχέσης, από το «1» έως το «6».

Smart Fortwo της Γερμανικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, στο επίσημο μουσείο της Mercedes-Benz στη Στουτγάρδη.
Smart Fortwo convertible πρώτης γενιάς, την άνοιξη του 2005, στο Τορόντο, Καναδάς.

Fortwo Coupé:

Μοντέλα βενζίνης:

  • Pure 45 hp (1998 - 2002)
  • Pure 50 hp (2002 - 2007)
  • Pure II 62 hp (2002 - 2007)
  • Pulse 55 hp (1998 - 2002)
  • Pulse 62 hp (2002 - 2007)
  • Passion 62 hp
  • Brabus 75 hp

Μοντέλα Diesel:

  • Pure cdi 40 hp
  • Pulse cdi 40 hp
  • Passion cdi 40 hp

Fortwo Cabrio:

Μοντέλα βενζίνης:

  • Pure II 62 hp (2002 - 2007)
  • Pulse 62 hp
  • Passion 62 hp
  • Brabus 75 hp

Μοντέλα Diesel:

  • Pure cdi 40 hp
  • Pulse cdi 40 hp
  • Passion cdi 40 hp

Εκτός από τις επίσημες εργοστασιακές ρυθμίσεις στην ισχύ του κινητήρα, διατίθενται και πολλά πακέτα αναβάθμισης της ιπποδύναμης, όπως για αύξηση της ισχύος από 62 σε 71 hp στην βενζινοκίνητη έκδοση Passion. Κάποια από αυτά έχουν προσφερθεί από ανεξάρτητους βελτιωτικούς οίκους, ενώ αρκετά γίνονται και από επίσημα συνεργεία της Smart.

Smart Fortwo του 2002 - 2006, της Αστυνομίας της Βιέννης.

Τον Ιούλιο του 2002, το μοντέλο υπέστη ένα λίφτινγκ στην αισθητική των εμπρός και πίσω φώτων, αν και οι εξωτερικές του διαστάσεις παρέμειναν ακριβώς οι ίδιες και το σαλόνι διατηρήθηκε σχεδόν αμετάβλητο. Ο κυβισμός του κινητήρα αυξήθηκε από 599 cm³ σε 698 cm³, με την ισχύ να φτάνει πλέον στους 50 hp (37 kW) και 62 hp (45 kW), ανάλογα με την έκδοση, ενώ βελτιώθηκε και ο προγραμματισμός του λογισμικού στο κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο απέκτησε πιο άμεση ανταπόκριση στις συνθήκες οδήγησης, μειώνοντας την ιδιαίτερα μεγάλη καθυστέρηση στις αλλαγές των σχέσεων των αρχικών Fortwo.

Παράλληλα, προστέθηκε η έκδοση Pure II με κλιματισμό και ισχύ 62 ίππων, ενώ οι δύο ανώτερες εκδόσεις, Pulse και Passion, άρχισαν προαιρετικά να προσφέρουν δύο «αυτιά» αλλαγής ταχυτήτων πάνω στην κολώνα του τιμονιού και ένδειξη εξωτερικής θερμοκρασίας. Λόγω της ελαφράς αύξησης του κυβισμού και, κατά συνέπεια, της κατανάλωσης, τοποθετήθηκε νέο ντεπόζιτο καυσίμων, ίδιας σχεδίασης και τοποθέτησης στο σασί, αλλά μεγαλύτερο κατά 11 λίτρα, φτάνοντας έτσι σε χωρητικότητα τα 33 λίτρα.[4]

Στον τομέα της ασφάλειας, τοποθετήθηκε για πρώτη φορά και Σύστημα Υποβοήθησης Φρεναρίσματος (Brake Assist), και μάλιστα ως στάνταρ. Επιπρόσθετα, όλα τα μοντέλα με τον κινητήρα των 698 cm³ απέκτησαν ένα πιο εξελιγμένο Σύστημα Ηλεκτρονικής Ευστάθειας (ESP), που μπορούσε να επέμβει και να φρενάρει τον κάθε τροχό ξεχωριστά.

