Familia de protocolos d'internet

La familia de protocolos d'internet ye un conxuntu de protocolo de rede nos que se basa internet y que dexen la tresmisión de datos ente ordenadores.

N'ocasiones denominar conxuntu de protocolos TCP/IP, en referencia a los dos protocolos más importantes que la componen, que fueron de los primeres en definise, y que son los dos más utilizaos de la familia:

TCP: protocolu de control de tresmisión.
IP: protocolu d'internet.

Esisten tantos protocolos nesti conxuntu que apuerten a más de cien distintos, ente ellos atópense:

ARP: protocolu de resolución de direiciones, p'atopar la direición física (MAC) correspondiente a una determinada IP.
FTP: protocolu de tresferencia de ficheros, popular na tresferencia de ficheros.
HTTP: protocolu de tresferencia de hipertestu, que ye popular porque s'utiliza p'aportar a les páxina web.
POP: protocolu d'oficina de corréu, para corréu electrónicu.
SMTP: protocolu pa tresferencia simple de corréu, pal corréu electrónicu.
Telnet (Telecommunication Network), p'aportar a equipos remotos.

TCP/IP foi desenvueltu y demostráu per primer vegada en 1972 pol Departamentu de Defensa de los Estaos Xuníos, executándolo en ARPANET, una rede d'área estensa de dichu departamentu.

La familia de protocolos d'internet puede describise por analoxía col modelu OSI (Open System Interconnection), que describe los niveles o capes de la pila de protocolos, anque na práutica nun correspuende esautamente col modelu n'Internet. Nuna pila de protocolos, cada nivel resuelve una serie de xeres rellacionaes cola tresmisión de datos, y apurre un serviciu bien definíu a los niveles más altos. Los niveles cimeros son los más cercanos al usuariu y traten con datos más astractos, dexando a los niveles más baxos el llabor de traducir los datos de forma que sían físicamente manipulables.

El modelu d'Internet foi diseñáu como la solución a un problema práuticu d'inxeniería. El modelu OSI, sicasí, foi propuestu como un aproximamientu teóricu y tamién como una primer fase na evolución de les redes d'ordenadores. Poro, el modelu OSI ye más bono d'entender, pero'l modelu TCP/IP ye'l que realmente s'usa. Sirve d'ayuda entender el OSI, antes de conocer TCP/IP, yá que s'apliquen los mesmos principios, pero son más fáciles d'entender nel OSI.

El protocolu TCP/IP ye'l socesor del Network Control Program (NCP), col qu'empecipió la operación d'ARPANET, y foi presentáu per primer vegada colos RFC 791,^[1] RFC 792^[2] y RFC 793^[3] en setiembre de 1981. Pa payares del mesmu añu presentóse'l plan definitivu de transición nel RFC 801,^[4] y marcóse el 1 de xineru de 1983 como'l Día Bandera” pa completar la migración.

Historia del protocolu TCP/IP

La familia de protocolos d'Internet fueron la resultancia del trabayu lleváu a cabu pola Axencia de Proyeutos d'Investigación Avanzaos de Defensa”: DARPA, poles sos sigles n'inglés, a principios de los años 1970. Dempués de la construcción de la pionera ARPANET en 1969, DARPA empezó a trabayar nun gran númberu de teunoloxíes de tresmisión de datos. En 1972, Robert E. Kahn foi contratáu pola Oficina de Téuniques de Procesamientu d'Información” de DARPA, onde trabayó na comunicación de paquetes por satélite y por ondes de radio, reconoció l'importante valor de la comunicación d'estos dos formes. Na primavera de 1973, Vint Cerf, desarrollador del protocolu de ARPANET, Network Control Program xunir a Kahn coles mires de crear una arquiteutura abierta de interconexón y diseñar asina la nueva xeneración de protocolos de ARPANET. Kahn y Cerf fueron premiaos cola Medaya Presidencial de la Llibertá el 10 de payares de 2005 pola so contribución a la cultura estauxunidense.^[5]

