Françoise Hardy

Françoise Hardy
	Françoise Hardy in 1969
Agtergrondinligting
Gebore	17 Januarie 1944; Parys, Frankryk
Sterf	11 Junie 2024; Parys, Frankryk
Genres	Yéyé-pop, chanson française
Jare aktief	1961-2024
Etikette	Virgin/EMI
Webwerf	https://www.francoise-hardy.com/

Françoise Hardy [fʁɑ̃.swaːz aʁ.di] (* 17 Januarie 1944 in Parys, oorlede 11 Junie 2024 in Parys) was 'n Franse sangeres, liedjieskryfster, komponis en aktrise wat in die 1960's internasionale bekendheid verwerf het met haar poptreffers in die destyds gewilde yéyé-styl, die Franse antwoord op Britse beatmusiek met sy kenmerkende yeah, yeah, yeah-liedtekste - 'n mengsel van tradisionele Franse chanson, pop- en beat-musiek, met elemente van twist en swing.

Haar sukses het onverwags gekom. Hardy, wat as dogter van 'n ongetroude moeder gebore is, was 'n onbekende student aan die Paryse Sorbonne-universiteit, met 'n kitaar wat sy as geskenk vir haar geslaagde matriekeksamen van haar ouers ontvang en as outodidak leer speel het. Op 28 Oktober 1962, toe Franse televisiekykers enkele minute moes wag voordat die uitslag van 'n referendum oor president Charles de Gaulle se wysigings tot die grondwet bekend gemaak is wat voorsiening gemaak het vir die regstreekse verkiesing van die staatshoof, is die wagtyd oorbrug met Françoise Hardy se liedjie Tous les garçons et les filles ("Al daai kêrels en meisies"). Gehore in heel Frankryk was gaande oor haar melancholiese lied waarvan tot vandag meer as vier miljoen enkelspelers verkoop is.

Vervolgens was sy uiters produktief, met tientalle albumvrystellings en konserttoere. Daarnaas was sy as model werksaam vir bekende modehuise soos Courrèges, Paco Rabanne, Chanel en Yves Saint Laurent. Musiekikone soos Mick Jagger en David Bowie het in haar die mooiste vrou ter wêreld gesien.^[1]

Vir enkele rolprente het sy ook met bekende regisseurs soos Roger Vadim en Jean-Luc Godard begin saamwerk; haar werk op die silwerdoek het - ondanks die feit dat dit meer as 'n dekade voortgeduur het - geen klemverskuiwing in haar loopbaan tot gevolg gehad. Ook het die druk om steeds weer sukses te behaal was, net soos die veeleisende lewe as popster, het te veel vir haar geraak. In 1968, op die ouderdom van 24 jaar, het sy besluit om nie meer in die openbaar op te tree nie.

Vanaf 1967 het sy met die sanger Jacques Dutronc saamgeleef. Die paar het veertien jaar later getrou, terwyl 'n seun, Thomas, reeds in 1973 gebore is. Sedert 1987 is die paar van mekaar vervreemd, maar nie amptelik geskei nie. Françoise Hardy het in die tagtigerjare in esoterie, veral astrologie, begin belangstel en 'n boek daaroor gepubliseer. Toe sy die beweerde arrogansie van die destyds regerende Sosialistiese Party openlik gekritiseer en positiewe kommentaar oor die retoriese vaardighede van die regsgesinde politikus Jean-Marie Le Pen gelewer het, het vele haar houding as bevreemdend bestempel, terwyl sy altyd niks meer was as 'n vrye en diep denker nie.

Met 'n lied oor die Vigs-tematiek, Si ça fait mal, wat sy saam met Alain Lubrano opgeneem het, het Hardy in 1993 teruggekeer tot die musiektoneel. In 1996 is haar album Le Danger vrygestel - die eerste langspeler in agt jaar wat sterk deur indie-rock beïnvloed is. Die samewerking met jonger musici en vervaardigers soos Malcolm McLaren, Blur, Iggy Pop, Air en Benjamin Biolay het 'n nuwe vrugbare fase in haar musikale loopbaan ingelui. Biolay was ook die vervaardiger van haar album Tant de belles choses wat in 2004 vrygestel is. Die langspeler L'Amour fou en 'n gelyknamige roman het in 2012 verskyn.

Alhoewel Hardy in 2015 met 'n limfoom, 'n kwaadaardige tumorsiekte gediagnoseer is, was dit nie die deur die media voorspelde einde van haar loopbaan nie. In 2018 is haar album Personne d'autre vrygestel.^[2] Weens eensydige gehoorverlies is Françoise Hardy intussen nogtans genoodsaak om haar musikale loopbaan te beëindig.

Sy sterf op 11 Junie 2024 op 80-jarige ouderdom.

Verwysings

Eksterne skakels

Media

Tydskrifartikels

France-Amérique - The Best of French Culture Bilingual, 2 Augustus 2018: Françoise Hardy, Aging Gracefully

[1] Die Welt, 17 Januarie 2014: Françoise Hardy - Für Mick Jagger war sie die schönste Frau der Welt. Besoek op 20 Julie 2018

[2] ZEITmagazin nr. 19, 2 Mei 2018: Françoise Hardy - "Bob Dylan war anscheinend von mir besessen". Besoek op 20 Julie 2018

[1]

[2]