Δεύτερη γενιά (2007 - 2014)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Smart Fortwo δεύτερης γενιάς

Smart Fortwo Pulse του 2010 - 2012
Σύνοψη
ΠαραγωγήΜάρτιος 2007 — Νοέμβριος 2014
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
2-πορτο ημι-cabrio
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας πίσω, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.0 λίτρα I3 βενζίνης
1.0 λίτρα turbo I3 βενζίνης
0.8 λίτρα I3 turbodiesel
Ηλεκτροκινητήρας (Smart Fortwo ED)
Μετάδοση5-τάχυτο ημι-αυτόματο / αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου38 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2006 - 2010 : 1.870 χιλιοστά
2011 - 2014 : 1.867 χιλιοστά
Μήκος2006 - 2010 : 2.690 χιλιοστά
2011 - 2014 : 2.695 χιλιοστά
Πλάτος2006 - 2010 : 1.560 χιλιοστά
2011 - 2014 : 1.559 χιλιοστά
Ύψος2006 - 2010 : 1.540 χιλιοστά
2011 - 2014 : 1.542 χιλιοστά
Κενό ΒάροςCoupé : 750 - 795 κιλά
Cabrio : 780 - 820 κιλά

Η δεύτερη γενιά του Smart Fortwo (εσωτερικός κωδικός: W451 και ειδικότερα C451 για το Coupé και A451 για το Cabrio) παρουσιάστηκε επίσημα στις 9 Νοεμβρίου 2006 στη Στουτγκάρδη και λανσαρίστηκε τον Μάρτιο του 2007, ενώ στην Ελλάδα έφτασε τον Απρίλιο. Σχεδόν όλη η τεχνολογία του είχε αναθεωρηθεί πλήρως, καθώς το 90% των εξαρτημάτων του ήταν εντελώς νέα, πλην όμως η τιμή του διατηρήθηκε σε παρόμοια επίπεδα με αυτά της πρώτης γενιάς.

Με το νέο μοντέλο, η εταιρεία είχε θέσει ως βασικό στόχο την εξάπλωσή της και στην Ασία, δίνοντας μεγάλη σημασία ιδιαίτερα στην Κίνα, όπου και άρχισε να διατίθεται τον Οκτώβριο του 2008. Επιπλέον, από τον Ιανουάριο του 2008 το Fortwo άρχισε να εξάγεται επίσημα και στην αγορά των ΗΠΑ, ενώ στον Καναδά είχε αρχίσει να εξάγεται ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2004, όταν βρισκόταν ακόμα στη δεύτερη φάση της πρώτης γενιάς του.

Αν και η δεύτερη γενιά του μοντέλου έδειχνε εμφανώς πιο σύγχρονη από την πρώτη, η βασική αισθητική φιλοσοφία παρέμεινε σχεδόν σταθερή. Όπως και στην πρώτη γενιά, το Smart Fortwo δεύτερης γενιάς συνέχισε να διατίθεται στις εκδοχές αμαξώματος Fortwo Coupé και Fortwo Cabrio.

Το μήκος του αμαξώματος μεγάλωσε κατά 19 εκατοστά, προκειμένου να αυξηθεί περαιτέρω η παθητική ασφάλεια, κυρίως με σκοπό να γίνει εφικτή η εξαγωγή του στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών (όπως και έγινε τελικώς), καθώς και για την εκπλήρωση των αυστηρότερων ευρωπαϊκών απαιτήσεων για την ασφάλεια στις προσκρούσεις με πεζούς. Το μακρύτερο μεταξόνιο βελτίωσε τους εσωτερικούς χώρους και την οδηγική άνεση, αλλά κυρίως τον χώρο αποσκευών, που αυξήθηκε κατά 70 λίτρα και έφτασε τα 220 λίτρα. Επίσης, η αύξηση του μήκους έκανε ευκολότερη την μείωση του αεροδυναμικού συντελεστή Cd στο 0,35 από το 0,37 της πρώτης γενιάς. Από την άλλη όμως, η κάθετη στάθμευση δεν είναι πλέον δυνατή χωρίς την πρόκληση σημαντικής δυσχέρειας στην κυκλοφορία.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δομή ασφαλείας του Smart Fortwo δεύτερης γενιάς.