Pal branu de 1973, Kahn y Cerf consiguieren una remodelación fundamental, onde les diferencies ente los protocolos de rede despintábense usando un protocolu de comunicaciones y amás, la rede dexaba de ser responsable de la fiabilidá de la comunicación, como pasaba en ARPANET, yera'l host el responsable. Cerf reconoció'l méritu de Hubert Zimmerman y Louis Pouzin, creadores de la rede CYCLADES, yá que el so trabayu tuvo bien influyíu pol diseñu d'esta rede.

Col papel que realizaben les redes nel procesu de comunicación amenorgáu al mínimu, convertir nuna posibilidá real comunicar redes distintes, ensin importar les carauterístiques qu'estes tuvieren. Hai un dichu popular sobre'l protocolu TCP/IP, que foi'l productu final desenvueltu por Cerf y Kahn, que diz que: esti protocolu va acabar funcionando inclusive ente “dos llatas xuníes por un gordón”. De fechu hai hasta una implementación usando palombos mensaxeros, IP sobre palombos mensaxeros, que ta documentáu en RFC 1149.^[6]^[7]

Un ordenador denomináu router (nome que foi dempués camudáu a gateway, pasarela o puerta d'enllaz pa evitar tracamundios con otros tipos de puerta d'enllaz), ta dotada con una interfaz pa cada rede, y unvia datagrames d'ida y vuelta ente ellos. Los requisitos pa estos routers tán definíos nel RFC 1812.^[8]

Esta idea foi executada d'una forma más detallada pol grupu d'investigación que Cerf tenía en Stanford mientres el periodu de 1973 a 1974, dando como resultáu la primer especificación TCP (Request for Comments 675,).^[9] Entós DARPA foi contratada por BBN Technologies, la Universidá de Stanford, y la University College de Londres (UCL) pa desenvolver versiones operacionales del protocolu en distintes plataformes de hardware. Desenvolviéronse asina cuatro versiones distintos: TCP v1, TCP v2, una tercera estremada en dos: TCP v3 ya IP v3, na primavera de 1978, y dempués estabilizóse la versión TCP/IP v4: el protocolu estándar qu'inda s'emplega n'Internet.

En 1975 realizóse la primer prueba de comunicación ente dos red con protocolos TCP/IP ente la Universidá de Stanford y la UCL. En 1977 realizóse otra prueba de comunicación con un protocolu TCP/IP ente tres red distintes con allugamientos n'Estaos Xuníos, Reinu Xuníu y Noruega. Dellos prototipos distintos de protocolos TCP/IP desenvolver en múltiples centros d'investigación ente los años 1978 y 1983. La migración completa de la rede ARPANET al protocolu TCP/IP concluyó oficialmente'l día 1 de xineru de 1983, cuando los protocolos fueron activaos permanentemente.^[10]

En marzu de 1982, el Departamentu de Defensa de los Estaos Xuníos declaró al protocolu TCP/IP l'estándar pa les comunicaciones ente redes militares.^[11] En 1985, el Centru d'Alministración d'Internet” (IAB, Internet Architecture Board) entamó un Taller de Trabayu” de tres díes de duración, al qu'asistieron 250 comerciantes. Esto sirvió pa promocionar el protocolu, lo que contribuyó a una medría del so usu comercial.

Principios Arquiteutónicos Claves

Tal como se presenta na RFC 1122.,^[12] el desenvolvimientu de los protocolos en que se basa Internet rexir por principios, dos de los cualos descríbense de siguío:

Principiu Estremu a Estremu

Si dos nodos precisen un mecanismu p'aprovir dalguna funcionalidad na so comunicación, dichu mecanismu tien de ser implementáu direutamente nos mesmos nodos ensin que los demás elementos de rede interfieran o participen, nun siendo que seya absolutamente necesariu.

