Taṇhā
An Taṇhā (Pāli; Sanskrito: tṛ́ṣṇā तृष्णा IPA: [trʂɳa] ) iyo an importanteng konsepto sa Budismo, nanonongod sa "pagkapaha, desire, pagkapungaw, kapasloan", kapwa pisikal o mental.[1][2] Ini iyo an tipikal na pinalis bilang [3] asin is of three types: kāma-taṇhā (pagmawot sa senswal na mga kaugmahan), bhava-taṇhā (pagmawot sa pag-exister), asin vibhava-taṇhā (pagmawot sa dai pag-eksister).[4][5]
An Taṇhā naglataw sa Apat na Nobleng Katotoohan, kun saen an taṇhā arises with, o nag-eeksister kaiba an, dukkha (dissatisfaction, pagdusa, kulog) asin an siklo nin pagkamundag giraray, becoming asin kagadanan (Saṃsāra).[1][2][4]
Toltolan
[baguhon | baguhon an source]- ↑ 1.0 1.1 Error sa pag-cite: Imbalidong
<ref>tatak; mayong teksto na ipinagtao para sa reperensiya na pinagngaranan naDavidsStede1921p294 - ↑ 2.0 2.1 Peter Harvey (1990). An Introduction to Buddhism: Teachings, History and Practices
. Cambridge University Press. p. 53. ISBN 978-0-521-31333-9.
- ↑ Richard Gombrich; Gananath Obeyesekere (1988). Buddhism Transformed: Religious Change in Sri Lanka. Motilal Banarsidass. p. 246. ISBN 978-81-208-0702-0.
- ↑ 4.0 4.1 Error sa pag-cite: Imbalidong
<ref>tatak; mayong teksto na ipinagtao para sa reperensiya na pinagngaranan naWilliamsTribe2002p43 - ↑ Harvey 2013, p. 63.