Στα πλαίσια της αναβάθμισης της ασφάλειας, οι προηγουμένως έξτρα πλευρικοί αερόσακοι στα καθίσματα, προστασίας πλευρών και κεφαλής (Combo), έγιναν στάνταρ σε κάποιες εκδόσεις, σε αρκετά κράτη, ενώ και τα συστήματα διεύθυνσης, πέδησης και ηλεκτρονικής ευστάθειας υπέστησαν σημαντικές αναβαθμίσεις. Φυσικά διατηρήθηκε ο εξαιρετικά ισχυρός ατσάλινος κλωβός ασφαλείας Tridion («Τρίντιον») και μάλιστα ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ακαμψία του κατά 50%. Παρομοίως, διατηρήθηκαν και τα εναλλάξιμα θερμοπλαστικά έγχρωμα εξωτερικά πάνελ του αμαξώματος (body panels).

Επίσης, στη δεύτερη γενιά η δεξαμενή καυσίμων είχε τοποθετηθεί σε ακόμα πιο ασφαλές σημείο, πάλι μπροστά από τους πίσω τροχούς και καλυμμένο από το κάτω δάπεδο του αμαξώματος, αλλά εντελώς στο κέντρο του σασί (αντί προς το κέντρο του σασί)) και εντελώς κάτω από τις βάσεις και των 2 καθισμάτων (αντί εν μέρει και κάτω από την πλάτη τους), μειώνοντας έτσι περαιτέρω τον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς μετά από οπίσθια πρόσκρουση. Επειδή μάλιστα έπιανε χώρο κάτω από τις βάσεις και των 2 καθισμάτων αντί μόνο του ενός, είχε αυξηθεί σε χωρητικότητα, φτάνοντας τα 38 λίτρα. Αντίθετα με τα Fortwo πρώτης γενιάς, το ντεπόζιτο καυσίμων βρισκόταν στην ίδια θέση σε όλα τα Fortwo δεύτερης γενιάς, τόσο σε αυτά με τον κινητήρα βενζίνης 1.0 λίτρων με ή χωρίς τούρμπο, όσο και στην έκδοση με τον κινητήρα ντίζελ 0.8 λίτρων turbodiesel.

Για λεπτομερή και έγχρωμη εικόνα της τοποθέτησης της δεξαμενής καυσίμων στα Smart Fortwo δεύτερης γενιάς, καθώς και της μπαταρίας, των μπροστινών και πλευρικών αερόσακων, των προεντατήρων στις ζώνες ασφαλείας και των ενισχύσεων στο σασί, κάντε κλικ εδώ.

Η δεύτερη γενιά του Fortwo υιοθέτησε έναν νέο βενζινοκινητήρα, ο οποίος ήταν επίσης εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο και επίσης 3-κύλινδρος σε σειρά (I3), αλλά πλέον με κυβισμό 999 cm³, αντικαθιστώντας τον παλαιότερο των 698 cm³. Ο νέος κινητήρας ήταν ο 3B21 από την Mitsubishi και προσφέρθηκε σε ατμοσφαιρικές και turbo εκδοχές:

  • Στην Ευρώπη, η ατμοσφαιρική εκδοχή είχε σχέση συμπίεσης 11,4:1 και ισχύ 71 hp (53 kW).
  • Στις ΗΠΑ, η ατμοσφαιρική εκδοχή είχε σχέση συμπίεσης 10:1 και ισχύ 70 hp (52 kW).
  • Η εκδοχή turbo είχε ισχύ 84 hp, διεθνώς.
  • Η εταιρεία Brabus, σε συνεργασία με την Smart, εξέλιξε και μια εκδοχή με ισχύ 98 hp (72 kW) και ροπή 140 N·m, αρχικά διαθέσιμη μόνο στην Ευρώπη, αλλά μεταγενέστερα και στις άλλες ηπείρους.
Smart Fortwo δεύτερης γενιάς Cabrio (αριστερά) και Coupé (δεξιά).

Οι κινητήρες της δεύτερης γενιάς έγιναν ακόμα πιο οικονομικοί, με εντυπωσιακότερο παράδειγμα τον 799 cm³ turbodiesel, που αν και μεταφέρθηκε αυτούσιος από την πρώτη γενιά, πλέον κατάφερνε κατανάλωση μόλις 3,3 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, έναντι 3,8 λίτρων στα 100 χιλιόμετρα στην πρώτη γενιά. Ως αποτέλεσμα, παρέμεινε επίσημα ο κινητήρας με την μικρότερη κατανάλωση παγκοσμίως.