Principiu de Robustez

Un sistema tien de ser conservador nel so comportamientu como emisariu y lliberal nel so comportamientu como receptor. Esto ye, ten de ser cuidadosu en cumplir los protocolos cuando unvia datos y tien de ser flexible pa recibir datos que, anque tengan defectos, puedan ser correutamente interpretaos.

Ventayes ya inconvenientes

El conxuntu TCP/IP ta diseñáu pa emponer y tien un grau bien alzáu de fiabilidá, ye afechu pa redes grandes y medianes, según en redes empresariales. Utilizar a nivel mundial pa conectase a Internet y a los servidores web. Ye compatible coles ferramientes estándar p'analizar el funcionamientu de la rede.

Un inconveniente de TCP/IP ye que ye más malo de configurar y de caltener que NetBEUI o IPX/SPX; amás, ye daqué más lentu en redes con un volume de tráficu mediu baxu. Sicasí, pue ser más rápidu en redes con un volume de tráficu grande onde haya qu'emponer un gran númberu de trames.

El conxuntu TCP/IP utilízase tantu en campus universitarios como en complexos empresariales, onde utilicen munchos enrutadores y conexones a mainframe o a ordenadores UNIX, según tamién en redes pequeñes o doméstiques, en teléfonos móviles y en domótica.

Gracies a que'l conxuntu de protocolos TCP/IP nun pertenecía a una empresa en concretu y dexar el Departamentu de Defensa estauxunidense'l so usu per parte de cualesquier fabricante, foi lo que dexó la nacencia d'Internet. Los fabricantes fueron abandonando adulces los sos protocolos propios de comunicaciones y adoptando TCP/IP.

Ver tamién

Referencies

↑ Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.
↑ Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.
↑ Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.
↑ Jon Postel (payares de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.
↑ ZDNet (6 de payares de 2005). «Cerf and Khan to get Presidential Medal of Honor». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-01-12. Consultáu'l 6 de xineru de 2010.
↑ D. Weitzmann (abril de 1990). «A Standard for the Transmission of IP Datagrams on Avian Carriers». Internet Engineering Task Force. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2007. Consultáu'l 20 de payares de 2007.
↑ Bergen Linux User Group (abril de 2001). «The informal report from the RFC 1149 event». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xineru de 2008.
↑ F. Baker (xunu de 1995). «Requirements for IP Routers». Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2008.
↑ V.Cerf et al (avientu de 1974). «Specification of Internet Transmission Control Protocol».
↑ www.livinginternet.com/i/ii.htm Internet History.
↑ Ronda Hauben. «From the ARPANET to the Internet». TCP Digest (UUCP). Consultáu'l 5 de xunetu de 2007.
↑ RFC 1122, Requirements for Internet Hosts -- Communication Layers

[1] Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.

[2] Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.

[3] Jon Postel (setiembre de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.

[4] Jon Postel (payares de 1981). «NCP/TCP transition plan». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.

[5] ZDNet (6 de payares de 2005). «Cerf and Khan to get Presidential Medal of Honor». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-01-12. Consultáu'l 6 de xineru de 2010.

[6] D. Weitzmann (abril de 1990). «A Standard for the Transmission of IP Datagrams on Avian Carriers». Internet Engineering Task Force. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2007. Consultáu'l 20 de payares de 2007.

[7] Bergen Linux User Group (abril de 2001). «The informal report from the RFC 1149 event». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xineru de 2008.

[8] F. Baker (xunu de 1995). «Requirements for IP Routers». Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2008.

[9] V.Cerf et al (avientu de 1974). «Specification of Internet Transmission Control Protocol».

[10] www.livinginternet.com/i/ii.htm Internet History.

[11] Ronda Hauben. «From the ARPANET to the Internet». TCP Digest (UUCP). Consultáu'l 5 de xunetu de 2007.

[12] RFC 1122, Requirements for Internet Hosts -- Communication Layers

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]