Nukleotid
| Dio članaka o |
| Genetici |
|---|
 |
| Ključne komponente |
| Historija i teme |
| Istraživanje |
| Personalizovana medicina |
| Personalizovana medicina |
Nukleotidi su monomerske jedinice nukleinskih kiselina i posrednici u reakcijama prijenosa energije u ćelijama (adenozin).
Struktura
[uredi | uredi izvor]
Svaki se nukleotid sastoji od petougljičnog šećera za koji je esterski vezana fosfatna grupa i dušikova baza. Šećer povezan sa dušikovom bazom čini nukleozid. Šećer može biti D-riboza (kod RNK) ili D-deoksiriboza (kod DNK). Fosfat je fosfoesterskom vezom spojen s 5' ugljikom u šećeru, dok je baza vezana za 1' ugljik.
Baza može biti purinska ili pirimidinska. DNK sadrži purinske adenin (A) i guanin (G), te pirimidinske baze citozin (C) i timin (T). RNK također sadrži adenin, guanin i citozin, dok timin zamjenjuje pirimidinskom bazom uracil (U). Pet navedenih dušikovih baza ubrajamo među 30 najčešćih molekula u ćelijama. Svakoj purinskoj bazi u molekulama DNK odgovara po jedna komplementarna purinska:
- A – T (T – A)
- C – G (G – C),
a u RNK, umjesto timina, prilikom traskripcije ugrađuje se uracil.[1][2][3]
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
- ^ Kapur Pojskić L., Ed. (2014): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, 2. izdanje. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 978-9958-9344-8-3.
- ^ Hadžiselimović R., Pojskić N. (2005): Uvod u humanu imunogenetiku. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-3-4.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]