Όλοι οι κινητήρες της δεύτερης γενιάς του Fortwo διατήρησαν την προηγούμενη τοποθέτηση, δηλαδή στο πίσω μέρος του αμαξώματος, κάτω από τα καθίσματα και εγκάρσια πάνω από τον πίσω άξονα, ενώ το μοντέλο συνέχισε να είναι πισωκίνητο, διατηρώντας έτσι τη διάταξη «όλα πίσω».

Η τελική ταχύτητα στις εκδόσεις του Smart Fortwo δεύτερης γενιάς, περιορίζεται ηλεκτρονικά στα εξής όρια:

  • 145 km/h στο 999 cm³ βενζίνης (εκτός της κορυφαίας έκδοσης Brabus)
  • 155 km/h στο Brabus
  • 135 km/h στο turbodiesel

Κιβώτια ταχυτήτων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σαλόνι ενός Smart Fortwo Passion Coupé του 2010, προδιαγραφών των ΗΠΑ, όπως φαίνεται από το ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 100 mph (161 km/h) και το αυτόματο κιβώτιο με την κλασική διάταξη επιλογών P - R - N - D.

Στο Fortwo δεύτερης γενιάς τοποθετήθηκε ένα νέο κιβώτιο ταχυτήτων, επίσης της εταιρείας Getrag, το 5AMT130, αυτή τη φορά 5-τάχυτο, αλλά και πάλι ημι-αυτόματο σειριακό χωρίς συμπλέκτη. Από την άλλη, είχε σημαντικά πιο ομαλή λειτουργία από το προηγούμενο 6-τάχυτο κιβώτιο, χωρίς την ενοχλητική «κλωτσιά» του 6-τάχυτου στους επιβάτες κατά την αλλαγή σχέσης. Όπως και στο Fortwo πρώτης γενιάς, μπορούσε επίσης να παραγγελθεί με πλήρως αυτόματο κιβώτιο, το οποίο μπορεί παρομοίως να τοποθετηθεί και ως aftermarket, ενώ σε όποια το διαθέτουν συνυπάρχει με το σειριακό και ξεχωρίζουν από ένα επιπλέον κουμπάκι στο πλάι του λεβιέ ταχυτήτων, που όταν ο οδηγός το πατάει, περνάει στην πλήρως αυτόματη λειτουργία.

Κατ' εξαίρεση, όσα Fortwo κατασκευάστηκαν για εξαγωγή στις ΗΠΑ, φέρουν αποκλειστικά το πλήρως αυτόματο κιβώτιο και έχοντας μάλιστα την κλασική διάταξη επιλογών P - R - N - D όλων των τυπικών αυτόματων κιβωτίων. Φυσικά συνυπάρχει, επίσης, με το σειριακό κιβώτιο με τα πλήκτρα «+» και «-» για όταν ο οδηγός θελήσει να πάρει ο ίδιος τον έλεγχο των ταχυτήτων του κιβωτίου.

Για την σεζόν του 2009, το κιβώτιο υπέστη μια αναβάθμιση στο λογισμικό του, επιτυγχάνοντας ακόμα πιο πιο ομαλές και ταχείς αλλαγές ταχυτήτων. Μάλιστα πρέπει να τονιστεί ότι οι ιδιοκτήτες Smart Fortwo των σεζόν του 2007 και του 2008 μπορούν να ζητήσουν επαναπρογραμματισμό του κιβωτίου, καθώς το λογισμικό αυτό μπορεί να εισαχθεί και εκ των υστέρων, μέσω aftermarket αναβάθμισης στην Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας.

Σύστημα Micro Hybrid Drive

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Smart Fortwo ED (αρχικά γνωστό ως Fortwo EV) της σεζόν του 2013, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης τον Απρίλιο του 2012.

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης τον Σεπτέμβριο του 2007, η Smart εισήγαγε το Σύστημα MHD / Micro Hybrid Drive, που σβήνει τον κινητήρα του αυτοκινήτου στις προσωρινές στάσεις, όπως στα φανάρια, μειώνοντας έτσι την κατανάλωση καυσίμου, ενώ μπορεί να απενεργοποιηθεί μέσω σχετικού διακόπτη δίπλα στον λεβιέ ταχυτήτων. Προσοχή: να μην συγχέεται με τα υβριδικά αυτοκίνητα, καθώς παρά την ονομασία Hybrid, το μοντέλο δεν φέρει επιπρόσθετες τεχνολογίες προκειμένου να επιτύχει την κίνησή του, παρά μόνο τον κλασικό κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Από τον Σεπτέμβριο του 2008, όλες οι εκδόσεις του Smart Fortwo, εκτός των μοντέλων με turbo, καθιέρωσαν ως στάνταρ το προηγουμένως έξτρα MHD, αν και ειδικότερα στις ΗΠΑ και στον Καναδά δεν διατέθηκε επίσημα. Σύμφωνα με την εταιρεία, το MHD στις βενζινοκίνητες εκδόσεις επιτυγχάνει μείωση της κατανάλωσης καυσίμου κατά 8%, από 4,7 σε 4,3 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, και μείωση των εκπομπών CO2 από 112 σε 103 γραμμάρια το χιλιόμετρο.

Το 2008, η Smart παρουσίασε και ένα ηλεκτροκίνητο Fortwo, το Smart Fortwo ED (Smart Fortwo Electric Drive), αν και αρχικά ήταν γνωστό ως Fortwo EV (Electric Vehicle). Από το 2009 έως το 2013, διατέθηκε σε αρκετές χώρες διεθνώς, σε περιορισμένους αριθμούς. Επίσης και η τρίτη γενιά του Fortwo, προσέθεσε και μια αμιγώς ηλεκτροκίνητη έκδοση. Η ισχύς του Fortwo ED της δεύτερης γενιάς, είναι 74 hp (55 kW) και η αυτονομία φτάνει τα 145 χιλιόμετρα, ενώ η τελική ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 125 km/h.

Τρίτη γενιά (2014 - σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Smart Fortwo τρίτης γενιάς

Smart Fortwo τρίτης γενιάς στο Σαλόνι του Παρισιού το 2014
Σύνοψη
ΠαραγωγήΝοέμβριος 2014 — σήμερα
ΣχεδιαστήςKai Sieber (επικεφαλής)
Michael Gebhardt
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΑυτοκίνητο πόλης
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
2-πορτο ημι-cabrio
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας πίσω, πίσω κίνηση
Σχετική εξέλιξηSmart Forfour δεύτερης γενιάς
Renault Twingo τρίτης γενιάς
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.0 λίτρα I3 βενζίνης
0.9 λίτρα turbo I3 βενζίνης
Ηλεκτροκινητήρας (Smart Fortwo ED, από 3/2018 μετονομάστηκε σε smart EQ fortwo)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη
Χωρητικότητα καυσίμου33 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο1.873 χιλιοστά
Μήκος2.695 χιλιοστά
Πλάτος1.663 χιλιοστά
Ύψος1.555 χιλιοστά
Κενό Βάρος880 - 1.010 κιλά

Το Smart Fortwo τρίτης γενιάς (εσωτερικός κωδικός: C453) κυκλοφόρησε στις 22 Νοεμβρίου 2014 σε όλες τις αγορές της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, και μάλιστα την ίδια μέρα με το Smart Forfour δεύτερης γενιάς (εσωτερικός κωδικός: W453). Πρακτικώς αποτελεί την 2-θέσια εκδοχή του Forfour δεύτερης γενιάς, το οποίο είναι δίδυμο μοντέλο του Renault Twingo τρίτης γενιάς, που είχε κυκλοφορήσει λίγους μόλις μήνες νωρίτερα. Κατά συνέπεια, και τα τρία αυτά μοντέλα φέρουν τη διάταξη «κινητήρας πίσω / πίσω κίνηση», κοινώς «όλα πίσω». Το αμερικανικό περιοδικό Motor Trend ανέφερε τότε ότι η τρίτη γενιά του Smart Fortwo μοιράζεται το 70% των εξαρτημάτων του με το Renault Twingo τρίτης γενιάς. Οι τότε επίσημες προγνώσεις της Smart έκαναν λόγο για αναλογία πωλήσεων μεταξύ Fortwo και Forfour στο 70 / 30.

Η τρίτη γενιά του Fortwo διατήρησε το ίδιο μήκος με τη δεύτερη, σταθερά στα 2,69 μέτρα, πλην όμως έχει 10 εκατοστά μεγαλύτερο πλάτος και απέκτησε φαρδύτερα ελαστικά, 165 έναντι των 145 του προκατόχου του, βελτιώνοντας έτσι σημαντικά το κράτημα και την οδική του συμπεριφορά. Επίσης, απέκτησε πιο στρωτή και λιγότερο σκληρή ρύθμιση της ανάρτησης, η οποία φέρει γόνατα Μακ-Φέρσον (Mac-Pherson) μπροστά και παραδοσιακό άξονα DeDion πίσω. Το νέο τιμόνι φέρει ηλεκτρική κρεμαγιέρα που διαθέτει μεταβαλλόμενη υποβοήθηση και είναι εξαιρετικά ελαφρύ σε ταχύτητες πόλης, συν πολύ μικρό κύκλο στροφής, με τους μπροστινούς τροχούς να στρίβουν έως και 45 µοίρες, με ελάχιστο κύκλο αναστροφής μόλις στα 6,95 μέτρα, από τα σχεδόν 9 μέτρα της προηγούμενης γενιάς. Όλα αυτά, καθιστούν το σημερινό Fortwo με διαφορά το πιο ευέλικτο αυτοκίνητο πόλης.

Ο κλωβός ασφαλείας Tridion του Smart Fortwo τρίτης γενιάς, στο Σαλόνι της Γενεύης του 2015.

Φυσικά διατηρήθηκε ο εξαιρετικά ισχυρός ατσάλινος κλωβός ασφαλείας Tridion («Τρίντιον») και μάλιστα με περαιτέρω ενισχύσεις. Παράλληλα, διατηρήθηκαν και τα εναλλάξιμα θερμοπλαστικά έγχρωμα εξωτερικά πάνελ του αμαξώματος (body panels) όλων των Smart. Συνολικά, ο υποψήφιος αγοραστής μπορούσε να επιλέξει ανάμεσα σε 40 συνδυασμούς μεταξύ των χρωμάτων των πάνελ και των χρωμάτων του μεταλλικού κλωβού Tridion. Μολονότι το μπροστινό μέρος του Smart τρίτης γενιάς προεξέχει, με αποτέλεσμα να έχει αμάξωμα 2 όγκων αντί για 1 όγκου των παλαιότερων γενεών, ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd συγκρατήθηκε στο 0,38.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαζί με τα ηλεκτρονικά συστήματα ευστάθειας των παλαιότερων Fortwo, η τρίτη γενιά προσέθεσε και μια καινοτομία ιδιαίτερα χρήσιμη για αυτή την κατηγορία οχημάτων: το σύστημα Crosswind Assist για διατήρηση της ευστάθειας σε ισχυρούς πλευρικούς ανέμους, το οποίο ενεργοποιείται όταν το αυτοκίνητο φτάσει ή ξεπεράσει σε ταχύτητα τα 80 km/h. Επίσης, το μοντέλο φέρει μια ακόμα ισχυρότερη εκδοχή του κλωβού ασφαλείας Tridion, όπως προαναφέρθηκε, και στάνταρ μπροστινούς αερόσακους οδηγού και συνοδηγού, πλευρικούς αερόσακους πλευρών και κεφαλής, καθώς και αερόσακο γονάτων για τον οδηγό.

Το σαλόνι ενός Smart Fortwo τρίτης γενιάς του 2014.

Το σαλόνι επανασχεδιάστηκε πλήρως και τοποθετήθηκαν σε αυτό καινούριες επενδύσεις, με έντονα φωτεινά και νεανικά χρώματα, σε πιο ελκυστικούς συνδυασμούς. Επίσης, αυξήθηκαν εμφανώς οι χώροι και οι θήκες για μικροαντικείμενα, ενώ τοποθετήθηκε και ένα νέο τριάκτινο τιμόνι, που φέρει τα κουμπιά για το cruise control και τον περιοριστή ταχύτητας. Ιδιαίτερα ελκυστική είναι η οθόνη του συστήματος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, η οποία προεξέχει σαν «φούσκα» από το κέντρο του ταμπλό, ενώ ταυτόχρονα ενσωματώνει και το έξτρα σύστημα δορυφορικής πλοήγησης.

Εντελώς νέος είναι και ο πίνακας οργάνων, που ενσωματώνει το ταχύμετρο, με μέγιστη ένδειξη τα 160 km/h, και μια νέα έγχρωμη οθόνη 3,5 ιντσών για τον υπολογιστή ταξιδιού. Η οθόνη αυτή περιλαμβάνει ψηφιακό δείκτη βενζίνης (στην τρίτη γενιά δεν υπήρξε ποτέ κινητήρας ντίζελ), ένα δεύτερο ψηφιακό ταχύμετρο, τους χιλιομετρητές, την στιγμιαία και την μέση κατανάλωση, το ψηφιακό ρολόι και το θερμόμετρο, αλλά παραδόξως δεν δείχνει τη διαθέσιμη αυτονομία. Το στροφόμετρο και το αναλογικό ρολόι συνεχίζουν είναι ξεχωριστά ανεξάρτητα κυκλικά όργανα, με ντιζάιν που εξακολουθεί να θυμίζει τα παλαιότερα Fortwo, αν και στην τρίτη γενιά είναι πάνω αριστερά του οπτικού πεδίου του οδηγού, αντί για πάνω δεξιά.

Κινητήρες και κιβώτια ταχυτήτων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Smart Fortwo τρίτης γενιάς, το Smart Forfour δεύτερης γενιάς και το Renault Twingo τρίτης γενιάς φέρουν κοινά μηχανικά μέρη, κινητήρες και κιβώτια ταχυτήτων. Ένα αποτέλεσμα αυτής της παραμέτρου, είναι η διάθεση ενός 5-τάχυτου μηχανικού κιβωτίου της Renault ως η στάνταρ μετάδοση, καθιστώντας το έτσι, ταυτόχρονα, και το πρώτο χρονολογικά Fortwo με χειροκίνητο κιβώτιο. Με έξτρα χρέωση 1.000 ευρώ μπορούν από τον Μάρτιο του 2015 να αποκτηθούν με ένα 6-τάχυτο αυτόματο διπλού συμπλέκτη, το Twinamic, που εκτός από την αυτόματη προσφέρει και χειροκίνητη λειτουργία αλλαγών, είτε μέσω του επιλογέα, είτε μέσω paddles, τα οποία περιλαμβάνονται στο πακέτο Sports. Από τον Μάιο του 2015, το αυτόματο Fortwo W453 άρχισε να εισάγεται και στην Ελλάδα. Το κιβώτιο Twinamic εξελίχθηκε από την εταιρεία Gertrag και βασίστηκε στο 6-τάχυτο διπλού συμπλέκτη που τοποθετεί η Renault στο μπροστοκίνητο Renault Clio, πλην όμως είχε υποστεί σημαντικές μετατροπές ώστε να προσαρμοστεί στη διάταξη «όλα πίσω» των Smart και Twingo. Αντιθέτως, το παραδοσιακό ημι-αυτόματο κιβώτιο και ο κινητήρας ντίζελ (0.8 λίτρων turbodiesel) των 2 πρώτων γενεών του Smart Fortwo καταργήθηκαν οριστικά.

Η παρουσίαση του Smart Fortwo τρίτης γενιάς cabrio, στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης τον Σεπτέμβριο του 2014.

Η έκδοση ημι-cabrio του Smart Fortwo τρίτης γενιάς μπήκε στη λίστα των παραγγελιών από τα μέσα Νοεμβρίου του 2015 και τα πρώτα αντίτυπα έφτασαν στις αντιπροσωπείες τον Φεβρουάριο του 2016. Φέρει υφασμάτινη, ηλεκτρικά αναδιπλούμενη οροφή, καθώς και τους ίδιους 3-κύλινδρους κινητήρες βενζίνης 898 cm³ turbo και 999 cm³, όπως επίσης και τα ίδια κιβώτια ταχυτήτων με την hatchback έκδοση. Τον Ιούλιο του 2016, ξεκίνησε και η μαζική παραγωγή της κορυφαίας έκδοσης Brabus του Smart Fortwo τρίτης γενιάς.

Τον Σεπτέμβριο του 2016, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού, παρουσιάστηκε και μια αμιγώς ηλεκτροκίνητη έκδοση (μαζί με την ηλεκτροκίνητη έκδοση του Smart Forfour δεύτερης γενιάς), γνωστή αρχικά ως Smart Fortwo ED, ενώ από τον Μάρτιο του 2018 μετονομάστηκε σε smart EQ fortwo του Forfour δεύτερης γενιάς και τελικώς μπήκε στην παραγωγή τον Μάρτιο του 2017 (επίσης μαζί με την ηλεκτροκίνητη έκδοση του Smart Forfour δεύτερης γενιάς την γνωστή ως Smart Forfour electric drive). Τον Ιούνιο του 2019, όλες οι εκδόσεις βενζίνης και των δύο μοντέλων διακόπηκαν, αφήνοντας στην παραγωγή μόνο τα ηλεκτροκίνητα Fortwo και Forfour.

Να σημειωθεί ότι το ηλεκτροκίνητο Fortwo ήδη από τα μέσα του 2017 είχε παραμείνει ως η μοναδική έκδοση του μοντέλου και της εταιρείας ειδικά στις ΗΠΑ και στον Καναδά (καθώς τον Απρίλιο του 2017 έληξε η παραγωγή των εκδόσεων βενζίνης για τη Βόρεια Αμερική, ενώ το Smart Forfour δεύτερης γενιάς, όπως και της πρώτης, δεν διατέθηκε στη Βόρεια Αμερική[5]), αλλά και αυτή προσωρινά, έως το 2019, όταν η εταιρεία αποσύρθηκε οριστικά από τα κράτη αυτά, λόγω χαμηλών πωλήσεων. Ενδεικτικώς, ενώ το 2008, το έτος που ξεκίνησε η Smart τις εξαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες (από τον Ιανουάριο του 2008), πούλησε σχεδόν 25.000 αντίτυπα του Fortwo, στη συνέχεια οι πωλήσεις κατρακύλησαν απότομα και το 2016 η Smart πούλησε μόλις 5.440 Fortwo and 771 Fortwo ED στις ΗΠΑ. Σύντομα η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω μετά την κατάργηση των εκδόσεων βενζίνης, πέφτοντας στα μόλις 1.276 αντίτυπα το 2018 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[6][7] Ως αποτέλεσμα, η Smart αποφάσισε τον Απρίλιο του 2019 να αποσυρθεί από τις αγορές των ΗΠΑ και του Καναδά στα τέλη του 2019, όπως και έγινε. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην Αυστραλία, όπου η εταιρεία εισήχθη για πρώτη φορά το 2003 αλλά τελικώς αποσύρθηκε το 2015, επίσης λόγω χαμηλών πωλήσεων.

  1. «Motorvision: 1,5 Millionen smart fortwo aus dem Produktionswerk Hambach». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2015. 
  2. «Smart CEO Annette Winkler: The World Needs This Car». Motor Trend, Paul Horrell, August 28, 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-09. https://web.archive.org/web/20151109084541/https://www.motortrend.com/features/auto_news/1408_smart_ceo_annette_winkler_the_world_needs_this_car/. Ανακτήθηκε στις 2019-12-20. 
  3. «Smart celebrates 1.5 million Fortwo models built, prepares to upgrade factory». Autoblog, Damon Lowney, Jul 18 2013. https://www.autoblog.com/2013/07/18/smart-celebrates-a-million-half-fortwo-prepares-for-upgrade/. 
  4. Σύντομη δοκιμή του Smart City Coupe Pulse από το περιοδικό 4Τροχοί (Αύγουστος 2002)
  5. www.caranddriver.com/ Mercedes Won’t Sell Four-Seat Smart in the U.S.—For The Time Being.
  6. www.caranddriver.com/news/ «Smart Embraces ED, Will Drop Gasoline-Powered Fortwo.» by Greg Fink, Feb 14, 2017.
  7. www.caranddriver.com/news/ «The Smart Car Is Officially Dead in the U.S. The electric Fortwo, which was the only Smart model still for sale in America, is going away at the end of the 2019 model year.» by Joey Capparella, Apr 29, 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]